ἐκ·τελευτάω-ῶ :
      1 tr. achever, accomplir, PD. P. 12, 29 ; ESCHL. Pr. 1020 ; au pass. SOPH. Tr. 170 ;
      2 intr. s’achever, ESCHL. Suppl. 411.

➳ Fut. 3 sg. dor. ἐκτελευτάσει, PD. l. c.

bring to an end, accomplish, Pi. P. 12.29 (tm.), Semon. 1.5 ; c. inf., ἐ. γενέσθαι to bring it at last to be, Pi. P. 4.19 ; ἐ. μῆκος χρόνου A. Pr. 1020 ; — Pass., to be the end of, πόνων S. Tr. 170. intr. in Act., turn out, καλῶς A. Supp. 411.

ganz beendigen ; Pind. P. 12.29 ; κεῖνος ὄρνις ἐκτελευτάσει ματρόπολιν Θήραν γενέσθαι, wird es zu Ende führen, bewirken, 4.19 ; u. so von Schicksalsbestimmung Soph. Trach. 169 ; μακρὸν δὲ μῆκος ἐκτελευτήσας χρόνου Aesch. Prom. 1090 ; – intr., ὅπως ταῦτα ἐκτελευτήσει καλῶς Aesch. Suppl. 411.