ου (ὁ, ἡ) qui observe, qui veille sur, d’où :
      1 gardien, protecteur (d’une cité, etc.) gén. OD. 8, 163 ; abs. IL. 24, 729, etc. ; en parl. des dieux (protecteurs des mortels, des cités, des maisons, etc.) IL. 22, 255 ; ESCHL. Ch. 126, Sept. 272, PLAT. Leg. 717 d, 872 e, etc. ; avec le dat. CALL. Dian. 39 ; p. suite, qui dirige, modérateur, tuteur, PLAT. Leg. 795 d, 849 a ;
      2 surveillant, espion : τινί, IL. 10, 38, 342, qui observe qqn ou qqe ch. (une armée, une flotte) ;
      3 particul. à Athènes, magistrat qu’on envoyait rendre la justice dans les villes sujettes, AR. Av. 1023 ;
      4 t. eccl. intendant ou chef ecclésiastique, PHIL. 1, 1 ; NT. Ap. 20, 28 ; 1Tim. 3, 2 ; Tit. 1, 7 ; postér. évêque, CLÉM. 2, 328, 648, etc. Migne.

Étym. ἐπισκέπτομαι.

ἐπί·σκοπος, ος, ον, qui atteint le but, HIM. Ecl. 14, 4 ; THÉM. 143 a ; OPP. C. 1, 42 ; avec un gén. νίκης ἐπ. ESCHL. Eum. 903, qui remporte la victoire ; fig. ἄτης ἐπ. μέλος, SOPH. Aj. 976, chant ou gémissement d’un homme qui mesure toute l’étendue d’une infortune ; plur. neutre adv. : ἐπίσκοπα τοξεύειν, HDT. 3, 35, lancer une flèche droit au but.

• Cp. neutre adv. -ώτερα, THÉM. 116 b ; sup. -ώτατα, POLL. 1, 215.

Étym. ἐπί, σκοπός.

ον, (σκοπός II) hitting the mark, successful, βάλλειν ἐ. Them. Or. 11.143a (Sup.); τοξότης Him. Ecl. 14.3; ἠχή Opp. C. 1.42; reaching, touching, νίκης μὴ κακῆς ἐπίσκοπα A. Eu. 903; ἄτηστῆσδ’ ἐ. μέλος having regard to the calamity, S. Aj. 976; neut. pl. ἐπίσκοπα, as Adv., successfully, with goodaim, ἐ. τοξεύειν Hdt. 3.35, Jul. Or. 1.11c; regul. Adv. -πως, ἀκοντίζειν ἢ τοξεύειν Alcid. Soph. 7, cf. Poll. 6.205; Comp. -ώτερα, βάλλειν Them. Or. 8.116b; Sup. -ώτατα Poll. 1.215. Cf. εὔστοχος, εὔσκοπος.

ὁ, (σκοπός 1) one who watches over, overseer, guardian, ἦ γὰρ ὄλωλας ἐπίσκοπος, ὅς τέ μιν αὐτὴν ῥύσκευ (sc. τὴν πόλιν), of Hector, Il. 24.729, ἐ.… ὁδαίων Od. 8.163; ἐπίσκοποι ἁρμονιάων watchers over compacts, of the gods, Il. 22.255; νεκροῦ S. Ant. 217; σῆς ἕδρας Id. OC 112; ἐ. ὀϊστῶν, of an archer, v.l. in Theoc. 24.107; in education, tutor, Pl. Lg. 795d; ἐ. σωφροσύνης καὶ ὕβρεως ib. 849a; c. dat., ἀγυιαῖς ἔσσῃ καὶ λιμένεσσιν ἐ. Call. Dian. 39; esp. of tutelary gods (cf. ἐπισκοπέω), Παλλὰς ἐ. Sol. 4.3; Δίκη Pl. Lg. 872e; Κλειὼ ἐ. χερνίβων Simon. 45; Χάριτες Μινυᾶν ἐ. Pi. O. 14.3; θεοὶ ἐ. ἀγορᾶς A. Th. 272; πατρῴων δωμάτων ἐ. Id. Ch. 126; τὸ δεινὸν… φρενῶν ἐπίσκοπον guardian of the mind, Id. Eu. 518 (lyr.); νυχίων φθεγμάτων ἐ., of Bacchus, S. Ant. 1148 (lyr); Ἐρινύες IG 12(9).1179.33 (Euboea, ii AD); [Χριστὸς] ἐ. τῶν ψυχῶν 1 Ep. Pet. 2.25; rarely c. dat., πᾶσι γὰρ ἐ. ἐτάχθη… Νέμεσις Pl. Lg. 717d.
scout, watch, c. dat., ἐ. Τρώεσσι, νήεσσιν ἡμετέρῃσιν, one set to watch them, Il. 10.38, 342.
supervisor, inspector, sent by Athens to subject states, Ar. Av. 1023, IG1². 10, 11; of municipal officials at Rhodes, ib. 12(1).49.42 (ii/i BC); generally, PPetr. 3 P. 75 (iii BC), etc.
ecclesiastical superintendent, ἐπίσκοποι καὶ διάκονοι Ep. Phil. 1.1, cf. Act. Ap. 20.28, 1 Ep. Ti. 3.2, etc.

