ἐκ·τείνω :
      1 étendre, tendre : τὴν χεῖρα, ESCHL. Ch. 9 ; AR. Eccl. 782, la main ; τὴν χεῖρα πρός τινα, POL. 2, 47, 2, tendre la main à qqn (en signe d’amitié) ; ou ἐπί τι, POL. 1, 3, 6, vers qqe ch. (pour s’en saisir) ; τὰ σκέλη, XÉN. An. 5, 8, 14, étendre les jambes ; ξίφος εἰς ἧπαρ, EUR. Ph. 1421, enfoncer une épée dans le foie ;
      2 étendre sur le sol ou sur une surface : νέκυν, EUR. Hipp. 786, étendre un mort ; παῖδας ἐπὶ πυρήν, HDT. 2, 107, étendre des enfants sur un bûcher ; au pass. s’étendre, en parl. de dormeurs, SOPH. Ph. 858 ; XÉN. An. 5, 1, 2 ;
      3 tendre avec effort : ἐκτ. κάλων, PLAT. Prot. 338 a, tendre un câble fortement ; ἵππον, XÉN. Cyr. 5, 4, 5, lancer un cheval ventre à terre ; fig. πᾶσαν προθυμίην, HDT. 7, 10, déployer tout son bon vouloir ; au pass. ἐκτέταμαι φοϐερὰν φρένα, SOPH. O.R. 153, mon esprit est tendu par la crainte ;
      4 étendre, développer, déployer : στρατόν, EUR. Her. 801 ; στράτευμα, XÉN. Hell. 6, 5, 19, une armée ; πλεῦνα λόγον, HDT. 7, 51 ; μείζονα λόγον, SOPH. Tr. 679, développer plus longuement un discours ; fig. βίον, EUR. Suppl. 1109, prolonger la vie ; πολὺς ἐκτέταται χρόνος, SOPH. Aj. 1402, un long temps s’est écoulé ;
      5 t. de gramm. allonger une voyelle ou une syllabe, p. opp. à συστέλλω, D. THR. 631, 5 ; DH. 1, 359 ; 5, 74 Reiske ; STR. 9, 2, 14 ; 9, 3, 5 Kram. ; SEXT. 622, 27 Bkk.

Étym. cf. ἐκτανύω.

fut. -τενῶ A. Pr. 325, etc. : — stretch out, χεῖρ’ ἐπ’ ἐκφορᾷ νεκροῦ Id. Ch. 9; τὴν χ. ὑπτίαν Ar. Ec. 782 ; τὰς χεῖρας ἐπί τι for something, Plb. 1.3.6 ; πρός τινα, in sign of friendship, Id. 2.47.2 ; πρὸς κέντρα κῶλον A. Pr. 325 ; παῖδας ἐπὶ τὴν πυρήν Hdt. 2.107 ; ἐκεῖσε κἀκεῖσ’ ἀσπίδ’ ἐ. E. Andr. 1131 ; εἰς ἧπαρ ξίφος Id. Ph. 1421 ; abs., offer food, Ath. 5.186c ; τὰ γόνατ’ ἐ.
straighten the knees, Ar. V. 1212 ; ἐ. τὰ σκέλη X. An. 5.8.14 ; νοῦ ἄπο μυρίον ὄμμα IG 3.716 ; ἐ. νέκυν E. Hipp. 786 ; ἓν γὰρ ἐκτενεῖ σ’ ἔπος will lay thee prostrate, Id. Med. 585; — Pass., to be outstretched, lie at length, of sleepers, etc., S. Ph. 858 (lyr.) ; ἐκταθεὶς ὥσπερ Ὀδυσσεὺς ἀφικέσθαι εἰς τὴν Ἑλλάδα X. An. 5.1.2, etc. ; of countries, etc., extend, Id. Vect. 4.3, D.P. 40.
stretch, spread out a net, A. Ch. 991 ; extend the line of an army, E. Heracl. 801, Arr. Tact. 5.6 ; λαὸν ἐκτείνοντ’ ἄνω (sc. ἑαυτόν) E. Supp. 654 ; στράτευμα X. HG 6.5.19; — Pass., to be unfolded, smoothed, ὡς ἂν Διὸς μέτωπον ἐκταθῇ χαρᾷ S. Fr. 902.
spin out, prolong, πλεῦνα λόγον Hdt. 7.51 ; φροίμιον θεοῖς A. Ag. 829 ; μακρὰν ἐξέτεινας ib. 916, cf. E. Med. 1351 ; μῆκος λόγου A. Eu. 201 ; μείζονα λόγον S. Tr. 679, etc. ; βίον E. Supp. 1109; τοὺς περιπάτους X. Mem. 3.13.5 ; — Pass., λόγος ἐκταθείς Pl. Lg. 887a ; of Time, πολὺς ἐκτέταται χρόνος S. Aj. 1402 (anap.).
put to the full stretch, ἵππον ἐ. X. Cyr. 5.44.5 ; ἐ. πάντα κάλων Pl. Prt. 338a ; πᾶσαν προθυμίην ἐ.
put forth all one΄s zeal, Hdt. 7.10. η’ ; τὸν θυμόν And. 3.31 ; ἅπασαν ἀγωνίαν D. 60.30; metaph in Pass., to be on the rack, ἐκτέταμαι S. OT 153 (lyr.).
lengthen a short syllable, A.D. Pron. 27.2 (Pass.), al., interpol. in D.H. 2.58. intr., draw along, LXX Jd. 20.37.

