'ἐξ·άπτω (impf. ἐξῆπτον, ao. ἐξῆψα ; pass. ao. ἐξήφθην, pf. ἔξημμαι) enflammer, allumer, T. LOCR. 97 e ; au pass. jaillir sous forme de flamme, avec ἐκ et le gén. ARSTT. P.A. 2, 9, 10 ; fig. ἐξάπτειν πόλεμον, EL. N.A. 12, 35, allumer une guerre : fig. εἰς ὀργήν τινα ἐξ. EL. N.A. 3, 16, enflammer la colère de qqn ; au pass. être enflammé, s’enflammer : ὑπ' ὀργῆς, DH. 5, 38, de colère.'

ἐξ·άπτω (impf. ἐξῆπτον, f. ἐξάψω, ao. ἐξῆψα ; pass. ao. ἐξήφθην, pf. ἔξημμαι) :
      1 attacher d’un point à un autre : πεῖσμα νεὸς κίονος, OD. 22, 466, attacher à une colonne le câble d’un navire ; avec une prép. ἐκ νηοῦ σχοινίον ἐς τεῖχος, HDT. 1, 26, attacher un câble du temple au mur ; τι ἀπό τινος, XÉN. Cyn. 10, 7, une chose à une autre ; τὴν πόλιν τοῦ Πειραιῶς, PLUT. Them. 19, la ville au Pirée ; τῆς τύχης τὰ πραττόμενα, PLUT. Syll. 6, faire dépendre les actions de la fortune ;
      2 p. ext. laisser tomber de, suspendre à : νεϐρίδα χροός, EUR. Tr. 1220, jeter une peau de faon sur son corps ; βρόχον ἀμφὶ δειρήν, EUR. Ion 1065, se pendre en s’attachant un lacet autour du cou ;

Moy. (ao. ἐξηψάμην) :
   I tr. ajuster sur soi, particul. attacher sur soi : πέπλον χροός, EUR. Hel. 1186, un manteau sur son corps ; τι περὶ τὴν κεφαλήν, AR. fr. 3, s’attacher qqe ch. autour de la tête ;
   II intr.
      1 se suspendre à, IL. 8, 20 ;
      2 fig. s’attacher à : πολέμου, DH. 6, 25, s’attacher à la guerre.

fasten from or (as we say) to, πεῖσμα νεὸς… κίονος ἐξάψας μεγάλης having fastened it to a pillar, Od. 22.466, cf. Il. 24.51; ἐ. τι χροός E. Tr. 1220; τὴν πόλιν τοῦ Πειραιῶς Plu. Them. 19; ἐ. τι ἔκ τινος Hdt. 4.64; ἀπό τινος X. Cyn. 10.7; also ἐ. ἐκ τοῦ νηοῦ σχοινίον ἐς τὸ τεῖχος Hdt. 1.26; ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον Ar. V. 379; — Pass., περὶ τὴν κεφαλὴν ἐξῆμμαι πηνίκην τινά I have a wig fastened on my head, Id. Fr. 898 (s.v.l.). metaph, ἐ. στόματος λιτάς let prayers fall from one΄s mouth, E. Or. 383; τῆς τύχης ἐ. τὰ πραττόμενα consider actions as dependent upon chance, Plu. Sull. 6; ἐ. τὴν διαδοχὴν τῶν ἀξίων λόγου continue the narrative, D.L. 8.50; ἐξαμμένος ἐκ σώματος dependent on it, Ti.Locr. 102e. ἐ. τινί τι place upon, ἱκετηρίαν γόνασιν E. IA 1216; κόσμον νεκρῷ Id. Tr. 1208; ἐ. βρόχον ἀμφὶ δειρήν Id. Ion 1065 (lyr.). Med., hang by, cling to, πάντες ἐξάπτεσθε all hang on, Il. 8.20; ἐ. τῆς οὐραγίας, τῆς πορείας, hang on the enemy΄s rear, on his line of march, Plb. 4.11.6, 3.51.2; τῶν πολεμίων, τῆς μάχης, D.S. 11.17, 13.10; τῶν Ἑλληνικῶν ἐ.
attend to…, Plu. Them. 31; τοῦ πολέμου D.H. 6.25; cling to an authority, Plu. 2.1111f.
hang a thing to oneself, carry it suspended about one, wear, κώδωνας D. 25.90; πέπλους χροός E. Hel. 1186; σφραγίδια Ar. Th. 428; also ἐ. ναῦς fasten them to one΄s own ship, take in tow, D.S. 14.74; ἐ. τοὺς ἐραστάς have them hanging about one, Philostr. VA 8.7.6, cf. Luc. Am. 11.

