εος-ους (τὸ) :
      1 charge, fardeau, IL. 12, 453 ; HÉS. O. 690 ; ἄχθος φέρειν, HDT. 3, 102, porter un fardeau ; ἄ. ἀρούρης, IL. 18, 104 ; OD. 20, 379, etc. fardeau de la terre, en parl. d’hommes oisifs ; en b. part, φίλτατον ἄχθος, EUR. Rhes. 377, cher fardeau ; fig. λύπης ἄχθ. SOPH. El. 120, poids d’un chagrin ; ἄχθη κακῶν, EUR. I.T. 710, poids de l’infortune ;
      2 p. suite, abs. souci, chagrin, PD. TRAG. ; p. opp. à χάρμα, HÉS. Sc. 400 ; ἄχθος φέρειν, XÉN. Ep. 1, 4, apporter ou causer du chagrin (à qqn).

Étym. R. indo-europ. *h₂ed^h-ǵ^h-, presser, oppresser.

εος, τό, burden, load, Il. 12.452, Hes. Op. 692, Tyrt. 6, etc. ; ἄχθεα δυνατώτεραι φέρειν, of camels, Hdt. 3.102, cf. 1.80, Ar. Ra. 9, Th. 4.115; ἄ. οὐκ εὐάγκαλον A. Pr. 352; ἄ. ἀρούρης cumberers of the ground, Il. 18.104, Od. 20.379, etc. ; περισσὸν ἄ. γυναικῶν plague of women, S. El. 1241 (lyr.); γῆς ἄλλως ἄχθη Pl. Tht. 176d; ἄ. μυρία γαίης pests, Nic. Th. 9; but φίλτατον ἄχθος, of a corpse, E. Rh. 379 (lyr.); metaph, δίδυμον ἄ. double burden of praise, Pi. N. 6.57.
load of grief, χάρμα καὶ ἄ. Hes. Sc. 400; ἀπὸ φροντίδος ἄ.… βαλεῖν A. Ag. 166; λύπης ἄ. S. El. 120 (lyr.), cf. Ant. 1172; φέρειν ἄχθη κακῶν E. IT 710; ἄ. φέρειν bring or cause sorrow, X. Ep. 1.

τό, die Last, Bürde, Ar. Ran. 10 u. A.; ἄχθος ἀρούρης, Erdenlast, heißen nichtsnutzige Menschen, Il. 18.104, Od. 20.379 ; die Schlangen, Nic. Ther. 9. Uebertr., Schmerz, Kummer, Pind. N. 6.54 ; Soph. Aj. 951 u. öfter ; Beschwerde, Plat. Phaedr. 252c ; ἄχθος φέρειν, eine Last tragen, Her. 3.102 ; beschwerlich werden, Xen. Ep. 1.4.