'(f. ἐθίσω, att. ἐθιῶ ; ao. εἴθισα, pf. εἴθικα ; pass. f. ἐθισθήσομαι, ao. εἰθίσθην, pf. εἴθισμαι, pl.q.pf. εἰθίσμην) :
      1 tr. habituer, accoutumer : τινά τι, XÉN. Mem. 2, 1, 2 ; Eq. 7, 7 ; 9, 9 ; τινὰ πρός τι, LUC. Anach. 20, qqn à qqe ch. ; τὶ ἔθος τινὰ ἐθ. PLAT. Men. 70 b, donner à qqn l’habitude de qqe ch. ; τοὺς μετ' αὐτοῦ δὲ ταὐτὰ εἴθικεν, XÉN. Hell. 6, 1, 15, à ceux qui étaient avec lui il donna les mêmes habitudes ; ἐθ. τινά, avec l’inf. PLAT. Gorg. 510 d ; ISOCR. 276 e, etc. habituer qqn à faire qqe ch. ; au pass. ἐθίζεσθαι, être accoutumé à : τι, XÉN. Eq. 8, 6 ; PLAT. Leg. 681 b ; τινι, TH. C.P. 5, 9, 11, à qqe ch. ; σὺν τοιούτῳ ἔθει ἐθισθέντες, XÉN. Cyr. 1, 6, 19, ayant pris une telle habitude ; ἐθίζεσθαι avec l’inf. XÉN. Cyr. 2, 3, 22 ; 3, 2, 25, être habitué à, etc. ; abs. PLAT. Leg. 653 b ; pf. εἴθισμαι, avoir été habitué, d’où avoir l’habitude de, être accoutumé à, avec l’inf. THC. 1, 77 ; XÉN. Cyr. 2, 1, 16 ; part. εἰθισμένος, η, ον, en parl. de choses, dont on a l’habitude, habituel, XÉN. Lac. 6, 4 ; Hier. 9, 7 ; παλαιὰ καὶ εἰθισμένα καὶ ἔννομα, XÉN. Cyr. 8, 7, 10, choses anciennes, accoutumées et régulières ; en parl. de pers. qui a pris l’habitude de, d’où accoutumé à, inf. AND. 20, 16 ;
      2 intr. s’habituer à, avec l’inf. PLUT. Lyc. 12 (vulg. ; corr. εἰθίζοντο Bkk. Sint.).

➳ Prés. poét. εἰθίζω, PYTHAG. 9, 35. Fut. ἐθιῶ, XÉN. Cyr. 3, 3, 53. Ao. εἴθισα, DÉM. 477, 21. Pf. εἴθικα, XÉN. Hell. 6, 1, 15 ; PLAT. Men. 70 b. Pass. f. réc. ἐθισθήσομαι, DH. 4, 11 ; ARSTD. t. 1, 518. Ao. εἰθίσθην, AR. Vesp. 512 ; PLAT. Leg. 681 ; sbj. ἐθισθῶ, HPC. 1, 305 Erm. Pf. εἴθισμαι, d’où part. εἰθισμένον, CIA. 2, 624, 15 (200/150 av. J.C.) (v. ci-dessus) ; 3 pl. ion. εἰθίδαται, HPC. 1, 307. Pl.q.pf. 3 sg. εἴθιστο, HPC. 2, 294 ; XÉN. Ages. 11, 2.

Étym. ἔθος.

'

poet. εἰθίζω Carm.Aur. 35; Att. fut. ἐθιῶ X. Cyr. 3.3.53; aor. εἴθισα D. 20.68; pf. εἴθικα Pl. Men. 70b, X. HG 6.1.15; — Pass., fut. ἐθισθήσομαι D.H. 4.11; aor. εἰθίσθην Ar. V. 512, Hp. Art. 41, Pl. Lg. 681b; pf. εἴθισμαι E. Med. 122 (anap.), Th. 1.77; 3 pl. εἰθίδαται Hp. Acut. 36; late ἤθισμαι IG 12(5).662.14 (Syros, ii AD); plpf. εἴθιστο X. Ages. 11.2; (< ἔθος): — accustom, ἐ. αὑτὸν χαίρειν Pl. Grg. 510d, cf. Isoc. 3.57; τὸ προαιρεῖσθαι… πότερον ἂν ἐθίζοιμεν X. Mem. 2.1.2; c. inf., ἐθίσας ἀεί τι λῄζεσθαι App. Hann. 44; c. acc. cogn., ἔθη ἐ. πονηρά Pl. Lg. 706d; ἐ. τινὰ ταὐτά X. HG 6.1.15; ἐ. τινὰ πρός τι Luc. Anach. 20; — Pass., to be or become accustomed or used to do, c. inf., Hp. Art. 41, Ar. V. 512, Lys. 14.31, Th. 1.77, etc. ; εἰθισμένος ἀναισχυντεῖν And. 2.4; c. acc. cogn., ἐθίζεσθαι ἔθη Pl. Lg. 681b; ἐθίζεσθαι σὺν ἔθει τινί X. Cyr. 1.6.33 (s.v.l.); ἐθίζεσθαι πρός τι Arist. EN 1119a25; τι ib. 1121a23; τινί Thphr. CP 5.9.11; abs., καθότι εἴθισται as is the custom, PPetr. 3 p. 116 (iii BC); κατὰ τὰ εἰθισμένα BGU 1073.12 (iii AD), etc. ; — in Plu. Lyc. 12, Bekk. restored εἰθίζοντο from Porph. for the intr. Act. εἴθιζον. intr. in Act., become accustomed, M.Ant 10.22; c. inf., Id. 12.2; c. acc., ἔθιζε καὶ ὅσα ἀπογινώσκεις ib. 6; with inf. supplied, ὅπως ἀναγραφῇ τὸ ψήφισμα οὗ καὶ τὰ ἄλλα ἐθίζουσιν (sc. ἀναγράψαι) BCH 48.370 (Thaumaci, i BC).

fut. att. ἐθιῶ, Xen. Cyr. 3.3.53, perf. εἴθικα, Hell. 6.1.15, perf. u. aor. pass. εἴθισμαι, εἰθίσθην, ich gewöhne ; εὐθὺς ἐκ νέου ἐθ. αὑτὸν τοῖς αὐτοῖς χαίρειν Plat. Gorg. 510d ; so oft mit inf., der auch τό bei sich hat, Xen. Mem. 2.1.2 ; ἔθη πονηρὰ οὐδέποτε ἐθίζειν δεῖ Legg. VI.706d ; wie ταὐτά τινα Xen. Hell. 6.1.15 ; πρός τι, Luc. Anach. 20. – Pass., gewöhnt werden, perf., gewöhnt, gewohnt sein, s. εἴωθα unter ἔθω ; οἷα εἴθισθε ὑμεῖς τῶν ἄλλων ἀκούειν Plat. Apol. 38e ; so c. inf. Thuc. 1.77 u. Folgde ; αἱ εἰθισμέναι τιμωρίαι, die gewohnten, üblichen Strafen, Din. 2.3 ; Λακεδαιμόνιοι δὲ τῶν εἰθισμένων ἐποίησάν τι, von dem Gewöhnlichen, Pol. 4.34.1. Bei Sp. heißt ἐθίζω auch sich gewöhnen, παίζειν εἴθιζον καὶ σκώπτειν Plut. Lyc. 12.

ἐθίζω,
[in LXX: Sir.23:9, 13 2Ma.14:30 ;]
to accustom: pass. pf. ptcp., τὸ εἰθισμένον, the established custom, Luk.2:27.†
(AS)