ἐν·οικίζω (f. ίσω, att. -ιῶ, ao. ἐνῴκισα, pf. inus.) établir en un lieu, acc. ESCHL. fr. 248 ; SPT. Sir. 11, 34 ; fig. implanter dans le cœur ou dans l’esprit, acc. PLAT. Epin. 978 c ; au pass. être établi ou s’établir en un lieu, fixer sa résidence en un lieu, HDT. 1, 68, PLAT. Ax. 371 c ;

Moy. (ao. ἐνῳκισάμην) s’établir en un lieu, THC. 6, 2.

settle in a place, plant, fix in, A. Fr. 252; παρά τισί τι ἐ. Pl. Epin. 978c; — Med., ἀλλοεθνεῖς ἐνοικισάμενοι γυναῖκας J. AJ 11.5.4; — Pass., take up one΄s abode in a place, Hdt. 1.68 (so in aor. Med., Th. 6.2); also, = ἐνοικέω I. 3, ἐπιτηδεύμασι Pl. Ax. 371c.
introduce a tenant into premises, ἐ. καὶ ἐξοικίζειν BGU 1116.18 (i BC).

hineinbringen, um darin zu wohnen, übh. einpflanzen ; ἐνῴκισε δεινὴν στομωτὸν ἔκφυσιν Aesch. frg. 235 ; παρὰ δ' ἡμῖν τοῦτο πρῶτον ἐνῴκισεν ὁ θεός Plat. Epin. 978c ; ἐνῳκίσθη τῷ σώματι Az. 371c ; Sp. = in die Wohnung, ins Haus aufnehmen. – Pass., sich als Bewohner darin niederlassen, darin wohnen, Her. 1.69 ; so auch im med., ἐνοικισάμενοι Thuc. 6.2, Sp.