(impf. ἐνήδρευον, f. ἐνεδρεύσω, ao. ἐνήδρευσα, pf. inus. ; pass. ao. ἐνηδρεύθην, pf. ἐνήδρευμαι) :
      1 être ou se mettre en embuscade dans, avec ἐς et l’acc. THC. 4, 67 ; ἐν. τινά, PLUT. Popl. 22, tendre une embuscade à qqn ; fig. tendre un piège : τινά, DÉM. 1011, 3, à qqn ; au pass. être guetté ou pris au piège, XÉN. Mem. 2, 1, 4 ; fig. DÉM. 836, 13 ;
      2 mettre en embuscade, APP. Civ. 2, 76 ; JOS. A.J. 5, 8, 11 ;

Moy. (ao. ἐνεδρευσάμην) tendre une embuscade, un piège, XÉN. Hell. 4, 4, 15.

Étym. ἐνέδρα.

impf. ἐνήδρευον X. Cyr. 1.6.39; fut. ἐνεδρεύσω Plu. Ant. 63; aor. ἐνήδρευσα Th. 4.67, X. An. 4.1.22, etc. ; — Med., fut. -σομαι (in pass. sense) Id. HG 7.2.18; — Pass., aor. ἐνηδρεύθην D. 28.2; pf. ἐνήδρευμαι Luc. Cal. 23; (< ἐνέδρα): — lie in wait for, lay snares for, τινά D. 40.10, Men. Kol. 44; Pass., to be caught in an ambush, to be ensnared, of animals, X. Mem. 2.1.5; μέλιτι Porph. Antr. 16; of persons to whom poison has been given, Phylarch. 10 J. ; metaph, ὑπὸ νόμων τοὺς πολίτας ἐνεδρεύεσθαι Lys. 1.49; εἰ… μὴ τῷ χρόνῳ ἐνηδρεύθημεν if we had not been deceived by time, D. 28.2. abs., lay or set an ambush, ἐς τὸ Ἐνυάλιον Th. 4.67, cf. X. An. 1.6.2, 4.1.22, etc.
place in ambush, πεζούς App. BC 2.76, v.l. in J. AJ 5.8.11; — Med., abs., set an ambush, X. HG 4.44.15; — Pass., metaph, οἱ ἐνηδρευμένοι τῇ δημηγορίᾳ λόγοι Hld. 10.17.
hinder, obstruct, τινάς POxy. 1773.33 (iii AD); διάπρασιν PGiss. 105.24 (v AD); — Pass., PAmh. 2.143.9 (iv AD).

im Hinterhalt liegen u. auflauern, nachstellen, durch List zu fangen suchen, Xen. An. 1.6.2 ; τινά, Plut. Poplic. 22 ; Dem. 40.10 ἐνεδρεύσασα τὸν πατέρα μου καὶ ἐξαπατήσασα ὅρκῳ ; pass., τῷ χρόνω ἐνηδρεύθημεν 28.2, wie Xen. Mem. 2.1.4 u. A. – Thuc. vbdt es mit εἰς, den Ort zu bezeichnen, wohin der Hinterhalt gelegt wird, 4.67. – Med., einen Hinterhalt legen, Xen. Hell. 4.4.15 ; – in den Hinterhalt legen, App. B.C. 2.76, wie a.Sp.

ἐνεδρεύω
(< ἐνέδρα), [in LXX chiefly for אָרַב ;]
to lie in wait for: with accusative of person(s), Luk.11:54, Act.23:21.†
(AS)