ἐπ·αρκέω-ῶ (f. -έσω) :
      1 venir en aide à, secourir : τινι, THGN. 869 ; HDT. 1, 91 ; LYS. 138, 43, etc. ; rar. τινα, EUR. Or. 803, qqn ; abs. ESCHL. Sept. 92 ; SOPH. O.C. 777 ;
      2 écarter, avec double rég. : τινι ὄλεθρον, IL. 2, 873, écarter de qqn la mort ; τινι τὸ μὴ οὐ πεσεῖν, ESCHL. Pr. 918, empêcher qqn de tomber ; avec l’acc. seul : τι, OD. 17, 568, empêcher qqe ch. ;
      3 p. suite, subvenir à, pourvoir à, en gén. : τινί τι, XÉN. Conv. 4, 43 ; PLAT. Prot. 321 a, subvenir à qqn en qqe ch., càd. fournir qqe ch. à qqn ; τινί τινος, XÉN. Mem. 1, 2, 60 ; Conv. 8, 26 ; ARSTT. Nic. 9, 2, fournir à qqn le secours de qqe ch. ; avec l’acc. ἐπ. ἄκος… τὸ μή et une prop. inf. ESCHL. Ag. 1170, fournir un remède pour que… ne ; avec un dat. de moyen : ἐπ. τινι, EUR. Cycl. 301, subvenir (à qqe ch.) au moyen de qqe ch. ; abs. subvenir aux dépenses de, acc. PD. N. 6, 103 ;
      4 abs. suffire : ὅσον ἐπαρκεῖ, PLUT. Sol. 18, autant qu’il faut ; τοῦτο ἐπήρκεσεν αὐτοῖς ἱκανῶς, D. CHR. 2, 226, cela leur suffit absolument, etc. ; p. suite, avoir toute sa force, prévaloir, SOPH. Ant. 612.

fut. -έσω (v. infr.); Ep. aor. inf. ἐπαρκέσσαι A.R. 2.1161, cf. IG 5(1).730.18: — to be strong enough for a thing, in Hom. always of cases of danger or injury; 1. c. acc. rei et dat. pers., ward off something from one, οὐδέ τί οἱ τό γ’ ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον Il. 2.873; οὔτε τι Τηλέμαχος τό γ’ ἐπήρκεσεν Od. 17.568; οὐδὲν γὰρ αὐτῳ ταῦτ’ ἐπαρκέσει τὸ μὴ οὐ πεσεῖν prohibebit quominus…, A. Pr. 918. c. acc. rei, ward off, prevent, ἐπαρκέσσαι κακότητα A.R. 2.1161; σέ τοι μόνον δέδορκα πημονάν (Reiske for ποιμένων) ἐ. S. Aj. 360 (lyr.). c. dat. pers. only, help, assist, Thgn. 871, Hdt. 1.91, Lys. 13.93, 1 Ep. Ti. 5.10, etc. ; rarely c. acc. pers., E. Or. 803 (troch.); abs., τίς ἄρ’ ἐπαρκέσει; who will aid? A. Th. 91 (anap.), cf. S. OC 777.
supply, furnish, ἄκος δ’ οὐδὲν ἐπήρκεσαν, τὸ μὴ πόλιν… παθεῖν A. Ag. 1170 (lyr.); ἐ. τινί τι Pl. Prt. 321a, cf. Ar. Pl. 830, LXX 1 Ma. 11.35, etc. ; also ἐ. τινὶ τῶν ἑαυτοῦ impart to him a share of…, X. Mem. 1.2.60; c. dat. rei, supply with, πέπλοις E. Cyc. 301. abs., to be sufficient, enough, ὅσσον ἐπαρκεῖ Sol. 5.1 (v.l. ἀπαρκεῖ)· ἐπαρκέσει νόμος ὅδ’ this law shall prevail, S. Ant. 612 (lyr.).
stand to the credit of, c. dat., γενεᾷ Pi. N. 6.60.

(ἀρκέω),
1) helfen, beistehen, unterstützen, Theogn. 821 ; vgl. Buttmann Lexil. II p. 251 ; τίς ἄρα ῥύσεται ; τίς ἄρ' ἐπαρκέσει θεῶν ; Aesch. Spt. 92 ; φίλοις Eur. Hec. 958 ; θεὸς ἐπήρκεσε Her. 1.91 ; τινί, Lys. 13.93 ; τοῖς δεομένοις Ar. Plut. 830 ; Plat. Rep. III.393e, für das hom. χραισμεῖν gesetzt ; abweichend ποιμένων ἐπαρκέσοντα Soph. Aj. 360 ; mit dem acc. der Person, Eur. Or. 793 ; – τινί τι, Jemandem Etwas abwehren, οὐδέ τί οἱ τόγ' ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον Il. 2.873 ; οὔτε τι Τηλέμαχος τόγ' ἐπήρκεσεν, wehrte es nicht ab, Od. 17.568 ; κακότητα Ap.Rh. 2.1163 ; οὐδὲν γὰρ αὐτῷ τοῦτ' ἐπαρκέσει τὸ μὴ οὐ πεσεῖν, es wird ihm nicht dagegen helfen, daß er fällt, Aesch. Prom. 920.
2) gewähren, darreichen ; ἄκος Aesch. Ag. 1143 ; Pind. N. 6.62 ; ξένια δοῦναι καὶ πέπλοις ἐπαρκέσαι, damit aushelfen, Eur. Cycl. 301 ; ἀλληλοφθοριῶν διαφυγὰς αὐτοῖς Plat. Prot. 321a ; Xen. Symp. 4.43 u. Folgde ; τινί τινος, Einem wovon mitteilen, Xen. Mem. 1.2.60 ; Arist. Eth. 9.2.
3) intr., hinreichen ; δήμῳ ἔδωκα τόσον κράτος, ὅσον ἐπαρκεῖ Plut. Sol. 18 ; ἐπαρκέσει νόμος ὅδε, das Gesetz wird fortbestehen, Soph. Ant. 608.

ἐπ-αρκέω, -ῶ
[in LXX: 1Ma.8:26 1Mac 11:35 * ;]
__1. to be strong enough for.
__2. to ward off.
__3. to aid, relieve: with dative of person(s), 1Ti.5:10 5:16 (mid., WH, mg.).†
(AS)