ἐξ·απατάω-ῶ (f. -ήσω, ao. ἐξηπάτησα, pf. ἐξηπάτηκα ; pass. ao. ἐξηπατήθην, pf. ἐξηπάτημαι) [ᾰπᾰ] tromper complètement : τινα, IL. 9, 371, etc. qqn, joint à φενακίζειν, DÉM. 580, 5 ; ἐξ. τινά τι, XÉN. Cyr. 3, 1, 19 ; ou ἐπί τινι, ISOCR. 209 c, qqn au sujet de qqe ch. ; τινα ὡς, XÉN. An. 5, 7, 6 ; PLAT. Crat. 413 d, tromper qqn en lui faisant croire que ; fig. ἐξ. νόσον, LUC. Nigr. 7, calmer un mal ;

Moy. m. sign. PLAT. Crat. 439 c.

➳ Impf. itér. ion. ἐξαπάτασκον, AR. Pax 1070 ; f. pass. ἐξαπατηθήσομαι, PLAT. Gorg. 499 c ; f. moy. au sens pass. XÉN. An. 7, 3, 3 ; mot inus. dans les Trag. excepté EUR. Hipp. 1406.

Ep. iter. ἐξαπάτασκον Ar. Pax 1070 (hexam.); — Pass., fut. ἐξαπατηθήσομαι Pl. Grg. 499c; but ἐξαπατήσομαι in pass. sense, X. An. 7.3.3: — deceive or beguile, deceive thoroughly, εἴτινά που… ἔτι ἔλπεται ἐξαπατήσειν Il. 9.371, cf. Od. 9.414, Pi. O. 1.29, Hdt. 1.153, Ar. V. 901, etc. ; ἐ. τινὰ φρένας Id. Pax 1099 (hexam.); ἐ. καὶ φενακίζειν D. 21.204; seduce a woman, Hdt. 2.114; c. dupl. acc., ἐ. τινά τι in a thing, X. Cyr. 3.1.19; also ἐ. ἐπὶ τοῖς ἰδίοις συμβολαίοις Isoc. 10.7; περὶ σαυτὸν ποιεῖσθαι… ἐφ’ οἷς ἐξαπατᾷς ἔλεον surround yourself with compassion for your swindling tricks, D. 21.196; ἐ. τινὰ ὡς.
cheat him into believing that…, X. An. 5.7.6, cf. Pl. Cra. 413d; ἐ. νόσον beguile or assuage it, Luc. Nigr. 7; — Pass., ὡς ἐξαπατηθείς Hdt. 9.94; ἐνόμιζον ἐξηπατῆσθαι Th. 5.42; ᾔδει ὑπὸ τῆς μητρυιᾶς ἐξαπατωμένη Antipho 1.19; τὸ δεῖπνον ἐξαπατώμενος Ar. V. 60; ἐ. ἀπάτην Plot. 2.9.6; — Med. like Act., f.l. in Pl. Cra. 439c.

verstärktes ἀπατάω, gänzlich betrügen, täuschen ; τινά, Il. 9.371 u. öfter ; φάτιν ψεύδεσι Pind. Ol. 1.29 ; ἐξηπατήθη δαίμονος βουλεύμασι Eur. Hipp. 1406 ; μή πώς σε δόλῳ φρένας ἐξαπατήσας Ar. Pax 1099 ; mit dem acc. der Sache, τὸ δεῖπνον ἐξαπατώμενος, um das Mahl betrogen, Vesp. 60 ; ἐνόμιζον ἐξηπατῆσθαι Thuc. 5.42 ; oft bei Plat. u. Folgdn ; εἴ τις ἐξαπατηθῆναι οἴεται ταῦτα, hierin, Xen. An. 5.7.11 ; τὴν νόσον, besänftigen, mildern, Luc. Nigr. 7 ; – ἐξαπατήσομαι für das fut. pass., Xen. An. 7.3.3.

ἐξ -απατάω, -ῶ strengthened form of ἀπατάω,
[in LXX: Exo.8:29 (הָתַל hi.), Da TH Sus 5:6* ;]
to deceive: with accusative, Rom.7:11 Rom.16:18, 1Co.3:18, 2Co.11:3, 2Th.2:3; pass., 1Ti.2:14.†
(AS)