'οῦ (ὁ) :
   I litt. objet circulaire en forme d’anneau, particul. sorte de coupe, ATH. 783 c ;
   II p. anal. (cf. lat. annus et annulus) évolution du temps, d’où cours périodique du temps, particul. :
      1 période astronomique, période de temps déterminée, OD. 1, 16 ; HÉS. Th. 493, Sc. 87 ; AR. Ran. 347 ; THC. 3, 68 ; en parl. d’une longue période de temps, du cycle de Méton, DS. 2, 47 ; 12, 36 ; d’une période (d’un cycle) de 600 ans, JOS. A.J. 1, 3, 9 ; d’une durée illimitée, APD. 3, 4, 2 ;
      2 particul. année, IL. 2, 295, etc. ; ἐνιαυτόν, OD. 1, 288, pendant une année ; εἰς ἐνιαυτόν, IL. 21, 441, ou κατ' ἐνιαυτόν, THC. 1, 93, pour une année ; τοῦ ἐνιαυτοῦ, XÉN. Vect. 4, 33 ; PLAT. Criti. 118 e ; ἑκάστου ἐνιαυτοῦ, XÉN. Ath. 3, 4 ; καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν, DIPH. fr. 4, chaque année ; ou simpl. à l’acc. τὸν ἐνιαυτόν, CIA. 2, 1055, 1 (345 av. J.C. ; v. Meisterh. p. 166, 7) l’année, par an, chaque année ; μετὰ τὸν ἐνιαυτόν, THC. 1, 138, à la fin de l’année ; πρὸ ἐνιαυτοῦ, PLUT. M. 147 e, une année avant ; παρ' ἐνιαυτόν, DS. 4, 65, par années alternatives ; ἐνιαυτὸν κατ' ἐνιαυτόν, SPT. 1Macc. 4, 59, année par année.

➳ Éol. ἐνίαυτος, THCR. Idyl. 30, 24.

Étym. inconnue ; p. le premier terme, ἔνος, année, cf. δίενος, τετράενος.

'

ὁ, (< ἐνί, αὐτός) prop.
anniversary, μηδὲ τᾷ ὑστεραίᾳ μηδ’ ἐν ταῖς δεκάταις μηδ’ ἐν τοῖς ἐνιαυτοῖς Michel 995 C 49 (pl., Delph.); hence πρὸ τῶ ἐ. before the lapse of a year, Leg. Gort. 9.29; ἐνιαυτῷ on the expiry of a year, ib. 1.35; and so, any long period of time, cycle, period, ἔτος ἦλθε περιπλομένων ἐνιαυτῶν as times rolled on the year came, Od. 1.16; ἐπιπλομένων ἐ. Hes. Th. 493, Sc. 87; χρονίους ἐτῶν παλαιῶν ἐνιαυτούς Ar. Ra. 347; πόλιν ἐνιαυτόν τινα ἔδοσαν ἐνοικεῖν Th. 3.68; ὁ μέγας ἐ., of a Pythagorean cycle, Eudem. ap. Theo Sm. p. 198H. ; also of the Metonic Cycle of nineteen years, D.S. 12.36; of a period of 600 years, J. AJ 1.3.9; — ἀΐδιος ἐ. Apollod. 3.4.2. = ἔτος, a year, εἴνατός ἐστι περιτροπέων ἐ. Il. 2.295; δεκάτους περιτελλομένους ἐ. 8.404; Διὸς ἐνιαυτοί 2.134; μῆνές τε καὶ ἐνιαυτῶν περίοδοι Pl. Ti. 47a; ἐ. ἡμερῶν LXX Le. 25.29; ἐνιαυτόν during a year, Od. 1.288; αἱ σπονδαὶ ἐνιαυτὸν ἔσονται Indut. ap. Th. 4.118; ἐπεί κε ὠνίαυτος ἐξέλθῃ IG 12(2).1.12 (Mytil., iv BC); τὸν πρῶτον ἐ. Lys. 32.8; ὁπηνίκα… τοὐνιαυτοῦ at what time in the year, Ar. Fr. 569.7; δὶς τοῦ ἐ. twice a year, Pl. Criti. 118e; τοῦ ἐ.
every year, X. Vect. 4.23; ἑκάστου ἐ. Id. Ath. 3.4; but ἕκαστον τὸν ἐ. IG 2.1055.4; with Preps., δι’ ἐνιαυτοῦ Antipho Fr. 28; δι’ ἐ. πέμπτου every five years, Pl. Criti. 119d; θητεύσαμεν εἰς ἐ. for a year, Il. 21.444; τελεσφόρον εἰς ἐ. 19.32; κατ’ ἐνιαυτὸν ἄρξαι for a year, Th. 1.93; or, every year, Isoc. 3.17, Diph. 38.5; καθ’ ἕκαστον ἐ. Id. 89; ἐπ’ ἐ. for a year, Pl. Lg. 945b, etc. ; μετὰ τὸν ἐ. at the end of the year, Th. 1.138; παρ’ ἐνιαυτὸν ἄρχειν in alternate years, D.S. 4.65; πρὸ ἐνιαυτοῦ a year before, Plu. 2.147e; ἐς τὸν σᾶτες ἐ. for the current year, IG 14.256 (Phintias); ἐν τῷ καθ’ ἕτος ἐ. in the current year, CIG 3641b5 (Lampsacus). Ἐνιαυτός, personified, Ael. Fr. 19, Orph. Fr. 127.3 (s.v.l.), Procl. in Ti. 3.41 D. name for a Cornucopiae, Callix. 2, cf. Ath. 11.783c.

