ἐν·ίσχω (seul. prés.) arrêter, au pass. être arrêté, entravé, HDT. 4, 43 ; τινί, A.RH. 1, 11, ou ἔν τινι, XÉN. An. 7, 4, 17, par qqe ch. ;

Moy. contenir, modérer : τὴν φωνήν, PLUT. Cic. 35, sa voix.

= ἐνέχω ; — Med., ἐνίσχεσθαι τὴν φωνήν to keep in one΄s voice, Plu. Cic. 35; — Pass., to be held fast, Hdt. 4.43; προχοῇσιν A.R. 1.11; ἔν τινι v.l. for ἐνεχ- in X. An. 7.4.17; of phlegm, etc., to be impacted, χυμοὶ ἐνισχόμενοι Gal. 15.221

= ἐνέχω, festhalten ; pass., stecken bleiben, τὸ πλοῖον οὐ δυνατὸν ἔτι προβαίνειν ἀλλ' ἐνίσχεσθαι Her. 4.43 ; Sp., z.B. πέδιλον ἐνισχόμενον προχοῇσιν Ap.Rh. 1.11 ; von der Rede, Plut. Cic. 35. Auch Xen. An. 7.4.17 hat Krüger ἐνισχομένων τῶν πελτῶν ἐν τοῖς σταυροῖς für ἐνεχομένων geschrieben.