gén. ἄστεως (τὸ) :
   I ville, HOM. etc. ; ἄ. Πριάμοιο, IL. 2, 332, la ville de Priam ; souv. avec le gén. du n. de v. ἄ. Σούσων, ESCHL. Pers. 535 ; ἄ. Θήϐης, SOPH. O.C. 1372, la ville de Suse, de Thèbes ;
   II en parl. d’Athènes :
      1 la ville (souv. sans article) p. opp. à la campagne, AR. Nub. 47 ; Ach. 33, etc. ;
      2 la ville haute, p. opp. à la partie voisine du Pirée, PLAT. Conv. 172 a ; DÉM. 460, 12 ; ARSTT. Pol. 6, 4, 8, etc.

➳ Gén. épq. ἄστεος, IL. 3, 140, etc. ; OD. 10, 105, etc. ; gén. att. ἄστεως, trisyll. EUR. Or. 761 ; Ph. 842 ; El. 246 ; dissyll. EUR. El. 298 ; Bacch. 840. Dat. épq. ἄστεϊ, OD. 8, 525. Nom.-acc. plur. épq. ἄστεα, IL. 2, 660 ; OD. 1, 3, etc. ; par contr. ἄστη, EUR. Suppl. 952.

Étym. p. *ϝάστυ, de la R. indo-europ. *ueh₂stu-, ville.

τό, Ep. and Ion. gen. εος (disyll. in Semon. 7.74), Att. and Trag. εως (ἄστεος is never required by the metre, ἄστεως (trisyll.) is necessary in E. Or. 761, Ph. 842, El. 246, and is the only form found in Att. Inscrr., as IG 2.584.7, 22.463.76; it is a disyll. in E. El. 298, Ba. 840); pl., ἄστη Id. Supp. 952; ἄστεα Hdt. 1.5: — town, ἄ. μέγα Πριάμοιο Il. 2.332, al. ; with name in gen., Σουσίδος, Σούσων ἄ., A. Pers. 119, 535; ἄ. Θήβης S. OC 1372, Tr. 1154, etc.
lower town, opp.
acropolis, Hdt. 1.176, al. in Attica, town (i.e. Athens), opp. ἀγρός (country), mostly without Art., στυγῶν μὲν ἄ. Ar. Ach. 33; ἐξ ἄστεως νῦν εἰς ἀγρὸν χωρῶμεν Id. Fr. 107; ἔγημα… ἄγροικος ὢν ἐξ ἄστεως I married a town girl, Id. Nu. 47; τῶν κατ’ ἄστυ πραγμάτων Men. Georg.Fr. 4; also with Art., πρὸς τὸ ἄ. Pl. R. 327b, 328c, al.
Athens, opp. Phalerum or Piraeus, Id. Smp. 172a, D. 20.12, Arist. Pol. 1303b12, al. ; τὸ ἄστυ τῆς πόλεως, opp.
Piraeus, Lycurg. 18; ἄρχοντος ἐν ἄστει, opp. ἐν Σαλαμῖνι, IG 2.594. in Egypt, Alexandria, PHal. 1.89 (iii BC), St.Byz. s.v. ἄστυ, etc.
town in the material sense, opp. πόλις (the civic body), Il. 17.144. Adv. ἄστυδε. (Ϝάστυ, cf. Ϝασστυόχος IG 5(2).77 (Tegea); gen. Ϝάστιος ib. 7.3170 (Orchom. Boeot.); but prob. not cogn. with Skt. uásati ΄dwell΄, which has e in the root.)

τό, die Stadt ; gen. ἄστεος u. ἄστεως ; letzteres Attisch, durch das Metrum gesichert Eur. Or. 751, Phoen. 856. Ueberall ; Hom. oft, z.B. ἄστυ Il. 3.116, ἄστεος z.B.3.140, ἄστεϊ Od. 8.525, ἄστεα z.B. Od. 1.3 ; πόλιν καὶ ἄστυ Il. 17.144, entw. auf Homerische Art παραλλήλως, so daß Beides dasselbe, oder eines von Beiden die Burg ; ἄστυ Ἰλίου Il. 21.128, ἄστυ Ζελείης 4.103 ; Λήμνου τε καὶ Ἴμβρου ἄστυ 14.281. Bei den Attikern vorzugsweise Athen, gew. ohne Artikel, s. Stallb. Phaedr. 227b, nicht bloß im Ggstz des Landes, sondern auch des Piräeus, Lycurg. 18, wo ἄστυ τῆς πόλεως darauf hinweist, daß πόλις auch den durch die langen Mauern mit eingeschlossenen Piräeus einbegreift.