ἐμ·παίζω :
      1 jouer ou s’ébattre dans, dat. EUR. Bacch. 867 ; AR. Th. 975 ; LUC. Lex. 5 ; par euphém. p. συγγίγνομαι, SPT. Jud. 19, 25 ;
      2 se jouer de, se moquer de, dat. HDT. 4, 134 ; SPT. Ex. 10, 2 ; Num. 22, 29 ; Prov. 23, 35 ; NT. Matth. 20, 19 ; 27, 29, etc. ; au pass. LUC. Trag. 331 ; ANTH. 10, 56.

Étym. ἐν, π.

fut. -ξομαι LXX Hb. 1.10; pf. ἐμπέπαιχα LXX Nu. 22.29: — mock at, mock, τινί Hdt. 4.134; τινά PCair. Preis. 3.10 (iv AD); abs., S. Ant. 799; — Pass., ψυχὴ ὑπό… σωμάτων καὶ πραγμάτων ἐμπαιζομένη Ph. 1.568, cf. Luc. Trag. 333. euphem. in mal. part., LXX Jd. 19.25. Pass., to be deluded, Ev. Matt. 2.16, AP 10.56.2 (Pall.), Vett.Val. 16.14; to be defrauded, of the revenues, Cod.Just. 1.34.2.
sport in or on, ὡς νεβρὸς χλοεραῖς ἐ. λείμακος ἡδοναῖς E. Ba. 866 (lyr.); τοῖς χοροῖσιν ἐ.
to sport in the dance, Ar. Th. 975; τῷ γυμνασίῳ Luc. Lex. 5.

(παίζω),
1) in, auf Etwas spielen, springen ; νεβρὸς χλοεραῖς ἐμπαίζουσα λείμακος ἡδοναῖς Eur. Bacch. 867 ; τῷ γυμνασίῳ, im Gymnasium, Luc. Lexiph. 5 ; absol., Soph. ἄμαχος γὰρ ἐμπαίζει Ἀφροδίτη, Ant. 794, wo der Schol. ἥδεται erklärt ; χοροῖς, im Reigen mittanzen, Ar. Thesm. 975.
2) verspotten, zum Besten haben, illudere ; τινί, Her. 4.134 ; NT u. LXX. Aber Luc. vrbdt ἐμπαιζόμενος καὶ σκωπτόμενος Tragod. 331, wie auch im NT ἐνεπαίχθη ὑπό τινος.

ἐμ-παίζω
[in LXX for עָלַל hithp., שָׂחַק, etc. ;]
= Attic προσ-, καταπαίζω,
to mock at, mock (Hdt.): with dative, Mat.27:29, 31, Mrk.15:20, Luk.14:29 22:63 23:36; pass., Mat.2:16, Luk.18:32; absol., Mat.20:19 27:41, Mrk.10:34 15:31, Luk.23:11.†
(AS)