ἐκ·δέω (seul. ao. inf. ἐκδῆσαι, et part. ἐκδήσας) lier à ; τί τινος, attacher une chose à une autre (un câble à un rocher, etc.) IL. 23, 121, etc. ; χέρας βρόχοισιν, EUR. Andr. 556, lier les mains avec un lacet ;

Moy. (seul. ao. et pl.q.pf.) ;
   I tr.
      1 attacher à : τί τινι, EUR. Hipp. 761 (ao. 3 pl. poét. ἐκδήσαντο) une chose à une autre ;
      2 abs. attacher à soi-même, càd. suspendre à son cou, acc. HDT. 4, 76 (part. ao. ἐκδησάμενος) ;
   II intr. s’attacher à, fig. gén. LIB. 4, 835 (pl.q.pf. 3 pl. ἐξεδέδεντο).

➳ Impf. épq. ἔκδεον, IL. 23, 121 ; OD. 22, 174.

bind so as to hang from, fasten to or on, c. gen., πέτρης ἐκ πείσματα δήσας Od. 10.96 ; [δρῦς] ἔκδεον ἡμιόνων they bound the oaks to the mules, i.e. they yoked the mules to them, Il. 23.121 ; τοῦ τείχους Aen.Tact. 11.6 ; abs., σανίδας ἐκδῆσαι ὄπισθε bind planks behind, Od. 22.174 ; χέρας βρόχοισιν ἐκδήσαντες E. Andr. 556 ; metaph, trace the dependence of one thing on another, Plot. 3.3.1 ; — Med., bind a thing to oneself, hang it round one, ἐκδήσασθαι ἀγάλματα Hdt. 4.76 ; also, bind or fasten for oneself, ἀκταῖσιν… πεισμάτων ἀρχάς E. Hipp. 761 (lyr.); τὸν νεκρὸν ἐκ τοῦ δίφρου IG 14.1284 ; — Pass., Luc. Hist. Conscr. 29, al.

(δέω¹), an Etwas festbinden, anbinden ; δρῦς ἔκδεον ἡμιόνων, sie banden die Eichen an Mauleseln fest, spannten diese zum Fortziehen davor, Il. 23.121 ; σανίδας ἐκδῆσαι, die Türen an den Pfosten anbinden, sie schließen, Od. 22.174 ; χέρας βρόχοισιν, an einander binden, Eur. Andr. 556 u. Sp., wie Luc., δράκοντας ἐπὶ κοντῶν ἐκδεδεμένους, darauf festgebunden. – Med., sich Etwas festbinden, ἀγάλματα, umhängen, Her. 4.76 ; wie das act. ἀκταῖσιν ἐκδήσαντο πλεκτὰς πεισμάτων ἀρχάς Eur. Hipp. 761, am Gestade ; Sp.

to bind so as to hang from, to fasten to or on , with genitive, (Iliad by Homer): absolute, σανίδας ἐκδῆσαι to bind planks (to his back), (Odyssey by Homer):—;Mid. to bind a thing to oneself, hang it round one , (Herdotus Historicus) (ML)