'ἐξ·ανέχω (f. -ανέξω ou -ανασχήσω) [ᾰ] s’avancer en saillie au-dessus de, surplomber, gén. A.RH. 2, 370, d’où se dresser au-dessus de, gén. THCR. Idyl. 22, 207 ;

Moy. (f. -ανέξομαι ou -ανασχήσομαι, ao.2 -ανεσχόμην et -ηνεσχόμην) supporter, acc. ; d’ord. avec un part. οὗ λόγων ἄλγιστ' ἂν ἐξανασχοίμην κλύων, SOPH. O.C. 1174 (cf. EUR. Alc. 952, etc. ; AR. Pax 702, etc.) je souffrirais cruellement à écouter ses paroles.'

hold up from; mostly intr., jut out from, stand up upon, ἀγκὼν ἐ. γαίης A.R. 2.370; στήλη ἐ. τύμβου Theoc. 22.207. Med. (impf. and aor.2 with double augm. ἐξηνειχόμην, ἐξηνεσχόμην, cf. ἀνέχω), bear up against, endure, suffer, with part., οὗ λόγων ἄλγιστ’ ἂν ἐξανασχοίμην κλύων S. OC 1174, cf. Ph. 1355, E. Alc. 952; οὐ γὰρ ἐξηνέσχετο ἰδών Ar. Pax 702; ταῦτα παῖδας ἐξανέξεται πάσχοντας· E. Med. 74, cf. Andr. 201; ταῦτα δόξανθ’… ἐξηνέσχετο that these things should be decreed, Id. Heracl. 967.

(ἔχω),
1) hervorstehen, hervorragen ; κεῖθεν δὲ προτέρωσε μέγας ἀγκὼν ἐξανέχει γαίης, ins Meer hinein, Ap.Rh. 2.370, vgl. 4.168 ; στάλαν ἐξανέχουσαν τύμβῳ Theocr. 22.207.
2) Med., auf sich nehmen, erdulden (vgl. ἀνέχομαι), gew. mit dem partic., πῶς ταῦτ' ἐξανασχήσεσθε τοῖσιν Ἀτρέως ἐμὲ ξυνόντα παισίν Soph. Phil. 1339 ; οὗ λόγων ἄλγιστ' ἂν ἐξανασχοίμην κλύων O.C. 1176, seine Reden zu hören ; ταῦτα παῖδας ἐξανέξεται πάσχοντας, daß die Kinder das leiden, Eur. Med. 74, vgl. Alc. 955, Andr. 200 ; Ar. Pax 702, Nub. 1377.