ἐγ·κύρω (ao. ἐνέκυρσα) tomber sur, rencontrer : τινί, HDT. 3, 77 ; 4, 125, qqn ou qqe ch. ; φάλαγξιν, IL. 13, 145, se heurter aux lignes (d’une troupe ennemie) ; στρατῷ, HDT. 7, 218, rencontrer une armée ; ἄτῃσιν, HÉS. O. 214, tomber dans le malheur.

➳ Part. ao. dor. ἐγκύρσαις, PD. P. 4, 282.

Étym. ἐν, κύρω, cf. ἐγκυρέω.

impf. ἐνέκυρον ; fut. ἐγκύρσω ; aor. ἐνέκυρσα ; — Pass., ἐγκύρομαι ; ἐγκυρέω, aor.1 ἐνεκύρησα, lessfreq. in early writers, Heraclit. 72, freq. in Phld. as Sign. 21, al., cf. Plb. and D.H. (v. infr.), Ael. Tact. 1.2: — fall in with, light upon, meet with, c. dat., ἐνέκυρσε φάλαγξι Il. 13.145; ἐγκύρσας ἀάτῃσιν Hes. Op. 216; ὁκοίοις ἐγκυρέωσιν ἔργμασι Archil. 70; ἐγκύρσαις (Aeol. aor.1 part.) ἑκατονταετεῖ βιοτᾷ Pi. P. 4.282, cf. 1.100; δύᾳ B. Fr. 21; τμητοῖς ὁλκοῖς ἐγκῦρσαι S. El. 863 (lyr.); στρατῷ ἐνέκυρσε ἀμφοτέρῃσι τῇσι μοίρῃσι Hdt. 4.125; ἐνεκύρησαν στρατῷ Id. 7.218, cf. Plb. 8.35.5, etc. ; δυσχωρίαις ἐγκυρήσαντες D.H. 3.59; τυράννοις Phld. Ir. p. 30 W. ; in Hdt. 7.208, c. gen., ἀλογίης ἐνέκυρσε πολλῆς (here Valck. proposed ἐκύρησε, which has been received by edd.); c. acc., ᾍδαν ἐγκύρσαντες ἀλάμπετον Epigr.Gr. 241 (Smyrna). — Not in Att. Prose, once in Com., ἐγκυρῆσαι Cratin. 35.

s. ἐγκυρέω.