ἐκ·φύω :
   I tr. faire naître, d’où :
      1 engendrer, faire naître, en parl. du père, SOPH. O.R. 437, 827 ; EUR. Hel. 391 ;
      2 rar. enfanter, en parl. de la mère, SOPH. O.C. 984 ; EUR. Med. 1059 ;
      3 produire, en gén. en parl. de la terre, ARSTT. Mund. 5, 11 ; en parl. d’une semence qui produit une plante, DÉM. 748, 15 ;
   II intr. (aux temps suiv. : ao.2 ἐξέφυν [ῡ], pf.1 ἐκπέφυκα [ῡ], épq. ἐκπέφυα [ῠ], et au moy.) naître de, provenir de, gén. IL. 11, 40 ; SOPH. Aj. 487, 1295 ; EUR. Ion 542 ; fig. λάλημα ἐκπεφυκός, SOPH. Ant. 320, bavardage, càd. bavard-né, bavard de naissance, grand bavard.

➳ Part. pf. épq. ἐκπεφυυῖαι [φῠ] IL. 11, 40.

generate; mostly of the male, beget, S. OT 437, 827, etc. ; ὃς ἐξέφυσεν Ἀερόπης λέκτρων ἄπο Ἀγαμέμνον’ E. Hel. 391. rarely of the female, bear, S. OC 984. generally, produce, ἡ γῆ κατὰ καιρὸν ἐκφύουσα πάντα Arist. Mu. 397a26; ἐ. κέρατα Id. HA 611b13; abs., of seed, germinate, D. 24.154. Pass., with pf. and aor.2 Act., to be engendered, born from, κεφαλαὶ τρεῖς ἑνὸς αὐχένος ἐκπεφυυῖαι (Ep. pf. part.) Il. 11.40; πατρός, μητρὸς ἐκφῦναι, S. Aj. 487, 1295, E. Ion 542; λάλημα ἐκπεφυκός a born tattler, S. Ant. 320.
grow, of hair, μέχρις ἂν [αἱ τρίχες] ἐκφυῶσι Archig. ap. Gal. 12.407; spring, take rise, of muscles, ib. 18(2).981. intr. in pres. Act., ἕλκεα ἐκφύουσιν Hp. Epid. 6.5.15, cf. Arist. Pr. 883b26.

(φύω), (aus Etwas) erzeugen ; τίς δέ μ' ἐκφύει βροτῶν ; Soph. O.R. 437 ; ὃς ἐξέφυσε κἀξέθρεψέ με 827 ; oft, wie Eur.; von der Frau, παῖδας ἐξέφυσέ μοι Soph. O.C. 988, wie Eur. Med. 1059 ; ἡ γῆ ἐκφύει πάντα, herauswachsen lassen, Arist. mund. 4 ; τὰ κέρατα H.A. 9.5 ; a.Sp. Im med. mit perf. u. aor.2 act., aus Etwas entstehen, hervorwachsen ; κεφαλαὶ τρεῖς ἑνὸς αὐχένος ἐκπεφυῖαι Il. 11.40 ; ἐλευθέρου μὲν ἐξέφυν πατρός Soph. Aj. 482 ; μητρὸς ἐξέφυς Κρήσσης 1274 ; Eur. öfter ; ὡς λάλημα δεινὸν ἐκπεφυκὸς εἶ, du zeigst dich als einen Schwätzer, Soph. Ant. 320 ; τὸ ἐντὸς ἐκπεφυκὸς ἐκ τῆς κεφαλῆς ὀστοῦν Arist. H.A. 3.9 ; Sp.; οὐδ' εἰ μήπω ἐκφύοι (τὸ σπέρμα), aufgehen, Dem. 24.154.

ἐκ-φύω
[in OT (Sm.) Psa.104:14; (Al.) Isa.61:11 * ;]
to cause to grow out, put forth (leaves): Mat.24:32, Mrk.13:28.†
(AS)