ὁ, (nach Plat. Crat. 410d von ἐν ἑαυτῷ, andere Alte wunderlich ἐν-ἰαύω, vgl. ἔνος, ἔτος), ein in sich abgeschlossener Zeitraum, Kreislauf der Zeit, ἔτος ἦλθε περιπλομένων ἐνιαυτῶν, im Laufe der Zeit kam das Jahr, Od. 1.16 ; χρονίους ἐτῶν παλαιῶν ἐνιαυτούς Ar. Ran. 348, wo der Schol. zu vgl.; ἐν ὥραις ἐτῶν τε καὶ ἐνιαυτῶν Plat. Legg. X.906c. Dah. von größeren Zeitabschnitten, Κάδμος ἐνιαυτὸν ἐθήτευσεν Ἄρει· ἦν δὲ ὁ ἐνιαυτὸς τότε ὀκτὼ ἔτη, Apolld. 3.4.1 ; ὁ μέγας ἐνιαυτός, bei DS. 2.47, = 19 ἔτη ; das ist der Zyclus des Meton, 12.36 ; vgl. Plut. defect.orac. 21 u. Idelers Handbuch der Chronologie II p. 588 ff. – Gew. = das Jahr, wie Διὸς ἐνιαυτοί, Jahre des Zeus, denn Zeus ist der Ordner des Zeitlaufs, Il. 2.134 ; bei den Folgdn, ἐνιαυτὸς ὁπόταν ἥλιος τὸν ἑαυτοῦ περιέλθῃ κύκλον Plat. Tim. 39c ; – κατ' ἐνιαυτόν, jährlich (s. κατά, wie die anderen Vrbdgn mit Präpositionen unter diesen); τοῦ ἐνιαυτοῦ, des Jahres, alljährlich, Plat. u. A. – Bei Ath. XI.783c eine Art Becher.

ἐνιαυτός, -oῦ, ὁ
[in LXX for שָׁנֶה ;]
__1. prop., a cycle of time.
__2. = ἔτος, a year: Jhn.11:49, 51 18:13, Act.11:26 18:11, Jas.5:17, Rev.9:15; pl., of sabbatical years, Gal.4:10; ποιεῖν ἐ., to spend a year, Jas.4:13;ἅπαξ τοῦ ἐ., Heb.9:7; κατ᾽ ἐ., Heb.9:25 10:1, 3; ἐ. δεκτόν, Luk.4:19 (LXX).†
(AS)