ἐν·αντίος, α, ον :
   I adj. :
      1 qui est en face de, vis-à-vis de, à l’encontre de, dat. : ἀκταὶ ἐναντίαι ἀλλήλῃσιν, OD. 10, 89, rivages qui se font vis-à-vis ; ἐναντίον φαίνεσθαί τινι, OD. 6, 329, se montrer en face de qqn ; τἀναντία τινί, XÉN. Cyr. 3, 3, 45, les choses qui s’offrent aux regards de qqn ; avec mouv. : οἱ ἐναντίη ἤλυθε μήτηρ, IL. 6, 251, sa mère vint au-devant de lui ; δύο ἅμαξαι ἐν. ἀλλήλαις, THC. 1, 93, deux chars qui viennent à la rencontre l’un de l’autre ; ἐξ ἐναντίας, HDT. 7, 225 (ion. -ίης) ; THC. 4, 33, 35 ; PLAT. Tim. 68 a, etc. ; ἐκ τοῦ ἐναντίου, XÉN. Hell. 4, 2, 22 ; 4, 5, 15 ; ἐξ ἐναντίου, LUC. Am. 44 ; ἐκ τῶν ἐναντίων, POL. 5, 9, 9, en face, à l’opposite ;
      2 avec idée d’hostilité, qui se tient en face de, particul. dans un combat, avec le gén. IL. 5, 497, etc. ; SOPH. Aj. 1284 ; XÉN. An. 4, 3, 28 ; avec le dat. IL. 5, 12 ; EUR. Suppl. 856, I.T. 1415 ; οἱ ἐν. l’ennemi, litt. ceux qui sont en face, THC. 4, 64 ; ou en gén. la partie adverse, les adversaires ou l’adversaire, PLAT. Rsp. 471 b ; etc. ; en parl. de choses : ἐν. στρατός, PD. I. 6, 28, armée ennemie ; ἐν. στρατόπεδον, PLAT. Lach. 193 a, camp ennemi ;
      3 p. ext. opposé, contraire : τινί, SOPH. Ph. 642, à qqn ; p. opp. à φίλος, XÉN. Hell. 6, 4, 5 ; à σύμμαχος, XÉN. An. 3, 2, 10 ; τὸ ἐν. le parti opposé, XÉN. Ath. 1, 4 ; adv. τὸ ἐναντίον, d’où τοὐναντίον, XÉN. Cyr. 8, 4, 9 ; PLAT. Phædr. 268 d, Gorg. 468 b, etc. ; τὰ ἐναντία, d’où τἀναντία, THC. 6, 79 ; SOPH. Ant. 667, etc. le contraire ; πᾶν τοὐναντίον, PLAT. Leg. 967 a ; πάντα τἀναντία, XÉN. Mem. 3, 12, 4, tout le contraire ; avec le gén. τὰ ἐν. τούτων, HDT. 1, 82 ; THC. 7, 75, les choses contraires à celles-là ; avec le dat. τἀναντία τούτοις, PLAT. Prot. 323 d, m. sign. ; τὴν ἐν. τινὶ ψῆφον θέσθαι, DÉM. 361, 26 ; ou simpl. τὴν ἐναντίαν θέσθαι τινί, PLAT. Lach. 184 d, déposer un suffrage contraire à celui de qqn ; avec ἤ : τοὐναντίον ἤ, PLAT. Leg. 966 e ; AR. Pl. 14 ; τἀναντία ἤ, XÉN. Mem. 3, 12, 4, le contraire de ce que, contrairement à ce que ; ἐκ τῶν ἐναντίων, POL. 5, 9, 9 ; κατὰ τἀναντία, PLAT. Tim. 39 a, au contraire, par contre ;
   II adv. :
      1 ἐναντίον, en face, OD. 17, 544 ; 23, 107 ; EUR. Hec. 968, etc. ; avec le gén. ἐν. τινός, EUR. Hec. 975, en face de ; p. suite, en présence de : ἐν. ἁπάντων λέγειν, THC. 6, 25, dire en face de tous ; cf. SOPH. O.C. 1002, etc. ;
      2 avec idée d’hostilité (avec ou sans mouv.) avec le gén. ἐν. μαχέσασθαί τινος, IL. 20, 97, combattre en face de qqn ; ἐν. ἰέναι τινός, IL. 21, 574, s’avancer en face de qqn ; avec le dat. ἐν. θεοῖς, EUR. Or. 644, malgré les dieux ; νεικεῖν ἀλλήλοισιν ἐν. IL. 20, 252, se quereller les uns en face des autres ;
      3 ἐναντία, en face, HDT. 6, 32 ; THC. 1, 29, etc.

