'-ασα, -αν, gén. ἅπαντος, άσης, -αντος [ᾰπᾱς, neutre ᾰπᾱν, mais ᾰπᾰν, HOM. v. ci-dessous]
   I au sg. :
      1 tout à la fois, tout entier : ἐγκέφαλος δὲ ἔνδον ἅπας πεπάλακτο, IL. 11, 98, et à l’intérieur, la cervelle tout entière était broyée ; ἅπας λεώς, SOPH. Tr. 194, tout le peuple ; εἰς ἅπαντα χρόνον, ESCHL. Eum. 484, pour l’éternité ; avec un nom abstrait : ἅπασ' ἀνάγκη, AR. Th. 171, il y a toute nécessité, nécessité absolue ; avec l’inf. AR. Ran. 373 ; ἅπας κίνδυνος, PD. N. 8, 21 ; AR. Nub. 955, il y a absolument danger ; avec un adj. ἀργύρεος ἅπας, OD. 4, 616, tout en argent, d’argent massif ; joint à ἐναντίος : ἡ ἐναντία ἅπασα ὁδός, PLAT. Prot. 317 b, le chemin tout opposé ; précédé de l’art. ὁ ἅπας περίϐολος, THC. 2, 13, le circuit (du Pirée) tout entier ; εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον, HYPÉR. Epit. 146, pour tout le temps à venir ; qqf. suivi de l’art. ἅπαν μαθήσει τοὔργον, SOPH. Aj. 284, tu sauras tout ;
      2 tout un chacun, chacun : βασιλεὺς ἅπας, PLAT. Pol. 259 c, tout roi ; ἅπας ἀνήρ, PLAT. Euthyd. 282 a ; ὁ ἅ. ἀνήρ, HDT. 7, 153 ; ἅπας τις, AR. Ran. 981 ; PHILOX. (ATH. 147 e) ; THÉM. 7 d ; ou simpl. ἅπας, PLAT. Phæd. 108 b, Leg. 628 a, etc. tout homme, chaque homme, chacun ;
   II au plur. ἅπαντες, -ασαι, -αντα, tous ensemble, tous sans exception, abs. IL. 7, 281, etc. ; avec un pron. ἅπαντες ἡμεῖς, ESCHL. Pers. 785, nous tous ; ταῦθ' ἅπαντ', ESCHL. Pr. 265, tout cela ; précédé de l’art. ὁ τῶν ἁπάντων Ζεὺς πατὴρ Ὀλύμπιος, SOPH. Tr. 275, Zeus l’Olympien père de toutes choses ; avec un subst. et précédé de l’art. τὰς ἁπάσας νόσους, ESCHL. Pr. 483, toutes les maladies ; τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων, LUC. Char. 10, de tous les hommes ; cf. SOPH. Aj. 992 ; THC. 3, 36, etc. ; rar. suivi de l’art. ἐξ ἁπασῶν τῶν πόλεων, CIA. 2, 65, 15 (357 av. J.C.) de toutes les villes ;
   III adv. au sg. et au plur. : τὸ ἅπαν, PLAT. Phædr. 241 b ; καθ' ἅπαν, T. LOCR. 96 d ; ἐξ ἅπαντος, LUC. M. cond. 41, Cal. 8, etc. ; ἐν ἅπασι, HPC. 81 c ; ou simpl. ἅπασι, HDT. 1, 1 et 92 ; ἐφ. ἅπασι, PHIL. 2, 365, 409, absolument, de toute manière.

➳ [ᾰν] IL. 20, 156, etc. ; AR. Pl. 493.

Étym. ἁ cop. πᾶς.

