ἐκ·κλέπτω (f. -κλέψω, ao.2 pass. ἐξεκλάπην, etc.) :
      1 enlever furtivement, en parl. de pers. (p. opp. à κλέπτω, qui se dit des choses), acc. IL. 5, 390 ; ESCHL. Eum. 153, Ag. 662 ; XÉN. Ap. 23 ; PLUT. Pyrrh. 2, etc. ; avec double rég. ἐκκλ. τοὺς ὁμήρους ἐκ Λήμνου, THC. 1, 115, enlever furtivement les otages de Lemnos ; τινὰ ἐκκλ. χθονός, EUR. Hel. 741, enlever qqn furtivement d’un pays ; τινὰ ἐκκλ. φόνου, EUR. El. 286, soustraire qqn furtivement à un meurtre ; δραπέτην ἐκκλ. ἐκ δόμων πόδα, EUR. Or. 1499, s’esquiver de la maison ; avec un inf. ἐκκλ. τινὰ μὴ θανεῖν, EUR. El. 540, enlever qqn furtivement et le soustraire à la mort ;
      2 dissimuler : λόγον, SOPH. Tr. 437, son langage ; γάμους, EUR. Ion 946, un hymen ;
      3 tromper : τινά, SOPH. PHIL. 55, 968, tromper qqn.

➳ Ao.2 pass. 3 pl. ἐξεκλάπησαν, XÉN. Hell. 5, 4, 12.

aor.2 Pass. -εκλάπην X. HG 5.44.12 : — steal and carry off, of persons, [Ἑρμῆς] ἐξέκλεψεν Ἄρηα he stole away Ares from his chains, Il. 5.390, cf. Hdt. 2.115 (s.v.l.), A. Ag. 662, Eu. 153, X. Ap. 23, Plu. Pyrrh. 2 ; τοὺς ὁμήρους ἐ. ἐκ Λήμνου Th. 1.115, cf. D.S. 12.27 ; τοὺς ἀδικοῦντας οἱ κατήγοροι ἐκκλέπτουσιν Lys. 20.7 ; ἐκ δόμων πόδα E. Or. 1499 ; c. gen., τήνδε… ἐκκλέψαι χθονός Id. Hel. 741 ; ἐ. φόνου Id. El. 286 ; ἐ. μὴ θανεῖν ib. 540 ; ἐ. τι τοῦ λόγου to steal it from the story, Pl. R. 449c ; — Pass., ὑπὸ τῆς ἀμήτορος παρθένου ἐκκλαπεῖσα Jul. Mis. 352b. ἐ. τινὰ λόγοις to deceive him, S. Ph. 55, cf. 968 ; μὴ… ἐκκλέψῃς λόγον disguise not the matter, speak not falsely, Id. Tr. 437.

heimlich daraus wegstehlen, wegführen ; Ἑρμῆς ἐξέκλεψεν Ἄρηα, entführte ihn listig aus den Fesseln, Il. 5.390 ; vgl. Aesch. Eum. 148 u. Xen. ἐξεκλάπησαν καὶ διεσώθησαν Hell. 5.4.12 ; σὲ ἐνθένδε Plat. Crit. 44e ; ἐκκλέπτουσι τοὺς ἀδικοῦντας οἱ κατήγοροι Lys. 20.7 ; vgl. Dem. 24.80 ; δραπέτην ἐκ δόμων πόδα, sich aus dem Hause wegschleichen, Eur. Or. 1499 ; τοὺς ὁμήρους ἐκ Λήμνου Thuc. 1.115 ; τινὰ τῆς πόλεως Plut. Philop. 5, wie χθονός Eur. Hel. 741 ; αὐτὸν ἐξέκλεψα μὴ θανεῖν El. 540 ; – τὴν Φιλοκτήτου σε δεῖ ψυχὴν ὅπως λόγοισιν ἐκκλέψεις λέγων, betrügen, täuschen, Soph. Phil. 55, vgl. 956 ; μὴ ἐκκλέψῃς λόγον, verhehle nicht, Trach. 437 ; vgl. Plat. Rep. V.449c εἶδος ὅλον ἐκκλέπτειν τοῦ λόγου.