ἐκ·καθαίρω [κᾰ] (ao. ἐκκάθηρα, non ἐκκάθαρα) :
   I nettoyer à fond : avec l’acc. du lieu ou de l’objet qu’on nettoie : οὐρούς, IL. 2, 153, les sentines ; ἀσπίδας ἐκκεκαθαρμένας, XÉN. An. 1, 2, 16, boucliers bien luisants (litt. nettoyés) ; χθόνα ἐκκ. κνωδάλων, ESCHL. Suppl. 264, purger la terre de monstres ; ἑαυτὸν ἀπό τινος, NT. 2Tim. 2, 21, se purifier de qqe souillure ; fig. λογισμόν, PLUT. M. 64 f, apurer un compte ;
   II faire disparaître en nettoyant, avec l’acc. de l’objet que l’on fait disparaître, d’où : balayer, chasser, expulser, enlever : τι, A. PL. 4, 92, 7, qqe souillure ; τι ἐκ τῆς πόλεως, DIN. 2, 5 Baiter-Sauppe, chasser qqe souillure de la ville ; en parl. d’insectes que les abeilles chassent de la ruche, ARSTT. H.A. 9, 40.

Ion. aor.1 ἐξεκάθηρα Hdt. 2.86, Att. ἐξεκάθαρα Din. 2.5: — cleanse out; with acc. of the thing cleansed, clear out, οὐρούς τ’ ἐξεκάθαιρον Il. 2.153 ; τὴν κοιλίην Hdt. l.c. ; μήτρας, ὀδόντας, Hp. Mul. 1.88, Orib. Syn. 5.25.3; χθόνα ἐκκαθαίρει κνωδάλων he clears this land of monsters, A. Supp. 264; τὸν βίον (i.e. the world) Luc. DDeor. 13.1; ἐ. τινά, ὥσπερ ἀνδριάντα, εἰς τὴν κρίσιν clear him of all roughness, polish him up, metaph from the finishing touches of a sculptor, Pl. R. 361d; ἑαυτὸν ἀπό τινος 2 Ep. Ti. 2.21; ἐ. λογισμόν clear off an account, Plu. 2.64f ; — Pass., to be cleansed, purified, ἐκκεκαθαρμένοι τὰς ψυχάς X. Smp. 1.4, cf. Pl. R. 527d; to be cleared up, explained, Epicur. Ep. 2 p. 36U. with acc. of the thing removed, clear away, Pl. Euthphr. 3a, cf. Arist. HA 625b34 ; τὸ τοιοῦτον ἐ. γένος Diph. 32.17 ; τὴν δωροδοκίαν ἐκ τῆς πόλεως Din. l.c. ; κόπρον APl. 4.92.7.

ganz reinigen, ausräumen ; οὐροὺς ἐξεκάθαιρον Il. 2.153 ; χθόνα κνωδάλων Aesch. Suppl. 261 ; ἑαυτὸν ἀπό τινος NT ; τὴν δωροδοκίαν ἐκ τῆς πόλεως, ausrotten, Din. 2.5 ; τινά, Plat. Euthyph. 3a ; γένος Diphil. bei Ath. 280a ; ausputzen, auspolieren, ὥσπερ ἀνδριάντα Plat. Rep. II.361d ; ἀσπίδες ἐκκεκαθαρμέναι Xen. An. 1.2.16 ; – λογισμόν, eine Rechnung ins Reine bringen, Plut. ad. et am. discr. 34.

ἐκ-καθαίρω
[in LXX for בָּעַר, etc. ;]
__1. to cleanse thoroughly, cleanse out: with accusative, ἑαυτόν, 2Ti.2:21; of the impurity removed, ζυμήν, 1Co.5:7.†
(AS)