ἐπ·αΐσσω, att. -ᾴσσω ou -ᾴττω (impf. ἐπήϊσσον ou -ῇσσον, f. -αΐξω ou -ᾴξω, ao. ἐπήϊξα ou -ῇξα, pf. inus.) :
      1 intr. s’élancer, en parl. d’un oiseau de proie, IL. 22, 142 ; du vent, IL. 2, 146 ; ἐπ. τινός, IL. 5, 263 ; 13, 687, s’élancer vers qqe ch. ; τινί, OD. 10, 295, 322 ; 14, 281 ; A.RH. 1, 75, s’élancer sur qqn ; τι ou τινά, IL. 12, 308 ; 23, 64, sur qqe ch. ou sur qqn ; εἰς δόμους, SOPH. Aj. 305, dans une maison ; avec un dat. d’instrument : ἔγχει, IL. 10, 348 ; μελίῃσι, OD. 14, 281, avec une lance, avec des javelines ;
      2 tr. lancer : ξίφος, A.RH. 1, 1254, mouvoir vivement une épée ; πόδα, EUR. Hec. 1071, mouvoir vivement son pied, càd. s’élancer ; au pass. se mouvoir vivement, IL. 23, 628 ;

Moy. s’élancer sur : ἄεθλον, IL. 23, 773, sur le prix du combat ; ὁδοῖο, ARAT. 1138, s’élancer par un chemin.

➳ Rare en prose, PLAT. Theæt. 190 a ; ARSTT. H.A. 9, 44, 5. Impf. ἐπήϊσσον, OD. 14, 281 ; ao. itér. 3 sg. ἐπαΐξασκε, IL. 17, 462 ; 18, 159 ; moy. fut. inf. ἐπαΐξεσθαι, IL. 23, 773.

Ep. aor. ἐπήϊξα Od. 10.322, Iterat. ἐπαϊξασκε Il. 17.462; contr. ἐπᾴσσω, Att. ἐπᾴττω, fut. -ᾴξω : — rush at or upon; c. gen. (never in Od.), ἵππων ἐπαϊξαι rush at them, Il. 5.263; νεῶν 13.687. c. dat. pers., Κίρκῃ ἐπαΐξαι rush upon her, Od. 10.295; in Il. only c. dat. instrum., ξίφει, δουρὶ ἐ., 5.584, 10.369, etc. ; so μοι… ἐπήϊσσον μελίῃσιν Od. 14.281. c. acc., assail, assault, Ἕκτορα Il. 23.64; τεῖχος 12.308 (never so in Od.); — Med., ἐπαϊξασθαι ἄεθλον rush at (i.e.
seize upon) the prize, Il. 23.773. abs. (so usu. in Hom.), of a hawk, ταρφἔ ἐπαϊσσει makes frequent swoops, 22.142; of the wind, ἐπαΐξας… ἐκ νεφελάων 2.146, etc. ; σῦς ἐπαΐσσων βίᾳ B. 5.116, cf. Ar. Ach. 1171 (lyr.); ἐπᾴξας ἐς δόμους S. Aj. 305; rare in Prose, as Pl. Tht. 190a (metaph), Arist. HA 629b25; — also Med., χειμῶνος μέλλοντος ἐπαΐσσεσθαι ὁδοῖο Arat. 1139. τὰ νεῦρα ἐπαΐσσεται ἀμφὶ τὰς φύσιας τῶν ἄρθρων (in the development of the embryo), dub. in Hp. Nat. Puer. 17. later, with acc. of the Instrument of motion, ἐ. πόδα move with hasty step, E. Hec. 1071 (lyr.); ἐ. ξίφος A.R. 1.1254; — Pass. even in Hom., χεῖρες ὤμων ἀμφοτέρωθεν ἐπαΐσσονται ἐλαφραί they move lightly, Il. 23.628 (v.l. ἀπ-). [α- Ep., α- Att.]

att. ἐπᾴσσω, ἐπᾴττω, darauf los-, anstürmen, vom Angriff in der Schlacht, μελίῃσι, ἔγχει u. ä., Il. 10.348, Od. 14.281 ; vom Winde, Il. 2.146 ; Pind. I. 3.24 ; vom Blut, Empedocl. 254 ; von einer Krankheit, Nic. Al. 611. – Ἕκτορα, auf den Hektor losstürmen, Il. 23.64, wie τεῖχος 12.308 ; αὖθις ἐς δόμους πάλιν Soph. Aj. 298 ; τινός, ἵππων, νεῶν, gegen die Schiffe, Il. 5.263, 13.687 ; τινί, Κίρκῃ, μοι, Od. 10.295, 322, 14.281 ; δηΐοισι Ap.Rh. 1.75. – Uebh. schnell bewegen, πᾶ πόδ' ἐπᾴξας ; wohin forteilend, Eur. Hec. 1071 ; so ξίφος παλάμῃ, schwingen, Ap.Rh. 1.1254. Dah. med. sich schnell bewegen, χεῖρες ὤμων, an den Schultern, Il. 23.628 ; ἄεθλον, auf den Kampfpreis losstürzen, 23.773 ; ὁδοῖο Arat. 1138. In Prosa selten, ὀξύτερον ἐπᾴξασα Plat. Theaet. 190a ; Arist. H.A. 9.44.