ἐν·τρέχω (f. ἐνδραμοῦμαι, ao.2 ἐνέδραμον) :
      1 courir dans ou parmi : ἀνθρώποις, ARAT. 100, parmi les hommes, en parl. d’un bruit ;
      2 se glisser dans, LUC. Am. 24 ; ANTH. 9, 370 ;
      3 survenir, STR. 789 ;
      4 se mouvoir librement dans, en parl. des membres dans une armure, IL. 19, 385.

aor. -έδραμον, run in, be active in; hence, fit, suit, once in Hom., εἰ ἐντρέχοι ἀγλαὰ γυῖα if his limbs moved freely in [the armour], Il. 19.385.
to be current among, λόγος ἀνθρώποις Arat. 100.
slip in, enter, Luc. Am. 24; πόντῳ AP 9.370.3 (Tib. Illustr.).
come in the way, intervene, Phld. D. 3.8, Ir. p. 75 W. ; εἴ τις ἐ. νῆσος Str. 17.1.4; occur, τὰ ἐντρέχοντα Philostr. VA 2.36; ἐ. τοῖς Τυρρηνοῖς ἰδέαι δελφίνων Id. Im. 1.19; ἄχρι ἂν μηδὲν ἐντρέχῃ μολυβδῶδες is met with, Dsc. 5.81; κεφαλαιώματα τοῦ ἐντρέχοντος κοινοῦ τοῖς πολλοῖς Procl. in Prm. p. 564S. c. dat. pers., apply to, BGU 1197.11 (i AD).

(τρέχω),
1) darin laufen, sich frei darin bewegen ; εἴ οἱ ἐφαρμόσσειε καὶ ἐντρέχοι ἀγλαὰ γυῖα, ob die Glieder sich frei darin bewegten in die Rüstung paßten, Il. 19.385 ; ἐντρέχει λόγος ἀνθρώποις, ist im Umlauf unter den Menschen, Arat. 100.
2) hineinlaufen ; ἐξ ὕλης πόντῳ ἐνέδραμον Tiber. Ill. 2 (IX.370); ἔρως ἀρετῶν, findet Eingang, Luc. Amor. 24 ; vom Staube, sich ansetzen, Diosc.