ος, ον [ᾰ] qu’on laisse aller, qu’on abandonne à soi-même, d’où :
   I qu’on laisse paître en liberté, en parl. des animaux consacrés et affranchis de tout travail, ESCHL. Pr. 666 ; PLAT. Criti. 119 d ; Prot. 320 a ; de pers. libres, ISOCR. 108 a, etc. ; p. anal. consacré à qqe divinité, en poésie, postér. en prose, EUR. Ion 822 ; PLUT. M. 768 a ;
   II en parl. de choses ἄφ. νομή, PLUT. Lys. 20, pâturage libre ; πλόκαμος ἄφ. PHILSTR. tresse ou boucle de cheveux qu’on laisse libre ; fig. λόγος ἄφ. LUC. Tox. 56, discours prolixe.

Étym. vb. de ἀφίημι.

ον, (< ἀφίημι) let loose, ranging at large, esp. of sacred flocks that were free from work, ἄ. ἀλᾶσθαι γῆς ἐπ’ ἐσχάτοις ὅροις A. Pr. 666; ἀφέτων ὄντων ταύρων ἐν τῷ… ἱερῷ Pl. Criti. 119d; νέμονται ὥσπερ ἄφετοι Id. Prt. 320a, cf. R. 498c, Isoc. 5.127, Call. Del. 36. of persons, dedicated, free from worldly business, E. Ion 822, Plu. 2.768b; [γένη] ἀπόλυτα καὶ ἄ. Iamb. Myst. 1.8; ἄ. παντὸς τοῦ δεινοῦ Max.Tyr. 3.9. of things, ἄ. ἡμέραι holidays, Poll. 1.36; νομὴ ἄ.
free range, of horses, Plu. Lys. 20; ὁρμαί Ph. 2.380, cf. Plu. 2.12a; δρόμοι Id. Cleom. 34; ἐξουσία τοῦ λέγειν Phld. Herc. 862.10; κακουργίαι Id. Piet. 21; τὸ ἄ. τῆς κόμης Luc. Dom. 7; τοῦ λόγου Hermog. Id. 1.6. Adv. -τως, ὁρμᾶν freely, Ph. 1.135, cf. Dam. Pr. 307; ἀπολαύει Phld. D. 3 Fr. 89. of style, rambling, prolix, Luc. Tox. 56.

losgelassen, frei, ἀλᾶσθαι Aesch. Prom. 669 ; von heiligen Herden, die frei von aller Arbeit, im heiligen Gebiete weiden, Plat. Critia.119d ; ἀφέτων ὄντων ταύρων ἐν τῷ τοῦ Ποσειδῶνος ἱερῷ ; so νέμεσθαι ὥσπερ ἄφετοι Prot. 320a ; übh. heilig, ἡμέραι, an welchen öffentliche Geschäfte ruhen, Poll. 1.36 ; γυναῖκες ἄφετοι οὖσαι τοῖς ἐντυχοῦσιν Ath. XII.516a, heiliger Brauch. Vgl. Eur. Ion. 822 ἐν θεοῦ δόμοισιν ἄφετος παιδεύεται ; – νομή, δρόμος, frei, Plut. Lys. 20, Cleom. 34 ; πλόκαμος, πέπλος, fliegend, flatternd, Sp. Aber λόγοι, weitschweifig, Luc. Tox. 56.