ἐγγυάω-ῶ [ῠ] (impf. ἠγγύων et ἐνεγύων ; fut. inus. ; ao. ἠγγύησα et ἐνεγύησα ; pf. ἠγγύηκα et ἐγγεγύηκα ; pl.q.pf. ἠγγυήκειν ; pass. fut. et ao. inus. ; pf. ἐγγεγύημαι et ἠγγύημαι ; pl.q.pf. ἐνεγεγυήμην ; v. ci-dessous) remettre en mains, d’où :
      1 donner en gage ; au pass. être donné en gage, être offert comme caution : δειλαί τοι δειλῶν γε καὶ ἐγγύαι ἐγγυάασθαι, OD. 8, 351, litt. mauvaises certes sont même les cautions des mauvais pour cautionner, càd. mauvaises sont les cautions des méchants, toutes cautions qu’elles soient, pour servir de garantie ;
      2 p. suite, fiancer, donner en mariage, en parl. d’une fille : θυγατέρα ἐγγ. τινι, HDT. 6, 57 (cf. EUR. I.A. 703) fiancer sa fille à qqn ; au pass. en parl. du fiancé : θυγατρί τινος ἐγγεγυημένος, PLAT. Leg. 923 d, fiancé à la fille de qqn ;

Moy. ἐγγυάομαι-ῶμαι (impf. ἠγγυώμην ou ἐνεγυώμην, f. ἐγγυήσομαι, ao. ἠγγυησάμην et ἐνεγυησάμην) :
      1 se porter caution, donner une garantie, ATT. : ἐγγύην ἐγγυᾶσθαι, AND. 10, 16 ; PLAT. Leg. 953 e, donner une garantie ; ἐγγ. ὅτι, PLAT. Euthyd. 274 b, ou avec une prop. inf. au fut. PD. O. 11, 16 ; XÉN. An. 7, 4, 13 ; AR. Pl. 1202, donner une garantie que ; avec un inf. fut. LYS. 132, 2 ; BABR. 58, 10, promettre, en donnant une garantie, de, etc. ; avec un acc. de chose : ἐγγ. τὸ μέλλον, DÉM. 292, 6, répondre de l’avenir ; avec un acc. de personne : ἐγγ. τινα, PLAT. Leg. 855 b, se porter caution pour qqn ; ἐγγ. τινά τινι, DÉM. 901, 14 ou τινα πρός τινα, PLAT. Phæd. 115 d, se porter caution auprès d’une personne pour une autre ;
      2 prendre ou accepter comme fiancée, acc. DÉM. 1311, 20 ; p. opp. à l’act. ἐγγυῶ : φαμένου δὲ ἐγγυᾶσθαι Μεγακλέους, ἐκεκύρωτο ὁ γάμος, HDT. 6, 130, Mégaklès ayant répondu qu’il acceptait la fiancée, le mariage eut lieu.

➳ Act. impf. 3 sg. ἐνεγύα, DÉM. 1032, 25 (ms. Bkk. Baiter-Sauppe, sel. Dind. ἠγγύα) ; IS. 42, 24 (Bkk. Baiter-Sauppe, sel. Scheibe ἠγγύα) ; dans les cps. touj. -ηγγύων. Ao. ἠγγύησα, EUR. l. c. ; DÉM. 858, 21 ; DC. 54, 31 ; et ἐνεγύησα, IS. 41, 30 ; 43, 11 (sel. Scheibe ἠγγύησα) ; DC. 48, 54 Bkk. etc. Pf. ἠγγύηκα, DC. 38, 9 ; ou ἐγγεγύηκα, IS. 42, 6 ; DÉM. 1363, 13 (ms. Bkk. Baiter-Sauppe). Pl.q.pf. 3 sg. ἠγγυήκει, IS. 43, 41. — Pass. impf. 3 sg. ἐνεγυᾶτο, IS. 45, 6. Ao. seul. dans les cps. -ηγγυήθην. Pf. ἐγγύημαι, PLAT. Leg. 923 d ou ἐγγεγύημαι, DÉM. 900, 15. Pl.q.pf. 3 sg. ἐνεγεγύητο, IS. 43, 26. — Moy. prés. inf. épq. ἐγγυάασθαι, OD. l. c. Impf. ἠγγυώμην, XÉN. An. 7, 4, 13 ; PLAT. Phæd. 115 d ; ou sg. ἐνεγυᾶτο, IS. 45, 6 (ἠγγυ- Scheibe). Fut. ἐγγυήσομαι, DÉM. 715, 13 ; dor. ἐγγυάσομαι [ᾱ] PD. O. 11, 16. Ao. ἠγγυησάμην, AND. 7, 5 ; 10, 16, etc., DÉM. 33, 29 (ἐνεγυησάμην Bkk. Baiter-Sauppe) etc.

