ἐπ·ακτός, ός, όν :
   I amené, HPC. Aër. 286 ;
   II particul. amené du dehors :
      1 introduit, importé (eau, blé, etc.) THC. 6, 20 ; 7, 28 ; PLAT. Rsp. 573 b ; ARSTT. Meteor. 4, 5, 5 ; fig. en parl. de sentiments, d’impressions, etc. (vertu, courage, souffrance, etc.), HDT. 7, 102 ; PLAT. Rsp. 405 b ; πόλεμος, PLUT. Per. c. Fab. 3, guerre amenée par qqn ; p. suite, étranger, PD. O. 11, 107 ; p. opp. à ἀστός, EUR. Ion 290 ; στράτευμα, ESCHL. Sept. 583 ; στρατός, SOPH. Tr. 259, troupes étrangères ; δόρυ, SOPH. O.C. 1525, lance étrangère ; δύναμις, ISOCR. 215 c, force étrangère ;
      2 introduit par surprise, mensonger : ἐπ. ἀνήρ, SOPH. Aj. 1296, époux adultère ;
      3 qu’on a soi-même amené : νόσος ἐπ. SOPH. Tr. 491, mal qu’on a volontairement fait naître ; amené par évocation, EUR. Hipp. 318 ;
      4 imposé : ὅρκος ἐπ. ISOCR. 6 c, serment imposé par la partie adverse.

➳ Fém. ἐπακτή, EUR. Ph. 346.

Étym. vb. de ἐπάγω.

όν, or ή, όν (cf. III infr.), (< ἐπάγω) brought in, ὕδατα Hp. Aër. 9; esp.
brought in from abroad, imported, ἐ. σῖτος Th. 6.20; πάντων ἐπακτῶν δεῖσθαι Id. 7.28; acquired, τῇ Ἑλλάδι πενίη μὲν… σύντροφός ἐστι, ἀρετὴ δὲ ἐ. Hdt. 7.102; ὕδωρ εἴτ’ ἐ. εἴτε συμφυές Arist. Mete. 382b11, cf. GA 750a9; ἐ. πημονή E. Hipp. 318; κακόν Philem. 93.5; ἐ. παρ’ ἄλλων δίκαιον Pl. R. 405b; ὅρκος ἐ. an oath imposed by the other party, Lys. Fr. 251S., Isoc. 1.23; adventitious, ἐ. χρώμασι κοσμεῖσθαι Socr. Ep. 6.3, cf. Plot. 1.4.3.
2. of persons, ἐ. ποιμήν an alien lord, Pi. O. 10 (11).89; ἐ. δικασταί dub. in IG 11(4).1065b20 (Delos); ἱκέσιος ἐ. Notiz.Arch. 4 p. 98 (Cyrene); esp. of foreign allies or mercenaries, ἐ. στράτευμα, στρατός, A. Th. 583, S. Tr. 259; δόρυ Id. OC 1525; ἐπακτῷ δυνάμει with an alien, mercenary force, Isoc. 10.37, cf. Pl. R. 573b; also λαβὼν ἐπακτὸν ἄνδρα, i.e. an adulterer, S. Aj. 1296; ἐ. πατήρ a false father, E. Ion 592; metaph, ὄμβρος ἐ. ἐλθών rain coming as an invader, Pi. P. 6.10.
II. like αὐθαίρετος, brought upon oneself, νόσος S. Tr. 491; γάμων ἐ. ἄταν E. Ph. 343 (lyr.).
III. ἐπακταί (sc. ἡμέραι), αἱ, intercalary days, Isid. Etym. 6.17.29, Zonar.
IV. ἐπακτόν, τό, charm, spell, GDI 3545 (Cnidus).
V. ἐ. ὅρκος oath administered, PMon. 6.8 (vi AD).

(ἐπάγω), herbeigeführt, -geholt ; οὐκ ἀστός, ἀλλ' ἐπακτὸς ἐξ ἄλλης χθονός Eur. Ion 290 ; σῖτος Thuc. 6.20 ; τὰ ἐκ τῶν ποταμῶν ἐπακτὰ ὕδατα DS. 2.54 ; dah.
a) fremd, ausländisch ; neben ἀλλότριος Pind. Ol. 11.89 ; στράτευμα Aesch. Spt. 565 u. öfter ; στρατός Soph. Tr. 259 ; δόρυ O.C. 1522 ; ἀνήρ Aj. 1275, wo von dem Schol. μοιχός, der fremde Mann, ein Ehebrecher erklärt wird ; Ggstz von σύντροφος Her. 7.102 ; von σύμφυτος Arist. gen.an. 3.1.
b) freiwillig herbeigeführt, zugezogen ; νόσος Soph. Tr. 491, Schol. αὐθαίρετος ; γάμων ἐπακτὰν ἄταν Eur. Phoen. 345 ; μανία Plat. Rep. IX.573b ; ὄμβρος, der zusammengetriebene, heftige, Pind. P. 6.10 ; – ὅρκος Isocr. 1.23, ein zugeschobener Eid (nach Harp. freiwillig übernommen); – ἡμέραι ἐπακτοί, Schalttage, Sp.