ἐπί·κειμαι (impf. ἐπεκείμην, fut. ἐπικείσομαι) :
   I être sur, d’où :
      1 être posé sur, dat. THGN. 19 ; ἐπίκειται σῇ κεφαλῇ στέφανος, THGN. 1259, une couronne est posée sur ta tête ; avec ἐπί et le gén. DC. 67, 16, HÉRON Spir. 191 ; fig. présider à, être préposé à, avec ἐπί et le gén. HERM. Poem. 6, 15 ;
      2 fig. serrer de près, presser (l’ennemi) dat. HDT. 5, 81 ; abs. EUR. Rhes. 101 ; AR. Vesp. 1285 ; THC. 7, 71, etc. ; en parl. d’événements : ἐπικείσεται ἀνάγκη, IL. 6, 458, la nécessité contraindra ; ἐπικείμενος κίνδυνος, HDN 1, 13, 8 ; 4, 12, 14, danger pressant ; p. suite, menacer : τινι, XÉN. Mem. 2, 1, 5, qqn, en parl. de maux ;
      3 être imposé, en parl. d’un nom, PLAT. Crat. 411 c, Prot. 349 c ; en parl. de pénalité (peine de mort, amende, etc.) HDT. 2, 38 ; THC. 3, 70 ; cf. ARSTT. Pol. 4, 13, 3, etc. ;
   II être posé devant, en parl. de portes, OD. 6, 19 ; fig. θύραι γλώσσῃ ἐπίκεινται, THGN. 421, des portes sont placées devant sa langue ;
   III être placé près de, en parl. d’îles : ἐπὶ Λήμνου, HDT. 7, 6, près de Lemnos ; ἐπὶ τῇ Θρηΐκῃ, HDT. 7, 185, près de la Thrace ; abs. νῆσοι ἐπικείμεναι, THC. 2, 14, îles près de la côte ; en parl. d’un contre-poids logé au centre d’un caisson dans un théâtre d’automates, HÉRON Aut. 248 ;
   IV pass. avoir sur soi, être recouvert de : κυνέας, EUR. Suppl. 717 ; στέφανον, PLUT. Marc. 22 ; ἐσθῆτα, APP. Civ. 4, 134, porter des casques, une couronne, un vêtement ; fig. κίνδυνον, APP. Civ. 4, 124, être exposé à un danger.

serving as Pass. to ἐπιτίθημι, to be laid upon, and so; of doors, to be put to or closed (cf. ἐπιτίθημι II), θύραι δ’ ἐπέκειντο φαειναί Od. 6.19; metaph, γλώσσῃ θύραι οὐκ ἐπίκεινται Thgn. 421. generally, to be placed, lie in or on, c. dat., ἐπισκύνιον ἐπέκειτο προσώπῳ Theoc. 24.118; of troops, ὄχθαις Ἴστρου ἐ. Hdn. 2.9.1. of islands, νῆσοι ἐπὶ Λήμνῳ (-ου codd.) ἐπικείμεναι lying off Lemnos, Hdt. 7.6; so ἐ. τῇ Θρηΐκῃ ib. 185; ἐπὶ [τῇ Λακαίνῃ χώρῃ] ib. 235, cf. Th. 4.53; abs., αἱ νῆσοι αἱ ἐπικείμεναι the islands off the coast, Id. 2.14, cf. 4.44; πάσῃ ἐ. τῇ θαλάσσῃ lies right across the sea, of Crete, Arist. Pol. 1271b34; ἡ ἐπικειμένη τινὸς γῆ PTeb. 50.6 (ii BC).
to be laid upon, ἐμοὶ σφρηγὶς ἐπικείσθω τοῖσδ’ ἔπεσι Thgn. 19 (so lit., σφραγὶς οὐκ ἐ. BGU 361 iii 29 (ii AD), etc.); ἐπίκειται ἀγνώμων σῇ κεφαλῇ στέφανος Thgn. 1259, cf. X. Oec. 19.13; ἐ. ἐπί τινος Hero Spir. 1.38, al., D.C. 67.16; metaph, κρατερὴ δ’ ἐπικείσετ’ ἀνάγκη Il. 6.458, cf. 1 Ep. Cor. 9.16; of a duty, οἷς ἐπέκειτο φροντίζειν Plu. 2.786f.
press upon, be urgent in entreaty, Hdt. 5.104; press upon a retreating enemy, attack, Βοιωτοῖσι ib. 81; to be urgent against, Id. 6.49; ἐπεκείμην αὐτοῖς ἐνοχλῶν PLips. 36.7 (iv AD); abs., κἀπικείσομαι βαρύς E. Rh. 101; κἀπικείμενος βόα Ar. Eq. 252; Κλέων μ’ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος Id. V. 1285; ἐ. λαμπρῶς Th. 7.71; πολὺς δ’ ἐπέκειτο Theoc. 22.90; of a crowd, ἐ. τινί Ev. Luc. 5.1.
hang over, τηλικούτων ἐπικειμένων τῷ μοιχεύοντι κακῶν X. Mem. 2.1.5; of penalties, θάνατος ἡ ζημίη ἐπίκειται the penalty imposed is death, Hdt. 2.38, cf. 6.58, Arist. Pol. 1297a18; τῷ ἄρξαντι μεγάλα ἐπιτίμια ἐ. Antipho 4.4.7; ζημία… ἐπέκειτο στατήρ Th. 3.70; ὁ ἐπικείμενος κίνδυνος Hdn. 1.13.4. of a name, to be imposed, Pl. Cra. 411c, Prt. 349c. metaph, σκώμματα ἐπικείμενα suitable to the purpose, pointed, Longin. 34.2.
to be set in authority, ἐπὶ τοῦ πυρός Corp.Herm. 1.13; ἐπικείμενος Ἀλεξανδρείας PLips. 102i8, etc.
c. acc. rei, esp. in part., κἀπικείμενον κάρα κυνέας head with helmet set thereon, E. Supp. 716 (dub. constr.); ἐ. κυνῆν τῆς κεφαλῆς Hld. 5.22; στέφανον ἐπικείμενος with a crown on one΄s head, Plu. Marc.. 22; ἄπικας ἐπικείμενοι ταῖς κεφαλαῖς D.H. 2.70; σεμνὸν ἐπικειμένη τὸ κάλλος J. AJ 11.6.9; ἀγγέλου ἢ θεράποντος ἐπικείμενος πρόσωπον Plu. Lys. 23; ἐπέκειτο ὠτειλάς he bore scars upon him, App. Mith. 6; ἱερὰν ἐσθῆτα ἐ. Id. BC 4.134; φθίμενος τήνδ’ ἐπίκειμαι κόνιν Epigr.Gr. 622.6; κιθάραν… κόλλοπας ἐπικειμένην fitted with pegs, Luc. Ind. 10; metaph, οἱ κίνδυνον ἐπικείμενοι exposed to…, App. BC 4.124.

