ἐν·δύω :
   I tr. (prés., impf., f. -δύσω et ao.1 ἐνέδυσα) faire entrer dans, d’où vêtir, habiller : ἄγαλμα, HDT. 2, 42, une statue ; τινά τι, XÉN. Cyr. 1, 3, 3 ; AR. Lys. 1021, qqn de qqe ch. ; τινὰ ὅπλοις, BATR. 160, revêtir qqn d’une armure ;
   II intr. (ao.2 ἐνέδυν, pf. ἐνδέδυκα et au moy.) :
      1 entrer dans, pénétrer dans : τοῖς ταύροις, PLUT. M. 55 e, s’enfoncer dans le flanc des taureaux, en parl. de l’aiguillon ; d’où abs. entrer, HDT. 2, 121, 2 ; PLUT. M. 38 a, etc. ; avec l’acc. (ψυχὴ) πίθηκον ἐνδυομένη, PLAT. Rsp. 620 c, (âme) qui entre dans le corps d’un singe ; fig. εἴς τινα, THC. 3, 6 ; AR. Vesp. 1020 ; etc. ; τινί, XÉN. Cyr. 2, 1, 13 ; PLAT. Leg. 642 b, entrer dans l’âme de qqn, en parl. d’un sentiment, d’un désir, etc. ; avec un suj. de pers. : ἐ. τόλμημα, AR. Eccl. 288, prendre sur soi hardiment de faire qqe ch. ; ἐ. εἰς τὴν ἐπιμέλειαν, XÉN. Cyr. 8, 1, 12, se charger du soin de qqe ch. (litt. entrer dans, etc.) ;
      2 particul. se vêtir, se revêtir de (d’un vêtement, d’une armure, etc.) acc. HDT. 7, 218 ; EUR. Bacch. 853, etc. ; fig. revêtir (les traits de qqn, un sentiment, etc.) DH. 11, 5 ; NT. Eph. 4, 24.

➳ Ao. moy. 3 sg. opt. ἐνδύσαιτο, ANTH. 7, 268.

or ἐνδύνω (ἐνδυνέω v.l. in Hdt. 3.98), with Med. ἐνδύομαι, fut. -δύσομαι ; aor.1 -εδυσάμην ; Ep. aor. or impf. -εδυσόμην ; aor.2 Act. -έδυν ; pf. -δέδυκα ; c. acc. rei vel loci, go into, of clothes, put on, ἔνδυνε χιτῶνα Il. 2.42; ἔνδυνε περὶ στήθεσσι χιτῶνα 10.21; χιτῶν’ ἐνδῦσα 5.736; τι ὡς θώρηκα ἐνδύνουσι Hdt. 3.98; ἐνδύντες τὰ ὅπλα Id. 1.172; τὴν σκευήν ib. 24; πέπλον ἐνδύς S. Tr. 759, etc. ; pf. ἐνδέδυκα, wear, κιθῶνας λινέους Hdt. 2.81, cf. 7.64, 9.22; λεοντῆν ἐνδέδυκα Pl. Cra. 411a; — Med., ἐν δ’ αὐτὸς ἐδύσετο χαλκόν Il. 2.578, 11.16; ἐνδύεσθαι ὅπλα v.l. in Hdt. 7.218; σκευάς Th. 1.130; ἐνδύσεται στολήν E. Ba. 853; metaph, ἐνδυόμενοι τόλμημα Ar. Ec. 288; also τὸν Ταρκύνιον ἐνδύεσθαι assume the person of T., D.H. 11.5; τὸν καινὸν ἄνθρωπον Ep. Eph. 4.24; — Pass., to be clothed in, have on, ἐσθῆτα ἐνδεδύσθαι Hp. Insomn. 91, cf. Men. 432.
enter, press into, c. acc., ἐν δέ οἱ ἦτορ δῦν’ ἄχος ἄτλητον Il. 19.367; ἀκοντιστὺν ἐνδύσεαι thou wilt enter the contest (Aristarch. ἐσδύσεαι), 23.622; τὴν τοῦ Θερσίτου [ψυχὴν] πίθηκον ἐνδυομένην Pl. R. 620c; εὔνοια ἐνδύεταί τινα Id. Lg. 642b; ἔρως δεινὸς ἐνδέδυκέ τινος Id. Tht. 169c; also ἐ. εἰς… Ar. V. 1020, Arist. HA 609b21; εἰς τὴν ἐπιμέλειαν ἐνδῦναι enter upon it, undertake it, X. Cyr. 8.1.12; abs., enter, Pl. Phd. 89d; c. dat., ἐ. ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀκουόντων insinuate oneself into their minds, X. Cyr. 2.1.13; τοῖς ταύροις τὸν οἶστρον ἐνδύεσθαι Plu. 2.55e, etc. ; ἐνὶ χροῒ δύετο ῥινὸς ἐντυπάς Epic. in Arch.Pap. 7.3; pf. Pass., φυσικαῖς ἐνδεδυμένος αἰτίαις dub. in Plu. 2.435f (leg. -δεδεμένος); abs., creep in, v.l. for ἐσ-, Hdt. 2.121. β’ ; ἐ. διά τινος slip through, Plu. 2.38a, etc.
sink in, hence τρίβος ἐνδεδυκώς sunken path, Id. Arat. 22; ῥίς sunken nose, Id. Publ. 16. causal in pres. ἐνδύω, fut. -δύσω ; aor.1 -έδυσα : — put on another, clothe in, c. dupl. acc., τὴν ἐξωμίδ’ ἐνδύσω σε Ar. Lys. 1021; ὃς ἐμὲ κροκόεντ’ ἐνέδυσεν Id. Th. 1044, cf. X. Cyr. 1.3.3.
clothe, ἐνδύουσι τὤγαλμα Hdt. 2.42; ἐὰν… πένητα γυμνὸν ἐνδύσῃς Philem. 176; σύ με ἐνδέδυκας [prob. υ] PGiss. 77.8 (ii AD).

