ἐξ·εναρίζω [ᾰ] (f. ίξω, ao. ἐξενάριξα) :
      1 dépouiller un ennemi tué en combattant ; ἐξ. τινά, IL. 4, 488, etc. dépouiller le corps d’un ennemi ; τεύχεα, IL. 13, 619, enlever les armes d’un ennemi tué ;
      2 p. suite, tuer dans un combat, IL. 6, 30 ; OD. 11, 273 ; HÉS. Th. 289 ; LYC. 50.

Étym. ἐξ, ἔναρα.

strip or spoil a foe slain in fight, τινά Il. 4.488, etc. ; also τεύχεα ἐ.
strip off his arms, 13.619, etc.
kill, slay, Od. 11.273; ἔγχεϊ Il. 6.30, cf. Hes. Th. 289, B. 5.146, Lyc. 50, etc. — In Hom. more freq. than the simple Verb.

= ἐναρίζω, eigentlich nur = dem im Kampfe getöteten Feinde die Rüstung abnehmen, sodann katachrestisch (allgemeiner) = töten. In eigentlicher Bedeutung z.B. Il. 6.417 κατὰ δ' ἔκτανεν Ἠετίωνα, οὐδέ μιν ἐξενάριξε, ἀλλ' ἄρα μιν κατέκηε σὺν ἔντεσι ; katachrestisch z.B. Il. 21.280 ὥς μ' ὄφελ' Ἕκτωρ κτεῖναι, – τῷ κ' ἀγαθὸς μὲν ἔπεφν', ἀγαθὸν δέ κεν ἐξενάριξεν· νῦν δέ με λευγαλέῳ θανάτῳ εἵμαρτο ἁλῶναι. Vgl. ἐναρίζω und Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 145. Auch τεύχεα ἐξεναρίζειν, Il. 13.619. In der Odyssee erscheint das Wort 11.273, 22.264. – Hes. Th. 289 ; sp.D., wie Lycophr. 50.