'

ἅπασα (also ἅπανσα SIG 56.25 (Argos, v BC)), ἅπαν (ἅ- = sṃ-, cf. εἷς), strengthd. for πᾶς, quite all, the whole, and in pl.
all together, freq. from Hom. downwds. ; ἅπασι in all things, Hdt. 1.1; τοῖσι ἅπασι 91; ἐν ἅπασι Hp. Coac. 156; ἐφ’ ἅπασι Ph. 2.365. with Adj., ἀργύρεος δὲ ἔστιν ἅ.
all silver, i.e. of massive silver, Od. 4.616, 15.116; ἅ. δὲ τραχὺς ὅστις ἂν νέον κρατῇ A. Pr. 35; μικκός γα μᾶκος… ἀλλ’ ἅπαν κακόν Ar. Ach. 909, cf. Theoc. 15.19, 148; ἡ ἐναντία ἅπασα ὁδός the exactly contrary way, Pl. Prt. 317b. with abstract Subst., all possible, absolute, ἅπασ’ ἀνάγκη Ar. Th. 171; σπουδή D.H. 6.23; ἀτοπία Plb. 39.1.7; εἰς ἅπαν ἀφικέσθαι ἀνοίας Paus. 7.15.8. sts. c. Art., Hdt. 3.64, al., A. Pr. 483, Th. 2.13. after Hom. in sg., every one, neut.
everything, Pl. Phd. 108b; οὐ πρὸς [τοῦ] ἅπαντος ἀνδρός not in the power of every man, Hdt. 7.153; οὐκ ἐξ ἅπαντος δεῖ τὸ κερδαίνειν φιλεῖν S. Ant. 312; ἐξ ἅπαντος εὖ λέγει in any cause whatever, Id. OC 807; σῖγα νῦν ἅπας ἔχε σίγαν Cratin. 144; ἅπαν γένοιτ’ ἂν ἤδη nihil non…, Ar. Th. 528; with Subst., ἅπαντι λόγῳ in every matter, Cratin. 231; τὸ ἅπαν, as Adv., altogether, Pl. Phdr. 241b; καθ’ ἅπαν as a whole, Ti.Locr. 96d; ἐς ἅπαν Th. 5.103; εἰς ἅπαν at all, Lib. Or. 18.266; πρὸς ἅπαν Ph. 2.493; ἐξ ἅπαντος Luc. Merc. Cond. 41. [απαν Od. 24.185, etc., Pi. P. 2.49; but απαν Men. 129, Metrod. 57, Theoc. 2.56, and Att. acc. to Hdn. Gr. 2.12; απαν in anap., Ar. Pl. 493; the use of ἅπας for πᾶς is chiefly for the sake of euphony after consonants.]

[πᾱ], ἅπᾱσα, ἅπαν : verstärktes πᾶς, ganz und gar, alles zusammt, von Hom. an häufig bei allen Schriftstellern, sowohl alleinstehend, als mit subst. vrbdn, auch in der Bdtg ein jeder, ἅπας φεύγει Plat. Phaed. 108b u. öfter ; ἀργύρεος ἅπας, ganz silbern, von gediegenem Silber, Od. 4.616, 15.116 ; ἔργα τοιαῦτα οὐ πρὸς τοῦ ἅπαντος ἀνδρὸς γενέσθαι νομίζω, so etwas kann nicht jeder Mensch tun, Her. 7.153 ; vgl. 3.64 ; so auch mit dem Artikel bei Aesch. Prom. 482, 572 ; Thuc. 1.41, 2.13. Bei den Att. öfter bei ἐναντίος, z.B. τὴν ἐναντίαν ἅπασαν ὁδὸν ἐλήλυθα, den ganz entgegengesetzten Weg, Plat. Prot. 317b. adv. stehen : ἐν ἅπασιν, εἰς ἅπαντα, ἐξ ἅπαντος, gänzlich, durchaus, auf jede Weise.
[das Neutrum bei Hom. ◡ ◡, att., wie Theocr. 2.56, ◡ –].

ἅπας, -ασα, -αν
(strengthened form of πᾶς, see: ἅ-),
all, the whole, altogether: bef. subst. with art., as Luk.3:21; or after, as Mrk.16:15]; absol., in masc., as Luk.5:26; in neut., as Act.2:44; ἅ. οὗτοι, Act.2:7 (LT); ἅ. ὑμεῖς, Gal.3:28 (TTr.). Most freq. in Lk, Ac (see MM, VGT, see word)
(AS)