ἐξ·ορμάω-ῶ (impf. ἐξώρμων, ao. ἐξώρμησα, pf. ἐξώρμηκα) :
   I tr. pousser en avant : ῥεῦμα στρατοῦ, EUR. I.T. 1437, le courant d’une armée ; ναῦν, THC. 7, 14, faire avancer vivement un navire ; τὸν πόδα, AR. Th. 659, aller vivement (litt. mouvoir vivement le pied) ; fig. τινα, EUR. Rhes. 788 ; THC. 6, 6 et 88, pousser, exciter qqn ; ἐπί τι, XÉN. An. 3, 1, 24, à qqe ch. ; au pass. s’élancer, HDT. 9, 51 ; πρὸς ἔργον, EUR. Or. 1240, se mettre vivement à l’œuvre ; en parl. de traits, s’élancer, EUR. Or. 273 ;
   II intr.
      1 s’élancer hors de, gén. EUR. Tr. 1131 ;
      2 s’élancer, se précipiter, OD. 12, 221 ; d’où se diriger vivement sur, XÉN. An. 5, 7, 17 ; avec εἰς et l’acc. PLUT. Dem. 17 ;
      3 arriver au terme de sa course, càd. à son plus haut point, à son paroxysme, en parl. d’une maladie, SOPH. Tr. 1089.

send forth, send to war, A. Pers. 46, E. IT 1437; πάλιν ἐ.
bring quickly back, Id. IA 151 codd. (anap.); ἐ. τὴν ναῦν start the ship, set it agoing, Th. 7.14; κοῦφον ἐ. πόδα Ar. Th. 659; — Pass., set out, start, Hdt. 9.51, etc. ; πρὸς ἔργον E. Or. 1240; ἐπ’ ἔργον Men. Epit. 162; of arrows, dart from the bow, γλυφίδες τόξων ἐξορμώμεναι E. Or. 274, cf. A. Eu. 182; move rapidly, rush, S. OC 30; τὸ κεῖσε δεῦρό τ’ ἐ. Id. Tr. 929.
excite to action, urge on, E. Rh. 788, Th. 6.6, 88; ἐ. τινὰ ἐπὶ τὴν ἀρετήν X. An. 3.1.24. intr., like Pass., set out, start, esp. in haste, μή σε λάθῃσιν κεῖσ’ ἐξορμήσασα (sc. νηῦς) Od. 12.221; δεῦρο ἐξωρμῶμεν πεζῇ X. An. 5.7.17; c. gen., set out from, χθονός E. Tr. 1131, etc. ; metaph, break out, ἤνθηκεν, ἐξώρμηκεν [ἡ νόσος] S. Tr. 1089.

heraustreiben, -schicken ; Σάρδεις ἐπόχους ἅρμασιν ἐξορμῶσι Aesch. Pers. 46 ; πόδα, den Fuß herausbewegen, Ar. Th. 659 ; χαλινούς Eur. I.A. 151 ; ἅμα μὲν ἐξορμῶσιν, ἅμα δὲ καταπαύουσι δρόμου Plat. Polit. 294e ; καὶ παροξύνειν Thuc. 6.88 ; ναῦν, auslaufen lassen, 7.14 ; ἐπὶ τὴν ἀρετήν, ermuntern, antreiben, Xen. An. 3.1.24 u. Sp.; εἰς Εὔβοιαν, nach Euböa aussenden, Plut. Dem. 17. – Pass. herauseilen, hervorstürmen, πτηνὸν ὄφιν θώμιγγος ἐξορμώμενον Aesch. Eum. 173 ; δεῦρο Soph. O.C. 30 u. öfter ; von den Pfeilen, Eur. Or. 273 ; πρὸς ἔργον 1240 ; Her. 9.51 u. Folgde oft, aufbrechen, ausrücken. – Das act. in intr. Bdtg, wie das pass., Od. 12.221 ; ἐξόρμα κλῃθρων, komm heraus, Eur. I.A. 149 ; χθονός Troad. 1131 ; die Krankheit ἤνθηκε, ἐξώρμηκε, ist ausgebrochen, Soph. Tr. 1079 ; in Prosa, δεῦρο ἐξωρμῶμεν πεζῇ, wir brachen auf, Xen. An. 5.7.17 ; Cyr. 5.5.23 ; Sp.

1. to send forth, send to war , (Aeschulus Tragicus); ἐξ. τὴν ναῦν to start the ship, set it agoing , (Thucydides):—;Pass. to set out, start , (Herdotus Historicus), etc.; of arrows, to spring from the bow, (Euripides)
2. to excite to action, urge on , (Euripides)
3. intransitive, like Pass., to set out, start , of a ship, (Odyssey by Homer): with genitive to set out from , (Euripides):—;metaphorically to break out , of a disease, (Sophocles Tragicus); σφοδρὸς ἐφ᾽ ὅ τι ἐφορμήσειε eager in all that he attempted , (Plato Philosophus) (ML)