(κεῖμαι), = ἐπιτέθειμαι, darauf, darüber gesetzt sein, liegen ; θύραι δ' ἐπέκειντο φαειναί Od. 9.16, Türen waren davor u. verschlossen ; vgl. θύραι γλώσσῃ ἐπίκεινται Theogn. 421, Türen hemmen gleichsam die Zunge ; ἐπίκειται σῇ κεφαλῇ στέφανος 1259 ; ὀφθαλμὸς μετώπῳ, befindet sich an der Stirn, Hes. Th. 143 ; τοῖον ἐπι. σκύνιον βλοσυρῷ ἐπέκειτο προσώπῳ Theocr. 24.116 ; ἐπικείμενος ἐπὶ πυρῆς DC. 67.16 ; νῆσοι ἐπικείμεναι τῇ Θρηΐκῃ, die dabei liegen, Her. 7.185 ; ἐπὶ Λήμνου 7.6, öfter ; Thuc. 2.14 u. öfter, Pol. u. Sp.; auch übertr., ἐπικείμενα σκώμματα, nahe liegende Scherze, Longin. 34.2 ; – ἐπικείσεται ἀνάγκη Il. 6.458, Zwang wird darauf lasten, wird obwalten ; οἷς ἐπέκειτο φροντίζειν, denen oblag, Plut. an seni 6 ; – κἀπικείσομαι βαρύς, ich werde hart bedrängen, Eur. Rhes. 101 ; feindlich zusetzen, ἐπικείμενος βόα Ar. Eq. 252, wie Vesp. 1285 ; ὅτε οἱ πολέμιοι ἰσχυρῶς ἐπικέοιντο Xen. An. 4.1.16 ; gew. c. dat., ἀναγομένοισι ἐπικέατο Her. 8.84, öfter ; ἀναχωροῦντι αὐτῷ ἐπικεῖσθαι τοὺς πολεμίους Thuc. 7.81, öfter, wie Xen. u. Sp.; ἐπικείμενος κίνδυνος Hdn. 1.13.8 ; mit Bitten zusetzen, Her. 5.104. – Von Strafen, darauf gesetzt sein, darauf haften, ἐπικέεται θάνατος ἡ ζημίη θύσαντι Her. 2.38, wie Thuc. 3.70 ; Arist. Pol. 4.13 u. Folgde ; τηλικούτων ἐπικειμένων τῷ μοιχεύοντι κακῶν, erwarten, drohen, Xen. Mem. 2.1.5. – Τοῖς πράγμασι τὰ ὀνόματα ἐπίκειται, der Name ist den Dingen beigelegt, Plat. Crat. 411c. – Passivisch, anhaben, auf sich liegen haben, bes. bei Sp. im partic.; ἐπικείμενον κάρα κυνέας, mit einem Helme auf dem Haupte, Eur. Suppl. 716 ; τοὺς καλουμένους ἄπικας ἐπικείμενοι ταῖς κεφαλαῖς Dion.Hal. 2.70 ; κόμην Luc. Alex. 3 ; ἡ πρύμνα χρυσοῦν χηνίσκον ἐπικειμένη, damit versehen, Navig. 5 ; μυρρίνης στέφανον ἐπικείμενος Plut. Marcell. 22 ; θεράποντος ἐπικείμενον πρόσωπον Lysand. 23, mit der Maske ; ἐσθῆτα, ὠτειλάς, App. B.Civ. 4.134, Mithrid. 6 ; ἐπικείμενος κίνδυνον, einer Gefahr ausgesetzt, B.C. 4.124.

ἐπι-κείμαι
[in LXX: Exo.39:31 (נָתַן), Job.19:3 (הָכַר hi.) Job.21:27 (חָמַס), 1Ma.6:57, 2Ma.1:21, 3Ma.1:22 * ;]
to be placed, lie on: Jhn.21:9; before ἐπί, with dative, Jhn.11:38; figuratively, Heb.9:10; ἀνάγκη, 1Co.9:16; χειμῶν, to threaten, come on: Act.27:20; of persons, to press upon: Luk.5:1 23:23.†
(AS)