'ἐπήρεια, ας (ἡ) litt. machination contre, d’où menace, insulte, diffamation, calomnie, DÉM. 229, 8 ; 522 fin ; IS. 4, 5 Baiter-Sauppe ; DS. 16, 41 ; 19, 8 ; ἐν ἐπηρείας τάξει, DÉM. 229, 14, en manière d’outrage ; κατ' ἐπήρειαν, THC. 1, 26 ; AMIPS. (DL. 2, 28) en vue de nuire à ; πρὸς ἐπήρειαν, ARSTT. Pol. 3, 16, 7, au détriment de ; au plur. MAN. 4, 331.

Étym. ἐπήρης.

'

ἡ, (< ἐπί, ἄρος) insulting treatment, abuse, ἐχθροῦ D. 18.12, cf. Is. 4.5, etc. ; περὶ τὸν χορόν D. 21.25; κελεύειν κατ’ ἐπήρειαν order haughtily or by way of insult, Th. 1.26; κατ’ ἐ. τινος γεγένηταί τι is done to insult him, Amips. 9; κατ’ ἐπήρειαν BGU 180.8 (ii AD); φθόνον τ’ ἐ. τε Philem. 92.2; ἐν ἐπηρείας τάξει D. 18.13; πολλὰ πρὸς ἐπήρειαν καὶ χάριν πράττειν Arist. Pol. 1287a38; εἰς ἐ. τὴν ἐμήν ib. 195.20 (ii AD); χωρὶς ἐ. OGI 262.24 (iii AD); pl., Man. 4.331; λῃστρικαὶ ἐ. Chor. in Rev.Phil. 1.73; ἐ. δαίμονός τινος his capricious dealing, Luc. Laps. 1, cf. Philostr. Ep. 18; — later spelt ἐπήρια, BGU 340.21 (ii AD), Melamp. (?) in PRyl. 28.139 (iv AD).

(ἀρειά ?), ἡ, Drohung, übermütige, schmähliche Behandlung, wenn man aus Mißgunst dem Andern Schaden zufügt, vgl. ἐπηρεασμός, Dem. neben ὕβρις, λοιδορία, προπηλακισμός, 18.12 ; οὐδ' ἐν ἐπηρείας τάξει καὶ φθόνου ποιεῖν ib. 13 ; ἡ περὶ τὸν χορὸν ἐπ. 21.25 ; Isae. 4.5 ; bes. bei. Sp., NT u. Jos.; εἴς τινα, DS. 19.8 ; – κατ' ἐπήρειαν, z.B. κελεύειν, in böswilliger Absicht, zu schaden, Thuc. 1.26 ; τουτὶ τὸ κακὸν τῶν σκυτοτόμων κατ' ἐπήρειαν γεγένηται, zum Schaden der Schuster, Amips. DL. 2.28 ; bei Arist. Pol. 3.16 πρὸς ἐπήρειαν, im Ggstz von πρὸς χάριν.