ἐξ·οκέλλω (ao. ἐξώκειλα) :
   I tr.
      1 faire aller à la dérive ou faire échouer un navire, fig. EUR. Tr. 137 ; MÉN. (STOB. Fl. 3, 234) ;
      2 p. ext. faire dévier, faire tomber, acc. ORPH. Arg. 639 ;
   II intr. aller à la dérive, d’où aller échouer : avec πρός, ESCHL. Ag. 666 ; ou εἰς, HDT. 7, 182 ; ARSTT. H.A. 9, 48, 6, aller échouer contre ou sur ; fig. aller échouer, se heurter : εἰς τραχύτερα πράγματα, ISOCR. 143 c, à de plus rudes difficultés ; ou se laisser aller : εἰς ἀσέλγειαν, POL. 18, 38, 7, à des excès ; εἰς τρυφήν, ATH. 523 c, à la mollesse ; abs. être perdu, ruiné, POL. 4, 48, 11.

intr., of a ship, run aground, ἐς τὰς ἐκβολὰς τοῦ Πηνειοῦ Hdt. 7.182; πρὸς κραταίλεων χθόνα A. Ag. 666; also [δελφῖνες] ἐ. εἰς τὴν γῆν Arist. HA 631b2. metaph, drift into, ἐ. εἰς τραχύτερα πράγματα Isoc. 7.18; εἰς λόγου μῆκος Id. Ep. 2.13; εἰς ἀσέλγειαν Plb. 18.55.7; πρὸς ἀπληστίαν Ph. 1.686; ἐς ἐπιθυμίας ἀνοήτους Paus. 8.24.9; εἰς κύβους Plu. 2.5b; εἰς ὕβριν Phylarch. 45 J. ; εἰς τρυφήν ibid., Plb. 7.1.1, Ath. 12.523c (= Arist. Fr. 584); μέχρι τῶν ἐσχάτων Phld. Ir. p. 35 W. ; abs., to be ruined, Plb. 4.48.11. trans., run (a ship) aground; metaph, drive headlong, τινὰ εἰς ἄτην E. Tr. 137 (lyr.); ὁ πλοῦτος ἐξώκειλε τὸν κεκτημένον εἰς ἕτερον ἦθος Men. 587; — Pass., metaph, δεῦρο δ’ ἐξοκέλλεται things are coming to this pass, A. Supp. 438.

heraustreiben, eigtl. vom Schiffe, es von der rechten Bahn verschlagen u. auf Klippen u. Untiefen treiben, es stranden lassen, τὴν ναῦν εἰς ἕρμα γῆς App.; übertr., τινὰ εἰς ἄταν, ins Unglück stürzen, Eur. Tr. 137 ; ὁ πλοῦτος ἐξώκειλε τὸν κεκτημένον εἰς ἕτερον ἦθος Men. bei Stob. fl. 93.22. – Gew. intr., mit dem Schiffe vom geraden Wege abkommen, stranden, scheitern, ἐξοκεῖλαι πρὸς χθόνα Aesch. Ag. 652, der auch das pass. hat, δεῦρο δ' ἐξοκέλλεται, die Sache kommt darauf hinaus, Suppl. 433 ; ἡ ναῦς ἐξοκέλλει ἐς τὰς εἰσβολὰς τοῦ Πηνειοῦ, verirrt sich dahin, Her. 7.182 ; μὴ τελευτῶντες εἰς τραχύτερα πράγματα ἐξοκείλωμεν, in eine gefährliche Lage kommen, Isocr. 7.18 ; εἰς λόγου μῆκος, sich in eine lange Rede verlieren, id. ep. 2.13, auf Abwege, in Laster od. Irrtümer hineingeraten, ἐς τρυφήν Ath. XII.523c ; ἐς παρακοπήν Plut. Mar. 45 ; auch absol., Pol. 4.48.1.

1. intransitive, of a ship, to run aground or ashore , (Herdotus Historicus)
2. transitive to run (a ship) aground :—;metaphorically to drive headlong , (Euripides) (ML)