ἐξ·αρπάζω (f. άσομαι, ao. ἐξήρπασα) :
      1 arracher : τινὰ νεός, OD. 12, 100, qqn d’un vaisseau ; τι ἐκ χερῶν, EUR. I.A. 315, qqe ch. des mains ; τι παρά τινος, HDT. 8, 135, qqe ch. des mains de qqn ; τινὰ ἐξ. τινός, PLUT. Per. c. Fab. 2, arracher qqn des mains d’un autre ;
      2 arracher (d’un danger), sauver : τινά, IL. 3, 380, etc. qqn ; τινός τινα, PLUT. Syll. 29, arracher qqn à un danger.

➳ Fut. ἐξαρπάσομαι, AR. Eq. 708. Ao. épq. ἐξήρπαξα, IL. OD. ll. cc.

fut. -άσομαι Ar. Eq. 708; aor.1 ἐξήρπαξα Hom. (v. infr.), ἐξήρπασα Hdt. 8.135, Plu. Comp. Per. Fab. 2: — snatch away from, φῶτ’ ἐξαρπάξασα νεός Od. 12.100; ἐ. τι παρά τινος Hdt. l.c. ; τι ἐκ χερῶν τινος E. IA 315; rescue, τὸν δ’ ἐξήρπαξ’ Ἀφροδίτη Il. 3.380, cf. 20.443, 21.597; τῆς πολιορκίας Μάριον Plu. Sull. 29; — Pass., to be carried off, οἱ μὲν ἐξηρπασμένοι σπεύδουσιν the captured ones are speeding on their way, S. OC 1016 (s.v.l.); c. acc., ἐξαρπάζεσθαι τὸ νοτερόν to have the moisture forcibly drawn out, Pl. Ti. 60d.
tear out, ἐ. σου… τἄντερα Ar. Eq. 708; tear off, Asclep. ap. Gal. 12.418.

(ἀρπάζω), fut. ἐξαρπάσομαι, Ar. Eq. 705, wie Plut. Sull. 29, hinwegrauben, wegreißen aus ; φῶτ' ἐξαρπάξασα νεός, einen Mann aus dem Schiffe, Od. 12.100 ; einer Gefahr entreißen, Il. 3.380 u. öfter ; ἐπιστολὰς ἐξαρπάσας ὅδ' ἐκ χερῶν ἐμῶν βίᾳ Eur. I.A. 315 ; ἐξαρπάσας παρ' αὐτέων τὴν δέλτον Her. 8.135 ; absol., ἐξαρπάσας Ar. Pax 6 ; οἱ ἐξηρπασμένοι Soph. O.C. 1020, entweder »die Geraubten«, od. richtiger als med. »die für sich geraubt haben«, die Räuber ; τὸ ὑπὸ πυρὸς τὸ νοτερὸν πᾶν ἐξαρπασθέν, aller Feuchtigkeit beraubt, Plat. Tim. 60c ; τὸν μάριον τῆς πολιορκίας, entsetzen, Plut. Sull. 29 ; übh. befreien von Etwas, τινός, Plut. u. a.Sp.