ἐκ·ποδών, adv. et prép. :
      1 adv. loin, au loin (litt. hors des pieds, p. opp. à ἐμποδών) : ἐ. ἀπαλλάσσεσθαι, HDT. 8, 76, se retirer et s’en aller ; ἐ. ἀποστῆναι, EUR. Hel. 1023, rester au loin ; ἐ. ἔχειν ἑαυτόν, ESCHL. Pr. 344 ; PLAT. Ep. 348 b, etc. se tenir éloigné ; ἐ. εἶναι, HDT. 6, 35 ; SOPH. Aj. 1000, être éloigné ; ἐ. γίγνεσθαι, XÉN. Ages. 11, 15, s’éloigner de qqn, ne plus l’embarrasser, mourir ; ἐκποδὼν ἄγειν τινά, SOPH. Ant. 1321 ; ἀπάγειν, AR. Ran. 853, éloigner de soi qqn, se débarrasser de qqn ; ἐκποδὼν ποιεῖσθαί τινα ou τι, XÉN. Cyr. 3, 1, 3 ; An. 1, 6, 9, etc. ; ISOCR. 76 e, éloigner qqn ou qqe ch., se débarrasser de qqn ou de qqe ch. ;
      2 prép. : avec un gén. ἐκπ. χθονός, EUR. Ph. 978, loin d’un pays ; ἐκπ. εἶναί τινος, XÉN. Cyr. 5, 4, 3, 4, être loin de qqe ch. ; avec un dat. ἐκποδὼν στῆναί τινι, THC. 1, 40, ou εἶναί τινι, EUR. Suppl. 1113, rester ou être éloigné de qqn.

Étym. ἐκ, ποδῶν, gén. pl. de πούς.

Adv., (< ἐκ ποδῶν) opp. ἐμποδών, away from the feet, i.e.
out of the way, away, ἐ. ἀπαλλάσσεσθαι depart and get away, Hdt. 8.76 ; ἐ. σταθῆναι stand aside, A. Ch. 20; ἀποστῆναι E. Hel. 1023, etc. ; ἐ. εἶναι Hdt. 6.35 ; γενέσθαι X. HG 6.5.38 ; ἐ. σαυτὸν ἔχειν, ἄγειν τινά, A. Pr. 346, S. Ant. 1321 (lyr.); ἐᾶν Ar. Ach. 305 ; ἄναγε σεαυτὸν ἐ. Id. Ra. 853 ; abs., ἐκποδών out of the way! Id. Ach. 240, V. 1341 ; c. dat., ἐ. χωρεῖν τινί to get out of his way, E. Hec. 52, etc. ; ἐ. στῆναι ἀμφοτέροις Th. 1.40 ; ἐκποδὼν εἶναι νέοις E. Supp. 1113, cf. And. 1.135 ; ἐκποδὼν τὰ ὄντα, τὰς ἐπιβουλὰς ποιεῖσθαι, X. Cyr. 3.1.3, Isoc. 4.173, etc. ; ἐ. λέγειν declare away or removed, A. Eu. 453 ; c. gen., ἐ. χθονός far from it, E. Ph. 978 ; ἐ. εἶναί or ἔχειν τινός, to be or keep free from a thing, X. Cyr. 5.44.34, E. IT 1226 ; τὸ μὲν σὸν ἐ. ἔστω λόγου be thou banished from my words, Id. Med. 1222.

(ἐκ ποδῶν), vor den Füßen weg, aus dem Wege, fort, fern ; ἐκποδὼν σταθῶμεν Aesch. Ch. 20 ; ἡσύχαζε σαυτὸν ἐκποδὼν ἔχων, dich fern haltend, Prom. 344 ; εἶναι Soph. Aj. 979, fern sein (vgl. Her. 6.35 u. Xen. Cyr. 5.4.34, τινός, wie Eur. Phoen. 978); ἄγειν τινά, fortführen, Ant. 1306, wie ἄπαγε σεαυτὸν ἐκπ., pack dich fort, Ar. Ran. 853, vgl. Th. 36, Pax 1264 ; ἐκπ. χωρήσομαι Ἑκάβῃ, aus dem Wege gehen, Eur. Hec. 52 ; Or. 548 ; τῇ ξυμφορᾷ, der Gefahr aus dem Wege gehen, Bacch. 1148 ; ἐκπ. ἀπαλλάττεσθαι, fortgehen, Her. 8.75 ; τὸ δὲ κακὸν ἐκπ. ἀπέλθοι Plat. Lys. 220c ; ἐκπ. στῆναι ἀμφοτέροις, von beiden Parteien sich fern halten, Thuc. 1.40 ; ἐκπ. ποιεῖσθαι, aus dem Wege räumen, ἐπιβουλάς Isocr. 4.173 ; τὰ ὄντα Xen. Cyr. 3.1.3 ; τὴν πλεονεξίαν Plut. Num. 3 ; auch ποιεῖν, oft Pol.; geradezu für töten, Xen. An. 1.6.9 u. öfter ; φροντίδ' ἐκποδὼν λέγω, durch Reden beseitigen, Aesch. Eum. 431 ; οὐκ εἰς κόρακας τὼ χεῖρ' ἀποίσεις ἐκποδὼν ἀπό τινος Nicopho bei Schol. Ar. Av. 1283. Vgl. den Ggstz ἐμποδών.