• Cp. ἐναντιώτερος, PLAT. Rsp. 491 d ; ARSTT. Nic. 2, 8. • Sup. ἐναντιώτατος, THC. 3, 42 ; XÉN. Mem. 2, 3, 5 ; PLAT. Prot. 831 d ; PLUT. M. 485 a, etc.

➳ Dans les inscr. att. ἐναντίον se construit avec le gén. au sens de « en face de, devant », CIA. 1, 32, a, 20 (435/416 av. J.C.), etc. ; avec le dat. au sens de « contre » CIA. 2, 609, 2 (324 av. J.C.) ; de même, en ce sens, ἐναντία (v. Meisterh. p. 176, 23).

Étym. ἐν, ἀντίος.

α, ον, opposite, = ἀντίος (which is rare in Prose); of Place, on the opposite side, opposite, c. dat., ἀκταὶ ἐναντίαι ἀλλήλῃσιν Od. 10.89; Πάτροκλος δέ οἱ… ἐ. ἧστο Il. 9.190, cf. Od. 23.89; hence, fronting, face to face, αὐτῳ οὔ πω φαίνετ’ ἐναντίη 6.329; ὄττις ἐ. τοι ἰσδάνει Sappho 2.2; δεῖξον… τὸ σὸν πρόσωπον δεῦρ’ ἐ. πατρί before him, E. Hipp. 947; τὰ ἐναντία τινί things open to one΄s sight, X. Cyr. 3.3.345; abs., ἐ. στάνθ’ E. Hipp. 1078 (but ἐ. κεῖσθαι look opposite ways, Pl. Smp. 190a). with Verbs of motion, in the opposite direction, ἔνθα οἱ… ἐναντίη ἤλυθε μήτηρ came to meet him, Il. 6.251; ἐναντίοι ἀλλήλοισιν ὄγμον ἐλαύνωσιν 11.67; δύο ἅμαξαι ἐ. ἀλλήλαις Th. 1.93; ἄνεμος ἐ. ἔπνει X. An. 4.5.3. Astrol., in diametrical aspect, Vett.Val. 70.16, Man. 3.360. in hostile sense, opposing, facing in fight, c. gen., ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν Il. 5.497, cf. S. Aj. 1284, X. An. 4.3.28, etc. ; c. dat., Il. 5.12, E. Supp. 856, IT 1415; οἱ ἐ.
one΄s adversaries, A. Th. 375, Gorg. Fr. 12 D., etc. ; the enemy, Hdt. 7.225, Th. 4.64, etc. generally, opposed to, τινί X. An. 3.2.10; τὸ ἐ.
the opposite party, Id. Ath. 1.4; presenting obstacles, hindering, τινί S. Ph. 642. ὁ δι’ ἐναντίας the opponent in a alawsuit, PFlor. 1.58.15 (iii AD), etc. of qualities, acts, etc., opposite, contrary, reverse, τἀναντί’ εἰπεῖν A. Ag. 1373; δίκαια καὶ τἀναντία S. Ant. 667; mostly c. gen., τὰ ἐ. τούτων the very reverse of these things, Hdt. 1.82, cf. Th. 7.75, etc. ; δείξας… ἄστρων τὴν ἐ. ὁδόν, i.e. τὴν τοῦ ἡλίου ὁδὸν ἐ. οὖσαν τοῖς ἄστροις E. Fr. 861; also c. dat., Ὀρφεῖ δὲ γλῶσσαν τὴν ἐναντίαν ἔχεις A. Ag. 1629; τἀναντία πρήσσειν [τῇ ὑγιείῃ] Democr. 234; δύο τὰ ἐναντιώτατα εὐβουλίᾳ Th. 3.42; ἀγαθῷ κακὸν ἐναντιώτερον ἢ τῷ μὴ ἀγαθῷ Pl. R. 491d; ἐναντία λέγει αὐτὸς αὑτῷ Id. Prt. 339b, cf. Ar. Ach. 493; τἀναντία τούτοις Pl. Prt. 323d; ἐναντία γνῶναι ταῖς πλείσταις [πόλεσιν] X. Lac. 1.2; τὴν ἐ. τινὶ ψῆφον θέσθαι D. 19.65; simply τὴν ἐ. θέσθαι τινί Pl. La. 184d; folld. by ἤ, τοὺς ἐ. λόγους ἢ ὡς αὐτὸς κατεδόκεε Hdt. 1.22; τοὐ. δρῶν ἢ προσῆκ’ αὐτῷ ποιεῖν Ar. Pl. 14; τοὐ. ἔπαθεν ἢ τὸ προσδοκώμενον Pl. Lg. 966e, cf. R. 567c, etc. ; freq. strengthd., πᾶν τοὐ., πάντα τἀ., quite the contrary, Lg. 967a, X. Mem. 3.12.4; πολὺ τοὐ. Stratt. 57; τὸ δὲ πολὺ ἐναντίον ἀποβήσεται Pl. Ap. 39c. τὰ ἐ.
