ἐν·δέω-ῶ (f. -δήσω) attacher dans, lier dans ou à : τι ἔν τινι, OD. 5, 260 ; τί τινι, AR. Ach. 929 ; τι εἴς τι, PLAT. Tim. 43 a, attacher une chose à une autre ; avec un acc. de pers. et un dat. de chose, ATT. ; fig. τινι, IL. 2, 111 ; 9, 18 ; HDT. 9, 16 ; εἴς τι, PLAT. Leg. 695 d ; POL. 6, 17, 8 ; ἔν τινι, ISOCR. 108 a, lier, attacher, assujettir à qqe ch. (à une nécessité, à des lois, à un serment, etc.) ; au pass. ἐνδεδέσθαι ὁρκίοις, HDT. 3, 19 ; χάριτί τινος, POL. 20, 11, 10 ; εἰς πίστιν τινί, POL. 6, 17, 8, être lié par des serments, par une obligation de reconnaissance ou de fidélité envers qqn ; abs. au sens propre, ἐνδεδεμένοι ἀστέρες, ARSTT. Cæl. 2, 8, 7, étoiles fixes ;

Moy. :
      1 enfermer dans un lien, attacher, THCR. Idyl. 24, 27 ; d’où assujettir, fixer solidement (une brique, une pierre, etc.) : εἴς τι, DS. 2, 7, dans qqe ch. ; abs. AR. Ach. 905 ;
      2 fig. attacher à soi : τινα ὅρκοις, EUR. Med. 163, qqn par des serments ; τινα εἰς φιλίαν, POL. 10, 34, 1, engager qqn dans des liens d’amitié avec soi.

ἐν·δέω (f. -δεήσω) :
      1 manquer, être en moins : ἐνδεῖ, CIA. 2, 716, a, 15 (envir. 330 av. J.C.) il y a en moins, il manque, etc. (v. Meisterh. p. 169, 20) ; avec un inf. PLAT. Crat. 432 d, manquer, càd. être loin d’être ou de faire ; avec une nég. τίνος ἐνδέομεν μὴ οὐ ; avec l’inf. EUR. Tr. 792, que nous manque-t-il pour ? avec le dat. οὐδὲν ὑμῖν ἐνδεήσει, HDN 2, 5, il ne vous manquera rien ;
      2 p. suite, avoir besoin, manquer de, gén. EUR. I.A. 41 ; PLAT. Phæd. 74 d ; d’où impers. ἐνδεῖ, besoin est, on a besoin ; il y a insuffisance de, on manque de, gén. PLAT. Euthyd. 292 e ; DÉM. 14, 23, besoin est ; πολλῶν ἐνέδει αὐτῷ, XÉN. An. 7, 1, 41, il manquait de beaucoup de choses ; ἐνδεῖ κωπῶν, CIA. 2, 789, a, 6 (373 av. J.C.), on manque de rames (v. Meisterh. p. 169, 20) ;

Moy. (f. ἐνδεήσομαι, ao. ἐνεδεήθην) manquer de, gén. XÉN. Cyr. 2, 2, 26 ; PLAT. Pol. 311 a.

fut. -δήσω (v. infr.), bind in, on or to, τι ἔν τινι Od. 5.260; εἰς σῶμα Pl. Ti. 43a, cf. Dsc. 3.83; more freq. τί τινι Ar. Ach. 929, etc. ; ὅσα κατέρρωγεν τοῦ τείχους ἐνδήσει θράνοις IG2². 463; — Med., ἐνεδήσατο δεσμῷ bound them fast, Theoc. 24.27; ὥσπερ κέραμον ἐνδησάμενος having packed it up, Ar. Ach. 905; πλίνθους εἰς ἄσφαλτον ἐνδησαμένη D.S. 2.7; — Pass., ἱρὰ ἐνδεδεμένα ἐν καλάμῃ Hdt. 4.33; ἐνδεθῆναι εἰς σῶμα, ἐν τῷ σώματι, Pl. Phd. 81e, 92a; ἄστρα ἐνδεδεμένα τοῖς κύκλοις fixed stars, Arist. Cael. 289b33; also οὐρανὸς [ἀστράσιν] ἐνδέδεται AP 9.25 (Leon.); Αἰγαῖον ὕδωρ Κυκλάδας ἐνδέδεται App.Anth. 3.82.6 (Archim.). metaph, Ζεύς με… ἄτῃ ἐνέδησε βαρείῃ entangled me in it, Il. 2.111, cf. S. OC 526 (lyr.); ἀναγκαίῃ ἐνδέειν τινά Hdt. 1.11; — Pass., ἐνδεδέσθαι ὁρκίοισι Id. 3.19; ἀναγκαίῃ Id. 9.16; ἐνδεδεμένος εἰς τὴν πίστιν τῆς συγκλήτου Plb. 6.17.8; τῇ Χάριτι Id. 20.11.10; ἐ. κατὰ τὰς οὐσίας, i.e. in debt, Id. 13.1.3; ἐνδεδέσθαι τὴν ἀρχήν to have the government secured, Id. 9.23.2; — Med., bind to oneself, ὅρκοις τὸν πόσιν E. Med. 162; τινὰ εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων φιλίαν Plb. 10.34.1. Pass., to be possessed by an evil spirit, J. AJ 8.2.5.