das Ziel treffend, erreichend, ὁποῖα νίκης μὴ κακῆς ἐπίσκοπα, den Sieg erzielend, Aesch. Eum. 863, vgl. 493 ; Τεύκρου βοῶντος ἄτης τῆσδ' ἐπίσκοπον μέλος Soph. Aj. 955, darauf hinzielend, dazu passend ; οὕτως ἐπίσκοπα τοξεύειν Her. 3.35, geschickt schießen, daß man das Ziel trifft ; Sp., βάλλοιμι δ' ἐπίσκοπον ἠχήν Opp. C. 1.42;
• adv., ἐπισκόπως πέμπειν τοὺς ὀϊστούς Them.; ἀκοντιεῖς ἐπισκοπώτατα Poll. 1.215 ; Alcidam. Soph. p. 674.21.

ὁ, ἡ, der Aufseher, der die Aufsicht über Etwas führt ; einige alte Grammatiker betonten ἐπισκοπός, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 299. Von den Göttern, τοὶ γὰρ ἄριστοι μάρτυροι ἔσσονται καὶ ἐπίσκοποι ἁρμονιάων, sie werden über das Halten der Verträge wachen, Il. 22.255 ; ἐπ. ὁδαίων, Aufseher über die Waren, Od. 8.163 ; von Hektor, ὄλωλας ἐπίσκοπος, ὅς τέ μιν αὐτὴν ῥύσκευ, Beschützer, Il. 24.729 ; Χάριτες μινυᾶν ἐπίσκοποι Pind. Ol. 14.4 ; θεοῖς πεδιονόμοις τε κἀγορᾶς ἐπισκόποις, Beschützer des Marktes, Aesch. Spt. 254 ; πατρῴων ὀμμάτων ἐπισκόπους Ch. 124 ; vgl. Eum. 710 ; σῆς ἕδρας ἐπίσκοποι Soph. O.C. 112 ; von Bacchus, νυχίων φθεγμάτων ἐπίσκ., Ant. 1148 ; τοῦ νεκροῦ, Späher, die auf den Leichnam achten, 217 ; ἦ τιν' ἑταίρων ὀτρυνέεις Τρώεσσιν ἐπίσκοπον, als Späher gegen die Troer, Il. 10.38, vgl. 342 ; δράκων Δίρκης ναμάτων ἐπ. Eur. Phoen. 932 ; in Prosa, πᾶσιν ἐπίσκοπος ἐτάχθη Νέμεσις Plat. Legg. IV.717d ; τούτων οἱ νομοφύλακες ἐπίσκοποι ἀκριβεῖς ἔστωσαν VI.762d u. öfter, wie Sp., θεοὶ χρηστῶν ἐπίσκοποι καὶ πονηρῶν ἔργων Plut. Cam. 5, wie Ζεὺς μάρτυρ καὶ ἐπ. τῶν πραττομένων Hdn. 7.10.6 ; ἐπίσκοπος ὀϊστῶν, Beherrscher, Lenker der Pfeile, Theocr. 24.106 ; auch c. dat., ἀγυιαῖς ἔσσῃ καὶ λιμένεσσιν ἐπ. Callim. Dian. 39. – In Athen hießen so bes. die in die unterworfenen Städte geschickten Männer, welche die Angelegenheiten derselben leiteten, Ar. Av. 1023 u. Schol. dazu ; so auch Inscr. 73 ; vgl. Harp. u. Böckhs Staatshaush. I S. 436 ff.
In NT u. K.S. Aufseher über eine Gemeinde, Bischof.

ἐπί-σκοπος, -ου, ὁ
(< σκοπός, a watcher), [in LXX for פָּקַד, its parts and derivatives, Num.4:16 31:14, Jdg.9:28, 4Ki.11:15 11:18, 2Ch.34:12 34:17, Neh.11:9, 14 11:22; אֵל, Job.20:29; נָגַשׂ:, Isa.60:17; Wis.1:6, 1Ma.1:51 * ;]
a superintendent, guardian, overseer (cl.; for exx. see LS, see word): Act.20:28, 1Pe.2:25 (ICC, in l); as technical term for a religious office (Deiss., BS, 230 f.), in later Paul. epp. of the head of a church (Vg. episcopus), a bishop: Php.1:1, 1Ti.3:2, Tit.1:7 (see reff. see word ἐπισκοπή).†
(AS)