[ᾰῠ] (impf. ἐξήνυον, ao. ἐξήνυσα) :
   I avec un rég. de chose :
      1 accomplir, exécuter : βουλάς, IL. 8, 370, des desseins ; θεσμία, SOPH. Aj. 712, accomplir les cérémonies sacrées, cf. Aj. 926 ; avec l’inf. EUR. Hipp. 400, venir à bout de, faire en sorte que ;
      2 particul. avec idée de durée (dans le temps ou dans l’espace) mener à terme : ἁμέραν, EUR. Med. 649, atteindre un jour ; δρόμον, EUR. Ph. 164 ; πόρον, EUR. I.T. 897, achever une course, un trajet ; d’où abs. se transporter : τόπου τινὸς ἐπὶ τόπον, HDT. 7, 183, ou ἐκ τόπου ἐς τόπον, HDT. 6, 139, d’un endroit dans un autre ;
   II avec un rég. de pers. :
      1 tuer : τινά, IL. 11, 365 ; 20, 452, qqn ;
      2 venir à bout de, l’emporter sur, vaincre : τινά, APP. Ill. 15 ; Civ. 2, 73, qqn ;

Moy. (ao. ἐξηνυσάμην) :
      1 accomplir, exécuter : τάφον τέκνοις, EUR. Suppl. 285, élever un tombeau à ses enfants ;
      2 obtenir : τι παρά τινος, EUR. Bacch. 131, qqe ch. de qqn.

➳ Ao. moy. poét. 3 pl. ἐξανύσαντο, EUR. Bacch. 131.

Att. ἐξανύτω [υ], fut. -ύσω [υ] (v. infr.), but Ep. fut. -ύω Il. 11.365; pf. inf. ἐξηνυκέναι Critias 16.14: — accomplish, make effectual, Θέτιδος δ’ ἐξήνυσε βουλάς Il. 8.370; θεῶν θέσμι’ ἐξήνυσε S. Aj. 712 (lyr.); ἔμελλες ἐξανύσειν κακὰν μοῖραν ib. 926 (lyr., -ύσσειν cod. Med.); τί μοι ἐξανύσεις χρέος; Id. OT 156 (lyr.); πάθεα E. Ion 1066 (lyr.); λειτουργίαν POxy. 904.8 (v AD); — Med., accomplish or finish for oneself, κακῶν μῆχος E. Andr. 536 (lyr.); τέκνοις τάφον Id. Supp. 285 (dact.).
finish, dispatch, i.e.
kill, ἦ θήν σ’ ἐξανύω (fut.) Il. 11.365; κενταυροπληθῆ πόλεμον E. HF 1273.
conquer, ἔθνη App. Ill. 15. of Time and Distance, bring to an end, finish, accomplish, βίοτον S. Tr. 1022 (dact.); ἁμέραν τάνδε E. Med. 649 (lyr.); δρόμον, ἴχνος, πόρον, Id. Ph. 163 (lyr.), Tr. 232 (lyr.), IT 897 (anap.); abs. (like ἀνύω 1.6).
finish one΄s way to a place, arrive at it, ἐς or ἐπὶ…, Hdt. 6.139, 7.183; also c. acc. loci, ἐξανύσαι τὰν νεκρῶν πλάκα (Vauvill. for ἐκτανύσαι) S. OC 1562; πόλον ἐξανύσας E. Or. 1685 (anap.). c. inf., manage to do, ἐ. κρατεῖν Id. Hipp. 400. Med., obtain, borrow, τι παρά τινος Id. Ba. 131 (lyr.).

(ἀνύω),
1) vollenden, ausführen ; Θέτιδος δ' ἐξήνυσε βουλάς Il. 8.370 ; τί μοι ἐξανύσεις χρέος Soph. O.R. 157 ; θεῶν πάνθυτα θέσμι' ἐξήνυσε Aj. 699, Schol. ἐξεπλήρωσε ; μοῖραν πόνων ἐξανύσειν [mit langem υ, wie es scheint], 909 ; ἄστρων πόλον Eur. Or. 1685 ; sp.D. Auch im med., ἐξανύσασθαι τάφον τέκνοις, ein Grab erlangen, Eur. Suppl. 297, vgl. Bacch. 131. Wie Eur. sagt ταχύπουν ἴχνος ἐξανύων, Tr. 232, u. δρόμον, Phoen. 164, so wird mit Weglassung des acc. gesagt ἐξανύουσι τῆς μαγνησίης χώρης ἐπὶ Σηπιάδα, gehen nach Sep., Her. 7.183 ; ἐπεὰν αὐτήμερον νηῦς ἐξανύσῃ ἐκ τῆς ὑμετέρης εἰς τὴν ἡμετέρην 6.139.
2) von lebenden Wesen, töten ; Il. 11.365, 20.452 ; λέοντας Eur. Herc.Fur. 1273 ; in Prosa, App. Illyr. 15, B.Civ. 2.73.