ἐπ·ελαύνω (impf. ἐπήλαυνον, f. ἐπελάσω, ao. ἐπήλασα) :
   I tr.
      1 pousser de plus en plus en avant, d’où étirer avec le marteau, étendre en forgeant, d’où étendre par-dessus, IL. 7, 223 ; au pass. IL. 13, 804 ;
      2 pousser à la suite de : τὸ ἐπελαυνόμενον τοῦ τομέως, XÉN. Hipp. 2, 3, la partie du coin sur laquelle on frappe, càd. la partie postérieure (p. opp. à τὸ ἡγούμενον, la partie antérieure) ;
      3 pousser sur : ἁμάξας, HDT. 4, 28, pousser des chariots sur (la glace) ;
      4 pousser contre : ἐπ. ἵππον τινί, XÉN. Eq. 8, 11, pousser son cheval contre qqn ; στρατιήν, HDT. 1, 164, conduire une expédition ;
      5 ὅρκον τινί ἐπ. HDT. 1, 146 ; 6, 62, imposer un serment à qqn, le lier par un serment ;
   II intr. en appar. (s.-e. ἵππον, στρατόν, νῆα) :
      1 s’avancer, avec l’acc. du lieu : ἐρήμην πολλήν, LUC. Rh. præc. 5, faire une longue route dans un désert ;
      2 marcher contre, dat. XÉN. Hell. 7, 1, 21 ; ἐπί et l’acc. HDT. 3, 151 ; abs. HDT. 1, 17 ; 9, 49.

drive upon, τὰς ἁμάξας ἐπελαύνουσι, i.e.
upon the ice, Hdt. 4.28.
drive to a place, ἐπελάντω (non-thematic 3 pl. imper.) βοῦς τρεῖς SIG 1025.11 (Cos). in Hom., lay metal beaten out into plates over a surface (cf. ἐλαύνω III.1), ἐπὶ δ’ ὄγδοον ἤλασε χαλκόν Il. 7.223; πολλὸς δ’ ἐπελήλατο χαλκός 13.804, cf. 17.493. metaph, ὅρκους ἐπελαύνειν τινί force an oath upon one, Hdt. 1.146, cf. 6.62.
drive or ride against, ἱππον τινί X. Eq. 8.11; lead against, τὴν στρατιήν Hdt. 1.164; push forcibly against, στέρνα θ’ ὁμοῦ καὶ χεῖρας A.R. 1.381. intr., march against, Hdt. 1.17, al. ; τινί X. HG 7.1.21; ἐπὶ Βαβυλῶνα Hdt. 3.151, cf. 7.9. α΄; ἐπήλασαν οἱ ἱππόται charged, Id. 9.49, cf. 18, Arr. Tact. 4.7, al. ; τρεῖς [νῆες] ἐπήλασαν περὶ τὸ ἕρμα drove upon the rock, Hdt. 7.183; c. acc. loci, march over, Luc. Rh. Pr. 5. Pass., to be driven in after, τὸ ἐπελαυνόμενον [τοῦ τομέως] X. Eq. Mag. 2.3. Med., 3 pl. aor. imper., ἐπελασάσθων οἱ ἁλιασταί let them impose a fine, IG 5(2).6.23 (Tegea); 3 pl. pres. imper. (non-thematic), ἐπελάσθω (fr. *ἐπελάνσθω) τὰ ἐπιζάμια Tab.Heracl. 1.127.

(ἐλαύνω),
1) Hom., darüber treiben, vom Hämmern des Metalls, πολλὸς δ' ἐπελήλατο χαλκός, über die Lederlagen des Schildes war eine Lage Erz getrieben, gezogen, Il. 13.804 ; 17.193 ; 7.223 ἐπὶ δ' ὄγδοον ἤλασε χαλκόν.
2) antreiben gegen Etwas, ἵππον τινί Xen. art. Eq. 8.11, wie Paus. 10.1.3 ; heranführen, ὁ Διός με παῖς μ' ἐπέλασε Νείλῳ Eur. Hel. 677 ; στρατιάν Her. 1.164 ; Ἄρηα Βέβρυξι, bellum inferre, Ap.Rh. 2.797. – Aber σφίσι αὐτοῖς ὅρκους ἐπήλασαν, Her. 1.146 u. 6.62, ist = den Eid zu schieben u. dadurch verbindlich machen. – Gew. mit auslassung des Objekts scheinbar intr., anrücken, Her. 1.17, ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα 3.151 ; τινί, Xen. Hell. 7.1.21 u. Sp.; mit dem Pferde ansprengen, Arr.; – ἐρήμην, durch ein wüstes Land hinziehen, Luc. rhet.praec. 5.