ἐμ·πρίω [ῑ]
   I tr.
      1 entamer avec la scie, scier, HPC. V.C. 913 (ἐκπρίω Littré) ;
      2 p. ext. entamer comme avec une scie, mordre profondément : τι, DS. Exc. 558, 65, qqe ch. ; ὀδόντας, DS. 17, 92, avoir les dents enfoncées dans ;
   II intr. avoir une saveur mordante ou piquante, NIC. Al. 533, etc.

Étym. ἐν, πρ.

Ep. ἐνιπρίω, saw into, ὀστέον, vulg. for ἐκ-, Hp. VC 21; τὸ οὖς ἐνέπρισε τοῖς ὀδοῦσι bit deep into it, D.S. 10.17.
gnash together, ὀδόντας ἐμπεπρικώς having the teeth fixed in a bite, Id. 17.92, v.l. in Luc. Somn. 14; ἐ. γένυν χαλινοῖς Oppian. H. 5.186, cf. C. 2.261. intr., bite, be pungent, σίνηπυν, ὀνόγυρον, etc., Nic. Al. 533 (dub.l.), Th. 71, al. ἐμπρίων σφυγμός saw-like, hard pulse, Gal. 8.474, Alex.Trall. 6.1.

(πρίω), hineinsägen, einsägen ; Hippocr.; – hineinbeißen, ὀδόντας ἐμπεπρικώς DS. 17.92 ; μέτωπον ἐνιπρίουσι γένυσσι Opp. Cyn. 2.261, wie γένυν χαλινοῖς, knirschend ins Gebiß beißen, Hal. 5.183.
Uebertr. auch von dem Geschmack von Senf u. ä., beißen, Nic. Al. 533, Th. 71.