fut. -δεήσω Hdt. 7.18, etc. : — fall short, c. inf., τίνος ἐνδέομεν μὴ οὐ χωρεῖν ; what do we lack of going? E. Tr. 797, cf. IA 41 (anap.); ὅσου ἐνδέουσιν… τὰ αὐτὰ ἔχειν how much they fall short of being indentical, Pl. Cra. 432d; ἕως γ’ ἂν μηδὲν ἐνδέῃ τοῦ ποιμενικὴ εἶναι Id. R. 345d, cf. 529d, Phd. 74d; — also in Med., to be in want of, lack, δριμύτητος ἐνδεῖται Id. Plt. 311a, cf. X. Cyr. 2.2.26, etc. ; — so in aor. Pass., στρωμάτων ἐνδεηθέντες ib. 6.2.30.
to be wanting or lacking, ποίεε… ὅκως τῶν σῶν ἐνδεήσει μηδέν that nothing may be wanting on your part, Hdt. l.c. ; ὁ σταθμὸς ἐνδεῖ App. Mith. 47; c. dat., ἐνδεῖ τι τῷ ἔργῳ Luc. Tyr. 10; οὐδὲν ὑμῖν ἐνδεήσει Hdn. 2.5.8; ἐ. ταῖς παραγγελίαις to be deficient for…, App. BC 1.21; ἐς βάθος τῷ ἀριθμῷ ἐνδέον Arr. Tact. 16.12; τὸ ἐνδέον the deficiency, POxy. 1117.8 (ii AD). impers., ἐνδεῖ there is need or want, c. gen. rei, τοῦ ἴσου ἡμῖν ἐνδεῖ πρὸς τὸ εἰδέναι Pl. Euthd. 292e; πολλῶν ἐνέδει αὐτῷ ὥστε… he had need of, was wanting in much, X. An. 7.1.41; ἅπαντος ἐνδεῖ τοῦ πόρου there is a deficiency of all revenue, D. 1.19; ἐνδεῖ κωπῶν IG 2.789a6.

(s. δέω², δεῖ), dürftig, mangelhaft sein, ermangeln ; ὅσον ἐνδέουσιν αἱ εἰκόνες ταὐτὰ ἔχει ; ἐκείνοις, ὧν εἰκόνες εἰσίν, wieviel fehlt ihnen daß sie, Plat. Crat. 432d ; τὴν μουσικὴν ἔφαμει ἐνδεῖν καθαρότητος Phil. 62c. Ggstz περιεῖναι Rep. III.416e ; τίνος ἐνδέομεν μὴ οὐ χωρεῖ ; Eur. Tr. 792, was fehlt uns noch ? ἐνδεῖν τι τῷ ἔργῳ φησί Luc. Tyrann. 10 ; auch impers., es fehl Einem an Etwas, τινί τινος, z.B. τοῦ ἴσου ἡμῖ ; ἐνδεῖ Plat. Euthyd. 292e ; πολλῶν ἐνέδει αὐτῷ Xen. An. 7.1.41 ; Folgde. Stärker als προσδεῖ Dem. 1.19 ; τί ὑμῖν ὑπάρχει ἢ τίνος ἐνδεῖ Xen. Cyr. 4.3.8. – Med., entbehren, Mange leiden ; δριμύτητος Plat. Polit. 311a ; στρωμάτων ἐνδεηθέντες Xen. Cyr. 6.2.30 ; die Folgdn absol., Plut. Arist. 25 ; auch von Sachen, οἶκος ἐν δεόμενος οἰκετῶν Xen. Cyr. 2.2.26.

(δέω¹), ein-, anbinden, festbinden, woran Od. 5.260 ; übertr., Ζεὺς ἐνέδησέ με ἄτῃ, Z. fesselte mich an das Unheil, daß ich nicht wieder davon loskommen konnte, Il. 2.111, 9.18, wie Soph. O.C. 530 ; ähnl. ἀναγκαίῃ ἐνδεῖν Her. 1.11 ; pass. 9.16 ; auch ὁρκίοις ἐνδεδέσθαι, 3.19 ; bei Eur. auch im med., ὅρκοις ἐνδησαμένα πόσιν Med. 162, an sich fesseln ; μοχλοῖσιν ἐνδήσαντες Ar. Vesp. 113 ; τὸν τοῦ Κύρου δασμὸν εἰς τὸν νόμον Plat. Legg. III.695d ; ψυχῆς περιόδους ἐς σῶμα Tim. 43a, vgl. Phaed. 81e ; ἐν τῷ σώματι ἐνδεθῆναι 92a ; Folgde : ἐνδεδεμένος τῇ χάριτί τινος, Jemand zu Dank verpflichtet, Pol. 20.11.10 ; εἰς τὴν πίστιν 6.17.8 ; εἰς πολλὰ συναλλάγματα, verschuldet, 13.1.3. Auch ἐνδέδεμαι μανίαις, Ep.adesp. 10 (XII.88), von rasender Liebe – ἐνδεδεμένοι ἀστέρες, Fixsterne, Arist. coel. 28. – Im med., Eur. u. A.; συκοφάντην ἔξαγε ὥσπερ κέραμον ἐνδησάμενος Ar. Ach. 905 ; δεσμῷ Theocr. 24.27 ; Sp.; ἃς (νήσους) ἐνδέδετα αἰγαῖον ὕδωρ Archimel. 1 (APP 15); πλίνθους εἰς ἄσφαλτον DS. 2.7.

to bind in; want (MT)