ἐξ·αμάω-ῶ [ᾰμ] (f. ήσω ; pf. pass. part. ἐξημημένος) enlever avec la faux, moissonner, faucher, ESCHL. Pers. 822 ; EUR. Bacch. 1316 ; p. opp. à σπείρω, SOPH. Tr. 33 ; fig. couper, arracher : ῥίζαν γένους, SOPH. Aj. 1178, extirper une race ; τὰ ἔντερα, AR. Lys. 367, arracher les entrailles ;

Moy. :
      1 faucher, moissonner, PLUT. Demetr. 4 (part. ἐξαμησάμενος) ;
      2 arracher : τὰ σπλάγχνα, EUR. Cycl. 236 (fut. inf. ἐξαμήσεσθαι) les entrailles.

mow or reap out, finish mowing or reaping, ἐξαμᾷ θέρος A. Pers. 822, cf. Ag. 1655 (troch.), E. Ba. 1315; σπείρων… κἀξαμῶν ἅπαξ sowing and reaping, S. Tr. 33; χρυσοῦν θέρος ἐξαμησάμενος Plu. Demetr. 4; — Pass., γένους ἅπαντος ῥίζαν ἐξημημένος (pf. part.) having all the race cut off root and branch, S. Aj. 1178, cf. Paus. 8.7.7. — Poet. and later Prose. [On the quantity, v. ἀμάω.] (ἐξαμοῦν· ἐκθερίζειν is corrupt in Hsch.)

= ἐξαφύσσω (cf. ἀμάω²), τἄντερ’ ἐξαμήσω Ar. Lys. 367; — Med., τὰ σπλάγχν’ ἔφασκον ἐξαμήσεσθαι E. Cyc. 236; ἐξαμησάμενος τὴν λατύπην IG2². 244.81 (iv BC).

abschneiden, abmähen, ernten ; σπείρων κἀξαμῶν Soph. Tr. 33 ; θέρος, die Ernte vollenden, Aesch. Pers. 822 ; Eur. Bacch. 1316 u. Sp.; im med., Plut. Demetr. 4. – Uebtr., von Grund aus vertilgen, ausrotten ; γένους ἅπαντος ῥίζαν ἐξημημένος Soph. Aj. 1157, mit der Wurzel des ganzen Stammes abgemäht, ausgerottet ; vgl. Paus. 8.7.7 ; βρύκουσά σου τοὺς πλεύμονας καὶ τἄντερ' ἐξαμήσω Ar. Lys. 367, die Eingeweide aus dem Leibe reißen, wie im med. τὰ σπλάγχν' ἔφασκον ἐξαμήσεσθαι βίᾳ Eur. Cycl. 236.