(δύω),
1) hineinbringen, anziehen, ankleiden, τινά, Batr.; ἐὰν πένητα γυμνὸν ἐνδύσῃς Philem. inc. 83 ; τὴν ἐξωμίδ' ἐνδύσω σε Ar. Lys. 1021 ; Thesm. 1044 ; στολὴν καλὴν ἐνέδυσεν (αὐτόν), bekleidete ihn mit einem schönen Gewande, Xen. Cyr. 1.3.3 ; ἐνέδυε τὰ ὅπλα 6.4.2 ; NT ; ἐνδύσας εἰς δέρμα, einschließend, Diosc. Häufiger
2) med. (auch ἐνδύνω) mit aor.2 u. perf. act.
   a) sich anziehen, anlegen ; μαλακὸν δ' ἔνδυνε χιτῶνα Il. 2.42 ; ἔνδυνε περὶ στήθεσσι χιτῶνα 10.21 ; χιτῶν' ἐνδῦσα 5.736 ; öfter in tmesi ; πέπλον ἐνδύς Soph. Tr. 756 ; ἐνδύσεται στολήν Eur. Bacch. 853 ; τὸν κροκωτὸν ἐνδύου Ar. Th. 253 ; ἐνδυόμενος ὅπλα Her. 7.218, wie ἐνδύντες 1.172 ; τὴν λεοντῆν ἐνδέδυκα Plat. Crat. 411a ; auch pass., οὐχ ὁρᾶτε τὴν τροφὸν ζῶμ' ἐνδεδυμένην Men. bei Poll. 7.51. – Uebertr., τόλμημα τηλικοῦτον ἐνδύεσθαι, unternehmen, Ar. Eccl. 288 ; τὸν Ταρκύνιον ἐνδύεσθαι, den T. anlegen, d.i. sich wie T. benehmen, Dion.Hal. 11.5.
   b) hineingehen, hineindringen ; Her. 2.121 ; εἴς τι, Ar. Vesp. 1010, wie Plat. Tim. 62b ; ὁ φθόγγος ἐνδύεται εἰς τὰ ὦτα Menex. 235c ; übertr., λόγοι ἐνδύονται ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀκουόντων, dringen ein, Xen. Cyr. 2.1.13 ; ἔρως δεινὸς ἐνδέδυκε Plat. Theaet. 169b, wie εὔνοια ἐνδύεται ἕκαστον ἡμῶν Legg. I.642b ; εἰς τὴν ἐπιμέλειαν, sich einer Sorge unterziehen, Xen. Cyr. 8.1.12 ; τοῖς πράγμασι, rerum potiri, Plut. Art. 28.

ἐν-δύω
(ἐνδύνω, 2Ti.3:6), [in LXX chiefly for לָבַשׁ ;]
__1. with accusative of person(s), Mat.27:28 (WH, mg., R, mg.); with dupl. accusative, Mat.27:31, Mrk.15:20, Luk.15:22; mid., to put on oneself, be clothed with: with accusative of thing(s), Mat.6:25, Mrk.6:9, Luk.8:27 12:22, Act.12:21; ptcp., Mat.22:11, Mrk.1:6, 2Co.5:3, Rev.1:13 15:6 19:14; of armour (figuratively): Rom.13:12, Eph.6:11, 14, 1Th.5:8; metaph., δύναμιν, Luk.24:49; ἀφθαρσίαν, ἀθανασίαν, 1Co.15:53-54; τ. καινὸν ἄνθρωπον, Eph 4:24, Col.3:10; σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, Col.3:12; Ἰησ. Χριστόν, Rom.13:14, Gal.3:27,
__2. to enter, press into: 2Ti.3:6 (cf. ἐπ-ενδύω).†
(AS)