ἐξ·ικμάζω :
   I tr. chasser l’humidité, d’où :
      1 faire sortir par transpiration (la sueur, les humeurs) ARSTT. H.A. 7, 2, 10 ; p. suite, au pass. s’évaporer, ARSTT. Meteor. 4, 9, 1 ;
      2 faire sécher, dessécher, ARSTT. H.A. 8, 4, 2 ; TH. C.P. 4, 8, 4 ; d’où au pass. être séché, PLAT. Tim. 33 c ; ARSTT. H.A. 8, 5, 6 ; p. ext. faire sortir des larmes, d’où pleurer sur, acc. EUR. Andr. 398 ;
   II intr. s’évaporer, ARSTT. Meteor. 4, 7, 14 ; Probl. 22, 9.

(< ἰκμάς) send forth moisture, cause to exude, ἡ θερμότης ἐ. τὸ ὑγρὸν ἐκ τοῦ γεώδους Arist. GA 718b19; τὸ σπέρμα ib. 727b24, cf. HA 583a11; — Pass., to be exuded or evaporated, Id. Mete. 385b8, Sens. 443a14. intr. in Act., = Pass., Id. Mete. 384b9, Pr. 930b34.
deprive of moisture, suck dry, Id. HA 594a13; ἐ. τὴν ὑγρότητα Thphr. CP 4.8.4 (cod. Urb.); — Pass., ἐξικμασμένη τροφή digested, Pl. Ti. 33c, Arist. PA 675b31; τὰ παλαιὰ σπέρματα ἐξίκμασται τὴν δύναυιν Id. Pr. 924b30; lose all moisture, Thphr. HP 5.7.4, 7.5.1; of athletes, τοῦ περιττοῦ ἐξικμάζεσθαι Philostr. Gym. 58. in E. Andr. 398, ἐξικμάζω seems to be corrupt (perh. for ἐξιχμάζω).

1) eine Feuchtigkeit von sich geben, ausschwitzen, Arist. H.A. 7.2 u. öfter ; verdunsten, verdampfen, διαπέπνευκε καὶ ἐξίκμακε τὸ πλεῖστον τοῦ γλυκέος id. probl. 22.9.
2) austrocknen, verzehren ; Plat. ἐξικμασμένη τροφή Tim. 33c ; Arist. H.A. 8.4 u. Sp. – Bei Eur. Andr. 398, ἀτὰρ τί ταῦτ' ὀδύρομαι, τὰ δ' ἐν ποσὶν οὐκ ἐξικμάζω καὶ λογίζομαι κακά, vom Schol. δακρύω u. ἀναζητῶ erkl., ist vielleicht die Lesart verderbt.