'(seul. prés. et impf.) blâmer, attaquer : ὀνειδείοισιν, IL. 22, 497 ; ἔπεσσ' ἐκπάγλοις, IL. 15, 198 ; ἔπεσσ' αἰσχροῖσιν, IL. 24, 238, attaquer avec des paroles injurieuses ; en gén. maltraiter (en paroles et par des coups) OD. 24, 161 ; au pass. ἐνισσόμενος, OD. 24, 163, blâmé, gourmandé.

➳ Prés. part. ἐνίσσων, IL. 22, 497 ; 24, 238 ; inf. épq. ἐνισσέμεν, IL. 15, 198 ; impf. 1 pl. ἐνίσσομεν, OD. 24, 161.

Étym. cf. ἐνίπτω.

'

Ep. collat. form of ἐνίπτω, attack, reproach, ἐκπάγλοις ἐπέεσσιν ἐνισσέμεν Il. 15.198; ὀνειδείοισιν ἐνίσσων 22.497; ἔπεσσ’ αἰσχροῖσιν ἐνίσσων 24.238; also generally, maltreat, ἔπεσίν τε κακοῖσιν ἐνίσσομεν ἠδὲ βολῇσιν Od. 24.161; — Pass., βαλλόμενος καὶ ἐνισσόμενος ib. 163.

nur praes. u. impf., = ἐνίπτω, anfahren, schelten, ἐκπάγλοις, αἰσχροῖς ἐπέεσσι, ὀνειδείοισι, Il. 15.198, 22.497, 24.238 ; auch von tätlichen Mißhandlungen, ἔπεσίν τε κακοῖσιν ἐνίσσομεν ἠδὲ βολῇσιν, mit Schmähreden u. Würfen fuhren wir auf ihn los, Od. 24.161 ; dah. ἐνισσόμενος, gemißhandelt, ib. 163.