opposites in Philos., Pherecyd. Syr. 3, Arist. Metaph. 986b3, etc. in the Philos. of Arist., τἀναντία (dist. fr. other ἀντικείμενα, Metaph. 1018a25) are contraries, esp. the two attributes within the same genus which differ most widely from each other (as hot and cold), Cat. 6a18, al. ἐ. ἀποφάνσεις, προτάσεις, contrary propositions (All B is A, No B is A), opp.
contradictory (v. ἀντιφατικῶς), Id. Int. 17b4, APr. 63b28. freq. in Adv. usages; from Hom. downwds., neut. ἐναντίον as Adv., opposite, facing, ἐ. ὧδε κάλεσσον here to my face, Od. 17.544; εἰς ὦπα ἰδέσθαι ἐ. to look one in the face, 23.107; ἐ. προσβλέπειν τινά E. Hec. 968, etc. ; γυναῖκας ἀνδρῶν μὴ βλέπειν ἐ. ib. 975; abs., D. 4.40, etc. ; hence, like a Prep. c. gen., in the presence of, τῆς βουλῆς IG1². 91; τῶνδ’ ἐ. S. OC 1002; μαρτύρων ἐ. Ar. Ec. 448; ἐ. τοῦ παιδίου Id. Lys. 907; ἐ. ἁπάντων λέγειν Th. 6.25; ἐ. Διός Plb. 7.9.2; also neut. pl., IG 7.1779 (Thespiae). in hostile sense, against, c. gen., ἀνέσταν… σφοῦ πατρὸς ἐ. Il. 1.534; ἐ. ἰέναι τινός 21.574; ἐ. μάχεσθαί τινος 20.97; ἐ. ἵστασ’ ἐμεῖο 13.448; abs., ἐ. μίμνειν stand one΄s ground against, ib. 106; c. dat., νεικεῖν ἀλλήλοισιν ἐ. 20.252; ἐ. θεοῖς E. Or. 624; ἐ. τῷ ὅρκῳ πράττειν IG2². 1258.2.
contrariwise, in Att. also with the Art., τοὐναντίον on the other hand, τοὐ. δέ… Antiph. 80.4; ἢ πάλιν τοὐ. Men. 460.5; conversely, Pl. Men. 89e. neut. pl. ἐναντία as Adv., c. dat., Hdt. 6.32, Th. 1.29, etc. with Preps., ἐκ τοῦ ἐ.
over against, opposite, opp. ἐκ πλαγίου, X. HG 4.5.15, etc. ; ἐξ ἐναντίας, Ion. -ίης, Hdt. 7.225, Th. 4.33 (οἱ ἐξ ἐ. the opposing parties, prob. in PGrenf. 2.78.26 (iv AD)); ἐκ τῶν ἐ.
on the contrary, Plb. 5.9.9; ἀπ’ ἐναντίας Ascl.Tact. 1.2; ἀπ’ ἐ. χωρεῖν Procop. Arc. 4; κατὰ τὰ ἐ. Pl. Ti. 39a; Geom., αἱ κατ’ ἐναντίον τοῦ παραλληλογράμμου πλευραί the opposite sides of the parallelogram, Archim. Aequil. 1.9; αἱ κατ’ ἐ. τομαί opposite sections (i.e. branches) of the hyperbola, Apollon. Perg. Con. 3.23. regul. Adv. -ίως contrariwise, c. dat., τούτοις οὐκ ἐ. λέγεις A. Eu. 642; ἐ. διακεῖσθαί τινι Pl. R. 361c; ἐ. ἀντικεῖσθαι Arist. Int. 17b20; πικρῶς καὶ ἐ.
like an enemy, D. 19.339; ἐ. ἢ ὡς ἀνδραπόδοις τραφεῖσι Pl. Tht. 175d; ἐ. ἔχειν to be exactly opposed, Id. Euthd. 278a; πρός τι to be contrary in respect of…, D. 1.4; in the Logic of Arist., Metaph. 1057b11, al., cf. Procl. in Alc. p. 268C.

