ἐπί·σημος, ος, ον :
   I marqué d’un signe, d’une empreinte ou d’une inscription, en parl. d’or (p. opp. à ἄσημος) HDT. 9, 41 ; XÉN. Cyr. 4, 5, 40 ; d’argent, THC. 2, 13 ; d’offrandes votives, HDT. 1, 51 ; τὸ ἐπίσημον, marque distinctive, càd. :
      1 emblème ou inscription sur l’avant d’un navire, HDT. 8, 88 ; PLUT. Them. 8 ;
      2 ciselure d’un emblème (serpent, mouche, etc.) sur un bouclier, HDT. 9, 74 ; PLUT. M. 234 c, 408 b ; au pl. ESCHL. Sept. 659 ;
      3 empreinte d’une monnaie, PLUT. Thes. 6 ;
      4 (s.-e. γράμμα ou στοιχεῖον) la lettre ϛ représentant le nombre « six » CLÉM. 2, 368 Migne ;
   II qui se fait remarquer, qui se distingue, remarquable, en parl. de pers. HDT. 2, 20 ; EUR. Hipp. 103, etc. ; en parl. de choses (tombeau, THC. 2, 43 ; vengeance, LYCURG. 166, 10 ; sort, EUR. Med. 544, mariage, EUR. H.f. 68, Or. 21, etc.) ; rar. en mauv. part, EUR. Or. 249 ; PLUT. Fab. 14 ; LUC. Rh. præc. 25.

• Cp. ἐπισημότερος, LUC. Nigr. 24 ; • Sup. -ότατος, THC. 2, 43.

➳ Joint par crase à καί : κἀπισήμους, EUR. Hipp. 103 ; à μή : μἠπισήμους, EUR. Or. 543.

Étym. ἐπί, σῆμα.

Dor. ἐπίσαμος, ον, (σῆμα) serving to distinguish, τοῖς δ’ ὄνομ’ ἄνθρωποι κατέθεντ’ ἐ. ἑκάστῳ Parm. 19.3.
having a mark, inscription or device on it, esp. of money, stamped, coined, χρυσὸς ἐ., opp. ἄσημος, Hdt. 9.41; ἀργύριον Th. 2.13; χρυσίον X. Cyr. 4.5.40, cf. IG1². 301, al. ; so ἀναθήματα οὐκ ἐ. offerings with no inscription on them, Hdt. 1.51; ἀσπίδες ἐ., opp. λεῖαι, IG1². 280, cf. Men. 526.
of epileptic patients, bearing the marks of the disease, Hp. Morb. Sacr. 8; of cattle, spotted or striped, LXX Ge. 30.42.
notable, remarkable, μνῆμ’ ἐ. a speaking remembrance, S. Ant. 1258 (anap.); ξυμφοραί E. Or. 543; εὐνή, λέχος, Id. HF 68, Or. 21; τύχη Id. Med. 544; χαρακτήρ Id. Hec. 379; τάφος ἐπισημότατος Th. 2.43; τιμωρία Lycurg. 129; τόποι IG 12(3).326.42 (Thera, Sup.); of garments, fine, SIG 695.39 (Magn. Mae., ii BC); and of persons, ἐ. σοφίην notable for wisdom, Hdt. 2.20; ἐ. ἐν βροτοῖς E. Hipp. 103; ἐ. ξένοι Ar. Fr. 543; in bad sense, conspicuous, notorious, ἐς τὸν ψόγον E. Or. 249; δέσμιος ἐ. Ev. Matt. 27.16; διὰ δημοκοπίαν Plu. Fab. 14; ἐπὶ τῇ μοχθηρίᾳ Luc. Rh. Pr. 25.
significant, οὐκ ἐ. Artem. 1.59, 3.32. Adv. -μως Plb. 6.39.9, Sm. Ps. 73 (74).4, J. BJ 6.1.8; Comp. -ότερον Gal. 9.762; -οτέρως Artem. 2.9; Sup. -ότατα Luc. Hist. Conscr. 43.

mit einem Zeichen versehen, geprägt, χρυσός Her. 9.41 ; ἀργύριον Thuc. 2.13 ; χρυσίον Xen. Cyr. 4.5.40 ; ἀναθήματα, mit einer Inschrift versehen, Her. 1.51 ; ἀσπίδες Inscr. 139. – Dah. kenntlich, berühmt, ausgezeichnet, μνῆμ' ἐπίσημον Soph. Ant. 1243 ; ἐν βροτοῖς Eur. Hipp. 103 ; ξυμφοραί Or. 543 u. öfter ; ἐπίσημοι σοφίην, in Hinsicht der Weisheit, Her. 2.20 ; τάφος ἐπισημότατος Thuc. 2.43 ; oft bei Sp., wie Luc.; καὶ περιβόητος Herod. 1 ; ἐπὶ τῇ μοχθηρίᾳ rhet.praec. 25 ; ἐν τοῖς ἐπαινοῦσι Merced. cond. 28 ; seltener tadelnd, ἐς τὸν ψόγον Eur. Or. 249 ; Plut. Fab. 14 ; ἐπὶ τῇ μοχθηρίᾳ Luc. rhet. praec. 25.
• Adv., Pol. 6.39.6, auf ausgezeichnete Weise ; ἐπισημοτέρως, Artem. 2.9. – Subst. τὸ ἐπίσημον, das Kennzeichen an oder auf Etwas, z.B. νηός, am Schiffsvorderteile, Her. 8.88 ; Plut. Them. 8 ; die Flagge, DS ; auf Schildern, das Wahrzeichen, Wappen, Aesch. Spt. 641 ; Her. 9.74 ; auf Münzen, das Gepräge, Plut. Thes. 6 ; Paus. u. a.Sp.

ἐπίσημος, -ον
(< σῆμα, a mark), [in LXX: Gen.30:42 (קָשַׁר), Est.5:4 8:13, 1Ma.11:37 1Mac 14:48, 2Ma.15:36, 3Ma.6:1 * ;]
__1. bearing a mark; of money, stamped, coined.
__2. Metaph.,
__(a) in good sense, notable, illustrious: Rom.16:7;
__(b) in bad sense, notorious: Mat.27:16.†
(AS)