set fire to, [ὕλαν] Ti.Locr. 97e, cf. Thphr. HP 9.8.6, App. Hisp. 5.
kindle, inflame, πόλεμον Ael. NA 12.35; πυρετόν Gal. 6.240; of love, Chor. in Rh.Mus. 49.495; νόσημα aggravate, Id. in Hermes 17.234; — Pass., πῦρ ἐ. ἐκ λίθων Arist. PA 655a15; ὑπὸ φιλοσοφίας ὥσπερ πυρός to be inflamed by…, Pl. Ep. 340b; αὖθις οὐκ ἐξάπτονται they are not rekindled (like Heraclitus’ sun), Id. R. 498b; ὑπ’ ὀργῆς ἐξαφθέντες D.H. 5.38; πόλεμος ἐξήφθη Str. 9.3.8; ψυχαὶ ἐξάπτονται are turned to flame, M.Ant 4.21.

1) anknüpfen, anhängen ; ἱμάντας Il. 22.397 ; πεῖσμα κίονος ἐξάπτειν, das Seil so an die Säule binden, daß es von dieser herunterhängt, Od. 22.466 ; vgl. Il. 24.51 ; διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον Ar. Vesp. 379 ; ἐκ νηοῦ σχοινίον ἐς τεῖχος Her. 1.26 ; 4.64 ; ἐξαμμέναι ἐκ σώματος Tim.Locr. 102e, daran geknüpft, davon abhängig sein ; vgl. τὴν ἀπόρρησιν ἐξάπτουσι δεισιδαιμονίας Plut. qu.Rom. 61 ; τῆς τύχης τὰ πραττόμενα, davon abhängig machen, Sull. 6 ; – ἀπό τινος, Xen. Cyn. 10.7 ; τὴν πόλιν ἐξῆψε τοῦ Πειραιῶς, verband er damit, Plut. Them. 19 ; übertr., στόματος ἐξάπτων λιτάς Eur. Or. 382, womit ἱκετηρίαν δὲ γόνασιν ἐξάπτω σέθεν I.A. 1216 zu vergleichen.
2) anlegen, umhüllen ; μηδ' ἀμφὶ κείναις μέλανας ἐξάψῃς πέπλους Eur. I.A. 1449 ; δεσμὰ χεροῖν Herc.Fur. 1342 ; κόσμον νεκρῷ Tr. 1208. – Med., sich woran hängen, πάντες ἐξάπτεσθε, hängt euch alle daran, Il. 8.20 ; häufiger = sich an-, umhängen, τί πέπλους μέλανας ἐξήψω χροός Eur. Hel. 1186 ; ἐξάψασθαι κώδωνας Dem. 25.90, sich Schellen anlegen ; σφραγίδια ἐξαψάμενος, sich Petschafte anhängen, am Gurte tragen, Ar. Th. 428 ; περὶ τὴν κεφαλὴν ἐξήμμεθα πηνίκην fr. inc. 3 ; gefangene Schiffe ins Schlepptau nehmen, DS. 14.74. – Auch = sich an Einen machen, ihn angreifen, τινός, Pol. u. a.Sp.; πολέμου, den Krieg anfangen, Dion.Hal. 6.25 ; anzünden, anstecken, Tim.Locr. 97e ; oft übertr., ἐξημμένος ὑπὸ φιλοσοφίας ὥσπερ πυρός Plat. Ep. VII.340b, vgl. Rep. VI.498b ; ὑπ' ὀργῆς καὶ φιλονεικίας ἐξαφθέντες Dion.Hal. 5.38 ; ἐξήφθη πόλεμος Strab. IX.420 ; oft bei Ael. u. a.Sp.

1. to fasten from , i. e. to , a thing, with genitive, (Homer); τι ἔκ τινος (Herdotus Historicus)
2. metaphorically, ἐξ. στόματος λιτάς to let prayers fall from one's mouth, (Euripides)
3. ἐξ. τί τινι to place upon , (Euripides)
4. Mid. to hang on , (Iliad by Homer)
5. to hang a thing to oneself, carry it about one, wear , (Euripides) (ML)