α, ον, gegenüber :
   a) eigtl. mit zugewandtem Gesicht, wie Eust. oft erkl. ἀντιπρόσωπος, zugewendet ; so bei ἧσθαι, ὁρμᾶσθαι, ἐλθεῖν, Il. 9.190, 5.12, 6.251 ; αὐτῷ δ' οὔπω φαίνετ' ἐναντίη, von Angesicht zu Angesicht, Od. 6.329 ; auch von Sachen, ἀκταὶ ἐν. ἀλλήλῃσιν προὔχουσιν 10.89 ; in entgegengesetzter Richtung, ἐναντίοι ἀλλήλοισιν ὀγμὸν ἐλαύνουσιν Il. 11.67. So überall auch in Prosa ; δύο ἅμαξαι ἐναντίαι ἀλλήλαις τοὺς λίθους ἐπῆγον Thuc. 1.93 ; τοῖς προσώποις ἐναντίοις κειμένοις Plat. Symp. 190a. Dah.
   b) feindlich gegenüberstehend ; in dieser Bdtg bei Hom. mit dem gen., ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν Il. 5.497 ; Ἕκτορος ἦλθ' ἐν. Soph. Aj. 1285 ; τινί, Eur. Suppl. 856 ; Xen. An. 3.2.10 ; τὸ ἐναντίον στρατόπεδον Plat. Lach. 193a ; ὧν ἐναντίον ἀπέδωκε Dem. 27.21 ; Lys. 17.2 u. öfter ; ὁ ἐναντίος, der Gegner, Aesch. Spt. 357, Eum. 746 ; Soph. El. 986 ; Thuc. 4.64 ; Plat. Rep. V.471b.
   c) übh. entgegengesetzt ; δίκαια καὶ τἀναντία Soph. Ant. 663 ; τινί u. τινός, Plat. Crat. 413e ; Rep. III.394b ; τἀναντία τῶν συμφερόντων συμβουλεύειν Dem. 19.8 ; oft τοὐναντίον, das Gegenteil, ἐκείνῳ τούτου Plat. Phil. 39e ; Lys. 215e ; ἐπὶ τοὐναντίον ἕλκειν, auf die entgegengesetzte Seite, Phaed. 94b ; πάντα τἀναντία συμβαίνει ἤ Xen. Mem. 3.12.4. – Sehr gew. von Hom. an ist ἐναντίον adverb. gebraucht, in den verschiedenen Bdtgn ; εἰς ὦπα ἰδέσθαι ἐναντίον Od. 23.107 ; προσβλέπειν ἐν. Eur. Hec. 968 ; ἐναντίον ἵστασ' ἐμεῖο Il. 13.448, vgl. Od. 17.544 ; ἐναντίον φίλων ἐλθεῖν Pind. frg. 253 ; ὀνειδίζεις με τῶνδ' ἐναντίον Soph. O.C. 1006, vor diesen ; wie ἐναντίον ἁπάντων λέγειν Thuc. 6.25, ἐναντίον Σωκράτους εἶπε Plat. Crat. 427d ; vgl. Isae. 1.11 ; ὅρκον τίθεσθαι ἐν. Διός Pol. 7.9.2 ; – τοὐναντίον, im Gegenteil, Xen. Cyr. 8.4.9 u. öfter ; bes. Plat., der auch ἐναντίον ἤ, Legg. XII.966a (vgl. Ar. Plut. 14 Her. 1.22), u. ἐν. καί, Rep. VIII.567d, Legg. XII.967a vrbdt, Eben so adverb. gebraucht ἐξ ἐναντίας, Her. 8.7 Thuc. 4.33 u. Folgende ; ἐκ τῶν ἐναντίων, Pol. 5.9.9 ; κατὰ τἀναντία, Plat. Tim. 39a ; οἱ ἐκ τοῦ ἐναντίου, die Gegenüberstehenden, Xen. Hell. 4.5.15, im Ggstz von οἱ ἐκ πλαγίου. – Seltner ἐναντίως, auf entgegengesetzte Weise, Plat. Phaed. 84a u. Folgde ; ἐναντίως ἔχειν Plat. Euthyd. 278a ; τοῖς ἐναντίως ἢ ὡς ἀνδραπόδοις τραφεῖσιν Theaet. 175d.

ἐν-αντίος, -α, -ον
(< ἀντίος, set against), [in LXX: ἐξ ἐναντίας, for נֶגֶד, etc.; ἐναντίον, for פָּנִים etc. ;]
over against, opposite, contrary: ἄνεμος, Mat.14:24, Mrk.6:48, Act.27:4; ἐξ ἐναντίας (ellipse obscure, see Bl., § 44,1; Mozley, Psa.42:1-11), with genitive, Mrk.15:39. Metaph., opposed, hostile: 1Th.2:15, Act.26:9 28:17; ὁ ἐξ ἐ., Tit.2:8. Neuter., -ίον, adv., as prep. with genitive, before, in the presence of: Luk.1:6 20:26 24:19 Act.7:10 (ἔναντι, T), Act.8:32 (LXX).†
(AS)