[ῐ] (seul. prés. et ao. itér.) ;
   I intr.
      1 habiter ou vivre en plein air, au grand jour, dans, dat. ANTH. 5, 292 ;
      2 briller dans, ANTH. 5, 270 ;
   II tr. faire paître à ciel ouvert, acc. THCR. Idyl. 16, 38 ;

Moy. (prés. 3 pl. ἐνδιάονται) briller dans (le ciel) HH. 32, 6.

➳ Impf. itér. 3 sg. ἐνδιάασκε, THCR. Idyl. 22, 44 ; 3 pl. -άασκον, THCR. Idyl. 16, 38.

Étym. ἔνδιος.

(< ἔνδιος) stay in the open air; generally, linger in or haunt a place, c. dat., βάτοις AP 5.291.6 (Agath.); ἔνθα δ’ ἀνὴρ… ἐνδιάασκε Theoc. 22.44; also c. acc., πάγους καὶ πρῶνας Opp. C. 3.315; abs., περὶ σπήλυγγας ib. 4.81; metaph, [ὄμμασιν] ἐλπὶς ἐνδιάει AP 5.269.10 (Paul. Sil.); ἐ. εἰς κενεὰς εἰκόνας ib. 4.44.10 (Agath.); — abs. in Med., ἀκτῖνες ἐνδιάονται are bright as day (of the moon), h.Hom. 32.6; but ἐνδιῶνται· μεσημβριάζουσι, Hsch. trans., ποιμένες μῆλα ἐνδιάασκον shepherds drove their sheep afield, Theoc. 16.38 (s.v.l.).

(ἔνδιος), unter freiem Himmel, übh. an einem Orte verweilen, darin wohnen ; ὀλολυγὼν – ἐνδιάουσα βάτοις Agath. 25 (V.292); vgl. 58 (IV.4); ἐνδιάασκε Theocr. 22.44 ; übertr., ἐλπὶς ἐνδιάει ὄμμασι Paul.Sil. 17 (V.270). Auch im med., Hom. h. 32.9. – Trans., ποιμένες μᾶλα ἐνδιάασκον, ließen die Schafe unter freiem Himmel weiden, Theocr. 16.38.