ἐπ·ανθέω-ῶ (impf. ἐπήνθουν, ao. ἐπήνθησα) :
      1 fleurir en dessus ou au dehors, d’où fleurir, THCR. Idyl. 5, 131 ; fig. en parl. de la beauté qui s’épanouit, de la grâce qui rayonne au dehors, THCR. Idyl. 20, 21 ; LUC. Im. 7 ;
      2 p. anal. en parl. de tout ce qui pousse ou se forme à la surface d’un corps (bouton, rougeur sur la peau, efflorescence sur le visage, HPC. 1221 g ; dépôt de matières salines sur le sol de certaines régions, HDT. 2, 12) ; p. anal. en parl. de cheveux grisonnants, AR. Vesp. 1065 ;
      3 en gén. se montrer sur ou dans, PLAT. Leg. 710 a.

➳ Impf. 3 sg. poét. ἐπάνθεεν, THCR. Idyl. 20, 21.

bloom, be in flower, Theoc. 5.131, LXX Jb. 14.7. metaph, of any thing that forms on the surface, ἅλμην ἐπανθέουσαν [τοῖι ὄρεσι] Hdt. 2.12, cf. Str. 11.13.2; χνοῦς ὥσπερ μήλοισιν ἐπήνθει Ar. Nu. 978; τὸ τρυφερὸν… ἐπὶ τοῖς μήλοις ἐπανθεῖ Id. Ec. 903; τὴν ἐπανθοῦσαν τρίχα ib. 13; also of hair turning grey, κύκνου… πολιώτεραι δὴ αἵδ’ ἐπανθοῦσιν τρίχες Id. V. 1065, cf. X. Cyn. 4.8. generally, to be upon the surface, τρηχύτης ἐπήνθει Hp. Epid. 7.43; ἐμοὶ… ἐπάνθεεν ἁδύ τι κάλλος Theoc. 20.21; ἐπὶ σμικρῷ ἰκτέρῳ ἡ χροιὴ μέζων ἐπανθέει Aret. SD 1.15. abs., show itself, appear plainly, τοὐπιχώριον ἐπανθεῖ Ar. Nu. 1174; ὅπερ… παισὶ καὶ θηρίοις… σύμφυτον ἐπανθεῖ Pl. Lg. 710a; τῷ Ἰσοκράτει πολλαὶ χάριτες ἐπήνθουν D.H. Comp. 19; πᾶσιν ἐπανθεῖ… ἡ χάρις Luc. Im. 9, cf. Hist. Conscr. 55; τῷ προσώπῳ τὸ θηριῶδες ἐ. Callistr. Stat. 12; τὰ ἐπανθοῦντα τῇ αἰσθήσει τῶν ζῴων θελκτήρια ib. 7.
to be bright, πτερίσκοις πορφυροῖς ἐπανθούντων Babr. 118.5.

darauf blühen, aufsprossen, πολλὸς δὲ καὶ ἃς ῥοδόκισσος ἐπανθεῖ Theocr. 5.131 ; von Allem, was sich auf der Oberfläche eines Körpers zeigt, τοῖς μήλοισιν ἐπήνθει χνοῦς Ar. Nub. 798 ; Eccl. 903 ; von den Haaren, 13, Vesp. 1065 ; von roter Gesichtsfarbe, Luc. imag. 7 u. a.Sp.; τοῖς οὔρεσι ἐπανθοῦσα ἅλμη Her. 2.12, das sich oben ansetzt. Auch übertr., ὅπερ εὐθὺς παισὶ καὶ θηρίοις ἐπανθεῖ ξύμφυτον, was sich an ihnen zeigt, Plat. Legg. IV.710a ; τοὐπιχώριον ἐπανθεῖ Ar. Nub. 1174, eigtl. das Heimische (das bei uns übliche Trotzwort : was sagst du ?) blüht an dir, man sieht dir's an, daß du es oft gebrauchst ; so bei den späteren atticisierenden Schriftstellern, einen Ueberfluß an Etwas haben, strotzen wovon, sichtbar sein an Etwas, τὸ σαφὲς ἐπανθείτω τῇ λέξει Luc. hist.conscr. 55 ; χάρις ἐπανθεῖ Dion.Hal. C.V. 19 ; Luc. Philostr. u. a.Sp.; seltener von häßlichen Dingen, Callistr. Vgl. ἐπενήνοθε.

1. to bloom, be in flower , (Theocritus Poeta Bucolicus)
2. metaphorically of any thing that forms on the surface , as a salt crust, (Herdotus Historicus); the down on fruit, (Aristophanes Comicus), etc.: generally, to be upon the surface, shew itself, appear plainly , (Aristophanes Comicus)
3. to be bright , (Babrius Fabularum Scriptor) (ML)