ἐξ·ερεείνω (seul. prés.) chercher à savoir, d’où :
      1 interroger : τινά, OD. 23, 86, qqn ; abs. s’enquérir, IL. 9, 672, etc. ;
      2 rechercher, demander : τι, OD. 10, 14, etc. qqe ch. ; particul. en parl. de lieux : πόρους, OD. 12, 259, chercher à reconnaître ou explorer des passages ; fig. κιθάραν, HH. Merc. 483, interroger la lyre avec art et sagesse ;

Moy. (impf. 3 sg. poét. ἐξερεείνετο) interroger : τινα, IL. 10, 81, qqn.

Ep. Verb, c. acc. rei, inquire into, ἐξερέεινεν ἕκαστα Od. 10.14. c. acc. pers., inquire after, ἢ… φίλον πόσιν ἐξερεείνοι 23.86; inquire of, ἄλλος ἄλλον ἐ. A.R. 4.1250; abs., make inquiry, Il. 9.672, etc. ; — Med., ἐξερεείνετο μύθῳ 10.81.
search thoroughly, πόρους ἁλὸς ἐξερεείνων Od. 12.259; μυχούς h.Merc. 252; metaph of a harp, try its tones, tune it, ib. 483.

ausfragen, ausforschen, auskundschaften ; πόρους ἁλός Od. 12.259 ; ἕκαστα 10.14 ; τινά 23.86 ; sp.D., wie ναυτιλίην Ap.Rh. 4.721, 1250 ; κιθάραν, der Zither Töne entlocken, h.Merc. 483.
Med. = act., ἐξερεείνετο μύθῳ Il. 10.81.