Étym. ἐγγύη.

impf. ἠγγύων (παρ-) S. OC 94, E. Supp. 700, X. An. 4.1.17, etc. ; aor. ἠγγύησα E. IA 703, D. 29.47, etc. ; pf. ἠγγύηκα D.C. 38.9; plpf. ἠγγύηκει Is. 3.58; — Med., fut. -ήσομαι D. 24.46; aor. ἠγγυησάμην And. 1.44, 73, D. 22.53; — Pass., aor. ἠγγυήθην (ἐξ, κατ-) Lys. 23.11, D. 59.49; pf. ἠγγύημαι (δι-) Th. 3.70; — also treated as a compd., ἐνεγυησάμεθα PEleph. 27.9 (iii BC), and freq. in codd. ; impf. ἐνεγύων Is. 3.45, D. 41.16; ἐνεγύησα Is. 3.36, 70; pf. ἐγγεγύηκα ib. 40, D. 59.53; impf. Pass. ἐνεγυᾶτο Is. 3.70; pf. ἐγγεγύημαι D. 33.24, POxy. 259.7 (i AD); plpf. ἐνεγεγύητο Is. 3.55; but these forms are incorrect:
(< ἐγγύη): — give or hand over as a pledge; — Med., have a thing pledged to one, accept as a surety, δειλαί τοι δειλῶν γε καὶ ἐγγύαι ἐγγυάασθαι Od. 8.351 (nowhere else in Hom.). esp. of a father, plight, betroth, θυγατέρα ἐγγυᾶν τινι Hdt. 6.57 (v. infr.); Ζεὺς ἠγγύησε καὶ δίδωσ’ E. IA 703; — Med., have a woman plighted or betrothed toone, c. acc., D. 57.41; — Act. and Med. opposed, Hdt. 6.130; — Pass., of the man, to be betrothed, θυγατρί τινος Pl. Lg. 923d. Med., pledge oneself, give security, ἐγγύας ἐγγυησάμενοι πρὸς τὸ δημόσιον And. 1.73, cf. Pl. Lg. 953e; ἐπί τισι Lys. 23.9; ἐ. τινὶ ὅτι… Pl. Euthd. 274b.
c. acc. et inf. fut., promise or engage that…, Pi. O. 11 (10).16, Ar. Pl. 1202, X. An. 7.4.13, Pl. Prt. 336d, etc. ; ἐγγυᾶσθαί [τινα] καὶ ὁμολογεῖν παρέξειν Lys. 13.23; ἐγγυωμένη δώσειν Babr. 58.10. c. acc. rei, answer for, ἐγγυᾶσθαι τὰ μέλλοντ’ ἔσεσθαι D. 18.191; c. acc. pers., Pl. Lg. 855b; ἐγγυᾶσθαί τινά τινι give surety for him to another, D. 33.28; ἐγγύην ἐγγυᾶσθαί τινα πρός τινα Pl. Phd. 115d; ἐ. τὰ μετέωρα give guarantees without security, SIG 364.46 (Ephesus, iii BC).

(ἔγγυος), fut. ἐγγυήσω ; das augm. ἠγγύησα, Eur. I.A. 703, vgl. Buttmann gr. Gramm., bei Bekker ἠγγυήκει Isae. 3.58 ; aber auch ἐνεγύησεν, 3.36 ; ἐγγεγυηκώς, 40 ; ἐνεγεγύητο, 55 ; ἐνεγύα, Dem. 41.6 ; u. so gew. in den Rednern ; vgl. auch die Kompp. διεγ., ἐξεγ., παρεγ.; – eigtl. als Pfand einhändigen, verpfänden ; B.A. p. 187 wird erkl. ἐγγυῆσαι ὅταν τις κρινόμενος παράσχῃ δοῦλον ἀνθ' ἑαυτοῦ τιμωρηθῆναι ; dah.
a) θυγατέρα τινί, verloben ; Her. 6.130 ; Eur. I.A. 7031 ἐγγεγυηκέναι, Dem. 59.53 ; auch im pass., vom Manne, verlobt sein, Her. 6.130 ; θυγατρὶ ἐγγεγυημένος Plat. Legg. XI.925d ; ἐγγυᾶται ὁ πατὴρ τὴν μητέρα τὴν ἐμὴν παρὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆς Dem. 57.41, er wird mit der Mutter von Seiten ihres Bruders verlobt ; seltener von den Frauen, ἐγγυᾶσθαι δεῖ τοῖς υἱοῖς γυναῖκας Plut. educ.lib. 19.
b) Med., sich verbürgen, Bürgschaft leisten ; δειλαὶ δειλῶν ἐγγύαι ἐγγυάασθαι, schlecht ist's, für Schlechte sich verbürgen, Od. 8.351 ; ἐγγύην ἐγγυᾶσθαι Plat. Legg. XII.953e ; πρὸς τοὺς δικαστάς Phaed. 115d ; ἐγγυάσομαι μή μιν ἀφίξεσθαι Pind. Ol. 10.16 ; ἠγγυᾶτο μηδὲν αὐτοὺς κακὸν πείσεσθαι Xen. An. 7.4.13 ; Hell. 7.4.38 ; Folgde : – τινά, für Jemanden ; ἐγγυήσασθέ με Plat. Phaed. 115d ; Legg. IX.835b ; Isae. 5.25, u. öfter bei den Rednern u. bei Sp., wie Pol. 6.17.4 ; auch τινά τινι, für Jemanden bei Einem, Dem. 33.28 ; von Sachen, τὸ μέλλον, sich für die Zukunft verbürgen, Dem. 18.191 u. Sp. – sprichwörtl. ἐγγύα, πάρα δ' ἄτα, »Bürgschaft bringt Leid«, Spruch des Thales ; bei Plat. Charm. 165a ἐγγύη (subst.) πάρα δ' ἄτη.

1. to give or hand over as a pledge , Lat. spondere, and in Mid. to have a thing pledged to one, accept as a surety , (Odyssey by Homer)
2. of a father to give his daughter in marriage, to plight, betroth , (Herdotus Historicus):—;Mid. to have a woman betrothed to one , (Demosthenes Orator)
3. Mid. also to pledge oneself, give security , (Plato Philosophus), etc.: with accusative et infinitive future to promise or engage that . . , (Aristophanes Comicus)
4. with accusative rei, to answer for , (Demosthenes Orator) (ML)