(τείνω), ausspannen, ausdehnen, τινά, Aesch. Ch. 983 ; κῶλον πρὸς κέντρα Prom. 323 ; ἀνὴρ ἐκτέταται νύχιος, liegt im Schlafe ausgestreckt, Soph. Phil. 846 ; Xen. An. 5.1.2, Conv. 4.31 ; νέκυν Eur. Hipp. 786 ; töten, niederwerfen, Med. 585 ; ξίφος εἰς ἧπαρ, hineinstoßen, Phoen. 1421 ; τὴν χεῖρα, ausstrecken, Ar. Eccl. 782 Plat. Rep. V.449b, was auch übertr. »wonach verlangen« bedeutet, die Hand nach Etwas ausstrecken, Pol. 1.3.6, 5.34.4 ; τὴν κέρκον Plat. Phaedr. 254d ; κάλων Prot. 338a ; τὰ γόνατα Ar. Vesp. 1212 ; τὰ σκέλη Xen. An. 5.8.14. Von der Rede, λόγος ἐκταθείς, gedehnt, Plat. Legg. X.887a ; Aesch. τοσοῦτο μῆκος ἔκτεινον λόγου, Eumen. 207 ; θεοῖς φροίμιον Ag. 829 ; vgl. Ath. XIII.573b ; μείζονα λόγον Soph. Tr. 676 ; Eur. öfter ; ἤδη πολὺς ἐκτέταται χρόνος Soph. Aj. 1381 ; περιπάτους Xen. Mem. 3.13.5. Ein Heer der Länge nach aufstellen, στρατόν Eur. Heracl. 801 ; ἐπ' ἐννέα ἀσπίδων Xen. Hell. 6.5.19 ; öfter Pol. Uebertr., πᾶσαν προθυμίην, allen Fleiß anwenden, Her. 7.10.7 ; θυμόν Andoc. 3.31. Aehnl. ἐκτέταμαι φοβερὰν φρένα Soph. O.R. 153 ; ἅπασαν ἀγωνίαν ἐκτεῖναι Dem. 60.30, wo Bekker ἐκτῖναι liest. – Bei den Grammatikern : einen kurzen Vokal dehnen, wie Ath. X.446d. – Im pass., sich hinziehen, hinerstrecken, von Gegenden, Dion.Per. 40.

ἐκ-τείνω
[in LXX for שָׁלַח, נָטָה, etc. ;]
to stretch out or forth: τ. χεῖρα (as often in LXX), Mat.8:3 12:13 14:31 26:51, Mrk.1:41 3:5, Luk.5:13 6:10 Jhn.21:18, Act.26:1; before ἐπί, with accusative of person(s), towards, Mat.12:49; against, Luk.22:53; εἰς ἴασιν, Act.4:30; of anchors, to cast, Act.27:30.†
(AS)