ἐπ·αρτάω-ῶ (ao. ἐπήρτησα ; pf. pass. part. ἐπηρτημένος) attacher à, suspendre à ; τὸ ἐπηρτημένον, ARSTT. Mech. 2, 4, la partie du joug attachée ou suspendue sur ; fig. ἐπ. φόϐον τινί, ESCHN. 25, 5 ; τιμωρίαν τινί, EL. N.A. 11, 5, suspendre la crainte, le châtiment sur la tête de qqn ; d’où au pass. avec un suj. de chose (crainte, etc.) être suspendu à ou sur, fig. DÉM. 332 fin ; 666, 14 ; HDN 2, 3, 16 ;

Moy. (ao. poét. 3 pl. ἐπαρτήσαντο) suspendre à, dat. ORPH. Arg. 1334.

hang on or over, φόβους τοῖς ἀκροωμένοις Aeschin. 1.175, cf. Porph. Abst. 1.2; τισὶν ὀχλήσεις Polystr. p. 30 W. ; τιμωρίαν τινί Ael. VH 7.15; — Med., lit., hang upon, τινί τι Orph. A. 1337; — Pass., hang over, impend, τοσοῦτος ἐπήρτηται φόβος D. 23.140; ἀπαλλαγὴν τῶν ἐπηρτημένων φόβων Id. 18.324; ἀγών τινι ἐπηρτημένος Hdn. 2.3.7; κίνδυνος IGRom. 4.151 (Cyzicus), BGU 1027.23 (iv AD). τὸ ἐπηρτημένον [τοῦ ζυγοῦ] the elevated part of the beam, Arist. Mech. 850a23.

daran-, daraufhängen ; ἐπαρτᾶν φόβον τινί, Einem Furcht machen, Aesch. 1.175 ; τιμωρίαν ἀφισταμένοις Ael.; vgl. Jacobs zu H.A. 1.19. – Pass., τοσοῦτος ἐπήρτηται φόβος, schwebt vor, ist eingeflößt, Dem. 23.140, wie 18 extr.; ἐπηρτημένος κίνδυνος Hdn. 2.3.16, drohende Gefahr.