εως (ἡ) :
   I action de retenir, d’arrêter, HPC. Epid. 1, 945 ; PLAT. Leg. 749 d ; ARSTT. Probl. 33, 5 ; PLUT. Demetr. 38 ;
   II action de se retenir, de s’arrêter, d’où :
      1 retard, THC. 2, 18 ;
      2 retenue, pudeur, OD. 17, 451.

Étym. ἐπισχεῖν, v. ἐπέχω.

εως, ἡ, (< ἐπέχω) checking, stoppage, ἐξ ἐπισχέσιος after an abatement of fever, Hp. Epid. 1.7 ; ἐπισχέσεις γενέσεως Pl. Lg. 740d ; πνεύματος Arist. Pr. 962a1 ; ἀναπνοῆς Gal. 7.175 ; τῆς φωνῆς Plu. Demetr. 38 ; πολέμου Id. Alc. 18 ; τῶν ἀδικούντων Arr. Epict. 2.20.23.
delay, reluctance, ἐπεὶ οὔ τις ἐπίσχεσις οὐδ’ ἐλεητύς Od. 17.451 ; ἡ ἐν τῇ Οἰνόῃ ἐ.
delay or lingering there, Th. 2.18, cf. PCair. Zen. 283.5 (iii BC).

ἡ, das Anhalten, Zurückhalten, γενέσεως Plat. Legg. V.749d ; Hippocr.; πνευμάτων, des Atems, Arist. Probl. 33.5 ; die Verzögerung, Thuc. 2.18 ; das Hindernis, Plut.; φωνῆς, das Stocken der Stimme, Demetr. 38. – Hom. Od. 17.450 οὔτις ἐπίσχεσις οὐδ' ἐλεητὺς ἀλλοτρίων χαρίσασθαι, man enthält sich nicht, Schol. φειδώ.