ἐλεέω-ἐλεῶ (impf. ἠλέουν, f. ἐλεήσω, ao. ἠλέησα, pf. inus. ; pf. pass. ἠλέημαι) s’apitoyer, avoir pitié : τινα, OD. 14, 279 ; SOPH. Ph. 501, etc. de qqn ; τινα ἐπί τινι, ANT. 114, 17 ; τινά τινος, X. ÉPH. 94, 5, avoir pitié de qqn au sujet de qqe ch. ; abs. éprouver de la pitié, AR. Ach. 706 ; au pass. ἐλεεῖσθαι ὑπό τινος, PLAT. Ap. 34 c ; DÉM. 830, 12, exciter la pitié de qqn ; τὸ ἐλεούμενον, PLAT. Ax. 368 d, ce qui excite la pitié.

Étym. ἔλεος.

impf. ἠλέουν Apollod.Com. 4.1; aor. ἠλέησα, Ep. ἐλέησα (v. infr.); — Pass., pf. ἠλέημαι Men. 595.2; (< ἔλεος): — to have pity on, show mercy to, ὁ δ’ ἐρύσατο καί μ’ ἐλέησεν Od. 14.279; σύ μ’ ἐλέησον S. Ph. 501, cf. Eub. 1 D., etc. ; ἐλέησον αὐτῶν τὴν ὄπα Ar. Pax 400; ἐ. [τινα] ἐπὶ τοῖς ἀκουσίοις παθήμασι Antipho 1.27; τῆς τύχης τινά X.Eph. 5.4; — Pass., Pl. Ap. 34c, R. 336e, Ax. 368d; ἵνα… ἧττον ὑφ’ ὑμῶν ἐλεοίμην D. 27.53; ἅμ’ ἠλέηται καὶ τέθνηκεν ἡ χάρις Men. 595.2, cf. 844. abs., feel pity, Ar. Ach. 706.

bemitleiden, Mitleid haben ; τινά, Od. 14.279 ; Folgde : pass., ἐλεοῦμαι ὑπὸ σοῦ Plat. Rep. I.337a ; καὶ οἰκτείρω Euthyd. 288d ; ἅμ' ἠλέηται καὶ τέθνηκεν ἡ χάρις Men. Zenob. 1.81. – Sp. sagen τινά τινος, Einen wegen Etwas bemitleiden ; τὸ ἐλεούμενον, das Mitleid Erregende, Plat. Ax. 368d.