ἐξ·αμϐλόω-ῶ (f. ώσω, ao. ἐξήμϐλωσα, pf. ἐξήμϐλωκα) :
   I tr.
      1 rejeter par avortement, acc. APD. 3, 4, 3 ; fig. πρᾶγμα ἐξημϐλωμένον, AR. Nub. 139, affaire avortée ;
      2 faire avorter, EUR. Andr. 356 ; fig. φροντίδα, AR. Nub. 137, faire avorter une pensée ; σώματος ἰσχὺς ἐξαμϐλοῦται, PLUT. M. 2 e, la force du corps est émoussée ;
   II intr. avorter, EL. N.A. 2, 25 ; impers. ἐξαμϐλοῖ, ARSTT. H.A. 6, 23, 5, un avortement se produit.

(ἐξαναβλ- is dub. in Hsch.), aor.2 inf. -αμβλῶναι prob. f.l. for -ῶσαι in Them. Or. 2.33b: — make to miscarry, νηδὺν ἐξαμβλοῦμεν E. Andr. 356; — Pass., of the foetus, miscarry, βρέφος ἐξαμβλωθέν Apollod. 3.4.3; metaph, αὕτη ἡ ἐλπὶς ἐξήμβλωτο αὐτῇ Ael. Fr. 57.
make abortive; metaph, φροντίδ’ ἐξήμβλωκας you have made a notion miscarry, Ar. Nu. 137; to which Strepsiades retorts, εἰπέ μοι τὸ πρᾶγμα τοὐξημβλωμένον your abortive thought, ib. 139, cf. Pl. Tht. 150e; ἐ. θείας γονάς Ph. 1.219; — Pass., ὁ πυρὸς ἐξαμβλούμενος Thphr. CP 4.5.3; σώματος ἰσχὺς ἐξαμβλοῦται Plu. 2.2e. intr., prove abortive, Ael. NA 2.25; impers., ἐξαμβλοῖ a miscarriage follows, Arist. HA 577b6.

1) eine Fehlgeburt tun, abortieren, τὰ λοιπὰ ἐξήμβλωσαν Plat. Theaet. 150e ; Arist. u. Sp.
2) εἰ σὴν παῖδα φαρμακεύομεν καὶ νηδὺν ἐξαμβλοῦμεν Eur. Andr. 356, wenn wir machen, daß der Mutterleib eine Fehlgeburt tut ; übertr. komisch, φροντίδ' ἐξήμβλωκας ἐξηυρημένην Ar. Nub. 137, machen, daß aus der aufgefundenen Idee eine Fehlgeburt wird, wie 140 τὸ πρᾶγμα τοὐξημβλωμένον, das fehlgeborne Ding ; vgl. ἰσχὺς ἀμβλοῦται, wird abgestumpft, Plut. educ. puer. 4 M.
3) fehlschlagen, ἐξήμβλωτο ἡ ἐλπίς Ael. bei Suid.